Απογραφή: Το χωριό της Αιτωλοακαρνανίας με τον ένα μόνο κάτοικο

Τα επίσημα στοιχεία της απογραφής του 2021, πλήρως ολοκληρωμένα, δημοσίευσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή......

Συγκεκριμένα, ο συνολικός πληθυσμός της χώρας μας ανέρχεται σε 10.482.487 . Ο συνολικός αριθμός των πολιτών έχει μειωθεί συγκριτικά με την απογραφή του 2011 κατά 3,1%.

Όσον αφορά τις περιφέρειες της χώρας, στις περισσότερες εξ αυτών παρατηρείται μείωση του πληθυσμού, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας καταγράφεται μείωση του μόνιμου πληθυσμού κατά 4,6%. Η Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας καταγράφει 192.345 κατοίκους. Όπερ σημαίνει μείωση του πληθυσμού κατά 8,8%.

Μάλιστα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σε ένα ενα χωριό στην Αιτωλοακαρνανία απογράφηκε ένας μόνιμος κάτοικος. Ο λόγος για τον Βάτο στο Ξηρόμερο που ανήκει στον δήμο Ακτίου-Βόνιτσας.

Το χωριό Βάτος είναι σήμερα ένα ερημωμένο και ερειπωμένο χωριό, κτισμένο σε υψόμετρο 880 μ. ψηλά σε πλαγιά των Ακαρνανικών Ορέων

Μισογκρεμισμένα σπίτια, ερημωμένες αυλές, κορμοί δέντρων, σκεπές σπιτιών, πέτρινα σπίτια, απομεινάρια από έναν άλλο κόσμο στέκονται ακόμα στο χωριό, μάρτυρες των παλιών ημερών που το χωριό έσφυζε από ζωή.

O Bάτος ο οποίος κάποτε άκμασε τώρα κατοικείται περιστασιακά από λίγους κτηνοτρόφους ηρωικές ψυχές και τα πρόβατα, οι αγελάδες, τα γίδια, τα γουρούνια σκορπίζονται στις εγκαταλελειμμένες στράτες του χωριού.

Το 1835-40 οι κάτοικοι που έμεναν στον οικισμό της κοιλάδας Λιβάδι έχτισαν το χωριό, όπως και κάτοικοι από το Βάρνακα για να είναι πιο κοντά στα χωράφια τους και τα καλοκαιρινά τους βοσκοτόπια. Δεν είχε γνωστό γιατί δόθηκε αυτό το όνομα στο χωριό, ίσως για να θυμίζει το άνοιγμα του καιρού, από το βάτο των προβάτων.

Το 1844 αναφέρεται μόνο ο Βάρνακας που είχε 304 κατοίκους. Από ενθύμημα σε εξώφυλλο μηνιαίου της Μονής Ρόμβης είχε 56 οικογένειες το 1864, . Σε μια απογραφή του 1890 αναφέρεται ότι είχε 204 κατοίκους. Το 1928 είχε 238 κατοίκους. Το 1971 είχε 69 κατοίκους και 53 το 1981. Μέχρι το 1912 ανήκει στο Δήμο Σολλίου με έδρα το Μύτικα ως οικισμός του Βάρνακα. Το 1919 αποσπάστηκε από το Βάρνακα και έγινε αυτόνομη Κοινότητα.

Από το 1930 αρχίζει η σταδιακή φυγή των κατοίκων προς τα χωριά Βάρνακας, Παλιάμπελα, Κανδήλα, Μοναστηράκι, Πάλαιρος και Μύτικας. Όμως κάθε καλοκαίρι ανέβαιναν να ξεκαλοκαιριάσουν τα κοπάδια τους στα πλούσια βοσκοτόπια. Στο χωριό λειτουργούσε θερινό Σχολείο. Όμως καταργήθηκε το 1945, αφού οι μαθητές που ανέβαιναν το καλοκαίρι, πήγαιναν στα χειμερινά σχολεία των χωριών που κατέβαιναν να ξεχειμάσουν οι γονείς με τα κοπάδια τους.

Πληροφορίες από Κείμενο Γεώργιου Μπαρμπαρούση, φωτογραφίες της Στέλλας Λιάπη

agrinionews