Του Νίκου Θωμά Νταή
σ. Συμβολαιογράφος
Παραμονή της γιορτής σου διάλεξες, αγαπημένε μου φίλε, Σωτήρη Ζαβογιάννη, να μας αποχαιρετίσεις και να ταξιδέψεις, όχι αυτή τη φορά σε μακρινές θάλασσες και ωκεανούς, που σε όλη σου τη ζωή ταξίδευες με ποντοπόρα πλοία, σαν καπετάνιος, αλλά στο μεγάλο και αγύριστο ταξίδι προς την αιωνιότητα!
Πένθιμα χτύπησε η καμπάνα της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, του χωριού της γενέτειράς σου Μύτικα και η θλιβερή είδηση του θανάτου σου, διαδόθηκε γρήγορα! Βαθιά συγκίνηση και θλίψη κυρίευσε όλους τους Μυτικιώτες! Γιατί ο Σωτήρης ήταν φιλήσυχος, αγαπητός, ευγενικός και σεβαστικός προς όλους! Ένας καλός πατριώτης, που δεν ξέχασε τις ρίζες του και λάτρευε τον Μύτικα και αγαπούσε τους συμπατριώτες του!
Από την θέση του σαν πλοίαρχος και στέλεχος για πολλά χρόνια στην παγκοσμίου φήμης Ναυτιλιακή Εταιρείας της οικογενείας ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ, με τους οποίους διατηρούσε άριστες σχέσεις, εξυπηρέτησε πολλούς πατριώτες να βρουν δουλειά, σαν ναυτιλλόμενοι στα πλοία της μεγάλης αυτής Ναυτιλιακής Εταιρείας.........
Ο Σωτήρης ταξίδεψε με όλους τους καιρούς σε όλες τις θάλασσες και σε όλους τους ωκεανούς, σε όλο τον κόσμο με μεγάλα ποντοπόρα πλοία της Εταιρείας και ενέπνεε εμπιστοσύνη και ασφάλεια, λόγω των προσόντων και ικανοτήτων του και στους ναυτιλλομένους και στους ιδιοκτήτες της Εταιρείας και εξελίχθηκε σε διακεκριμένο στέλεχος της, στα γραφεία της Εταιρείας στην Αθήνα, σαν αρχικαπετάνιος.
Σε δύσκολα χρόνια και καιρούς βοήθησε την πατρική του οικογένεια, μέχρι της δικής του οικογενειακής αποκατάστασης, οπότε με την καθ’ όλα πιστή και αφοσιωμένη σύζυγο του, μία καθώς πρέπει κυρία, την Πόπη, μεγάλωσαν, μόρφωσαν και αποκατέστησαν τα δυο παιδιά τους, τον Στάθη και τον Παναγιώτη και ευτύχισαν να καμαρώσουν και τα εγγόνια τους από τα παιδιά τους!
Με τον Σωτήρη μας συνέδεε μια μακροχρόνια ειλικρινής φιλία και με πόνο ψυχής εκδηλώνω την συγκίνηση μου και την λύπη μου σ’ αυτό το άψυχο χαρτί! Δυστυχώς οι παλιές γενιές των Μυτικιωτών, η μία μετά την άλλη διαδοχικά απέρχονται προς την αιωνιότητα και φτωχαίνουμε! Η θλιβερή μοίρα των ανθρώπων!
Κοιμήσου αλησμόνητε, φίλε Σωτήρη, στην φιλόξενη Αττική γη τον αιώνιο ύπνο, μακριά από την πατρική σου γη του Μύτικα, που και αυτή και συ θα θέλατε να σμίξετε και να γίνετε ένα μαζί με τα ιερά κόκαλα του πατέρα σου και της μάνας σου, που και αυτοί στη ζωή δεν σε χάρηκαν, γιατί ταξίδευες Σωτήρη στις φουρτουνιασμένες θάλασσες και τους ωκεανούς και τα αστραπόβροντα και οι δυνατοί άνεμοι τους άφηναν άυπνους με την αγωνία και την ανήσυχη σκέψη τους για σένα, αλλά και για τα άλλα δυο παιδιά τους, τ’ αδέλφια σου, τον Σπύρο και τον Μίλτο, που και αυτά είχαν μεταναστεύσει στην Νέα Ζηλανδία, ενώ οι αγαπημένες κοπέλες τους, αδελφές σου, Βάσω, Νύσσω, και Πανδώρα, ήταν παντρεμένες εκτός Μύτικα.
Αλλά έτσι είναι η μοίρα μας, εμάς των αποδήμων και του εσωτερικού και του εξωτερικού! Να αποχωριζόμαστε της πατρικής γης και των δικών μας προσφιλών προσώπων και στη ζωή και στο θάνατο! «Όποιος δεν ξέρει ξενιτιά δεν κλαίει ξενιτεμένους. Εγώ ξέρω από ξενιτιά θα κλαίω ξενιτεμένους», όπως λέει και ένα θρηνητικό τραγούδι, αξέχαστε Σωτήρη, αγαπητέ ξενιτεμένε Μυτικώτη Σωτήρη Ζαβογιάννη!
Θα μας λείψεις αγαπητέ φίλε Σωτήρη! Θα λείψεις στην οικογένεια σου, στα αδέλφια σου, στους συγγενείς σου, και σε όλη τη μεγάλη και ιστορική οικογένεια των Ζαβογιαννέων, τους οποίους όλους συλλυπούμαστε ειλικρινά!
Αξέχαστη και αθάνατη η μνήμη σου αγαπητέ φίλε Σωτήρη Ζαβογιάννη!
Μύτικας Αιτωλ/νίας 9-8-2018
Νίκος Θωμάς Νταής
σ. Συμβολαιογράφος
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφή