Τα λουκέτα σε καταστήματα εστίασης στο Αγρίνιο είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα τις αιτίες της οποίας αποτυπώνει η εφημερίδα “Συνείδηση”.......
Η πολύχρονη οικονομική κρίση και οι συνέπειες από την covid -19 «γονάτισαν» τον κλάδο της εστίασης που κατά το παρελθόν αποτελούσε έναν από τους αναπτυσσόμενους κλάδους της οικονομίας.
Αυτό έχει «αποτυπωθεί» και στο Αγρίνιο και σε άλλες ελληνικές πόλεις!
Η άλλοτε πολύβουη Ηλία Ηλιού μετράει απώλειες και τα πρώτα λουκέτα είναι γεγονός. Δυστυχώς, ο πεζόδρομος της Ηλία Ηλιού δεν είναι το μόνο κεντρικό σημείο του Αγρινίου που από πολυσύχναστο έχει γίνει έρημο…
Τα τελευταία χρόνια έχουν κλείσει πολλές επιχειρήσεις εστίασης στο Αγρίνιο και σε όλο το νομό οδηγώντας στην ανεργία χιλιάδες συμπολίτες μας!
Στην παρούσα φάση, πολλοί είναι οι επαγγελματίες που προσπαθούν «με νύχια και με δόντια» να διατηρήσουν τα καταστήματά τους ανοικτά, αλλά με την πανδημία να είναι παρούσα και το κύμα της ακρίβειας σε πρώτες ύλες και ενέργεια, εκτιμάται ότι τα λουκέτα θα συνεχιστούν.
«Σημάδι» της δύσκολης κατάστασης που βιώνει ο κλάδος είναι ότι οι ιδιοκτήτες πολλών κεντρικών και όχι μόνο καφετεριών στην μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας, το Αγρίνιο, να επιλέγουν πλέον να κλείνουν τα μαγαζιά τους κάθε μεσημέρι για να μειώσουν τα έξοδά τους!
Ο πρόεδρος της Ένωσης Εστίασης και Αναψυχής Αγρινίου και Περιχώρων Κώστας Ναστούλης αναφέρει ότι η αποκλιμάκωση των μέτρων για την covid-19 θα τονώσει λίγο την ψυχολογία και μόνο, παρουσιάζει την εικόνα διαχρονικά, αλλά και πώς έχουν οδηγηθεί στην ανεργία αναρίθμητοι συνάνθρωποί μας που το αντικείμενό τους ήταν άμεσα ή έμμεσα ο κλάδος της εστίασης.
Συγκεκριμένα ο κ. Ναστούλης αναφέρει:
Ο πρόεδρος της Ένωσης Εστίασης και Αναψυχής Αγρινίου και Περιχώρων Κώστας Ναστούλης«Όλο και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές ότι σιγά – σιγά οδηγούμαστε στην κανονικότητα και ήδη ξεκινούν να γίνονται ορατά τα πρώτα σημάδια και απόνερα της πανδημικής κρίσης.
Η αβεβαιότητα επιβαρύνει το «σήμερα» και κυρίως την προοπτική των επιχειρήσεων, καθώς «φορτώνονται» καθημερινά με νέες απώλειες τζίρου, δυσχεραίνοντας τη δυνατότητα «επιστροφής» στην κανονικότητα.
Οι περισσότεροι λόγοι είναι γνωστοί:
Αρχικά ο διαχωρισμός εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, που μείωσε σε μεγάλο βαθμό την επισκεψιμότητα.
Ο περιορισμός του ωραρίου και η απαγόρευση μουσικής που για πολλές επιχειρήσεις σήμανε το τέλος.
Η δραματική αύξηση της ενέργειας, τόσο σε επιχειρήσεις, όσο και σε νοικοκυριά.
Παράλληλα, οι συνεχόμενες ανατιμήσεις των πρώτων υλών που επιβαρύνουν με τη σειρά τους το κόστος λειτουργίας και ταυτόχρονα το καλάθι του καταναλωτή.
Και τέλος η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών που πλέον οδηγεί αρκετούς σε περικοπές και μείωση των εξόδων και της κατανάλωσης.
Είναι βασικό και πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι μια επιχείρηση εστίασης, όταν χάνει μια ημέρα δεν αναπληρώνεται με την επόμενη. «Έχει μπει μέσα» όπως συνηθίζετε να λέμε.
Όλα αυτά και αρκετά ακόμα, έφεραν ανυπολόγιστες ζημιές σε μικρές και μεγαλύτερες επιχειρήσεις, πολλές εκ των οποίων οδηγούνται με μαθηματική πλέον ακρίβεια σε κλείσιμο.
Ήδη τα πρώτα οριστικά λουκέτα άρχισαν να μπαίνουν σε καφέ μπαρ σε κεντρικά σημεία της πόλης και μιλάμε για επιχειρήσεις που λειτουργούσαν για περισσότερα από 10 και 15 χρόνια.
Υπάρχουν περιπτώσεις για τις οποίες έχω ενημερωθεί ότι κλείνουν μεσημέρι, ώστε να μειώσουν τα λειτουργικά έξοδα και παράλληλα αρκετοί οδηγούνται στην πώληση της επιχείρησης, ώστε να σταματήσουν την υπερχρέωσή τους.
Συνάμα υπάρχουν αρκετοί που θέλουν να κλείσουν, αλλά δεν μπορούν διότι είναι «εγκλωβισμένοι» από τις υποχρεώσεις, που έχουν δημιουργηθεί από τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα αν κλείσουν να μην μπορούν ανταπεξέλθουν στις οικονομικές εκκρεμότητες, που έχουν προκύψει.
Στον «καλλικρατικό» Δήμο Αγρινίου λειτουργούν περισσότερες από 900 επιχειρήσεις, όταν σε όλο τον νόμο έχουμε λίγο πάνω από 2000. Αν υπολογίσουμε ότι απασχολούνται μέσο όρο το λιγότερο 5-6 άτομα, ξεπερνάμε τους 5.000 εργαζόμενους.
Το αποτέλεσμα είναι ότι με κάθε μαγαζί που κλείνει μένουν άνεργοι δεκάδες εργαζόμενοι, οι οποίοι είναι αμφίβολο πότε και με ποιες συνθήκες θα ξαναβρούν δουλειά και παράλληλα να επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό η οικονομία και η τοπική αγορά.
Πόσο μάλλον στην περιοχή μας, όπου υπάρχει μόνο εκροή και καθόλου εισροή χρήματος, με αποτέλεσμα να είμαστε άμεσα εξαρτώμενοι ο ένας από τον άλλον».
Εφημερίδα “Συνείδηση” – Κώστας Χονδρός
Δεν νομιζω να σταματησε ο κοσμος να σιτιζεται.......
ΑπάντησηΔιαγραφή