Φίλες και φίλοι
Η κατεπείγουσα συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου της 19ης Φεβρουαρίου με θέμα τις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις για το Πανεπιστήμιο ήταν επιβεβλημένη μετά την πρόταση για αναδιάρθρωση που έγινε γνωστή και η οποία αν εφαρμοστεί οδηγεί σε συρρίκνωση την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση στο Αγρίνιο καθώς θα υπάρχουν πλέον μόλις 2 τμήματα.
(Βεβαίως μπορεί και να είναι πλέον και περιττή καθώς με την επαναφορά της βαθμολογικής βάσης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ τα περισσότερα τμήματα του Αγρινίου θα συρρικνωθούν έτσι ή αλλιώς λόγω έλλειψης φοιτητών).
Θα ήταν λάθος όμως να επικεντρωθούμε μόνο στο συγκεκριμένο γεγονός γιατί κινδυνεύουμε να δούμε το δέντρο και να χάσουμε το δάσος.
Γιατί αυτό το οποίο παρακολουθούμε δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι ένα ακόμα επεισόδιο στο έργο που παίζεται, ερήμην της κοινωνίας, επί 36 ολόκληρα χρόνια και λέγεται «Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση στο Αγρίνιο».
Το θέμα επομένως είναι ο συνεχιζόμενος, επί 36 χρόνια, εμπαιγμός της πόλης μας και των κατοίκων της. Είναι η άνιση, επί δεκαετίες, αντιμετώπιση των πολιτών του Αγρινίου σε σύγκριση με τους πολίτες των άλλων αστικών κέντρων της περιοχής.
Γι αυτό απαιτείται να δούμε το θέμα του Πανεπιστημίου συνολικότερα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η πανεπιστημιακή εκπαίδευση θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά τόσο στην ανάπτυξη της περιφέρειας στη χώρα μας όσο και στην άρση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο όταν αναπτυχθεί οργανωμένα, με ισορροπημένο, ορθολογικό και κοινωνικά δίκαιο τρόπο. Μόνο έτσι θα είναι βιώσιμη.
Βασικές προϋποθέσεις γι αυτό πρέπει να είναι:
Α. Η σύνδεση των πανεπιστημιακών σχολών που ιδρύονται και των τμημάτων που περιλαμβάνονται σε αυτές με την τοπική οικονομία και τις κοινωνικές ανάγκες. Κομβικό σημείο αποτελεί η παραγωγή νέας γνώσης δίνοντας βαρύτητα στην έρευνα και στην άμεση εφαρμογή της στην παραγωγική διαδικασία.
Β. Οι σχολές πρέπει να περιλαμβάνουν τμήματα που έχουν πλήρως κατοχυρωμένα και αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα ώστε να δίνουν πραγματικά επαγγελματική διέξοδο στους αποφοίτους και να αποτελούν πόλο έλξης για τους νέους φοιτητές.
Γ. Η στελέχωση τους με το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό (μέλη ΔΕΠ, διοικητικό προσωπικό κλπ) και φυσικά η δημιουργία κτηριακών υποδομών.
Δ. Η ισορροπημένη κατανομή των πανεπιστημιακών σχολών σε όλα τα αστικά κέντρα της περιφέρειας αναλογικά με τον πληθυσμό, μια παράμετρος που επιβάλλεται για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ο καθένας και καθεμία έχει νομίζω την εμπειρία μετά από 36 χρόνια και μπορεί μόνος του να απαντήσει σε τι βαθμό τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις που αναφέραμε για το Αγρίνιο.
Θα θέλαμε να επικεντρωθούμε όμως σε ένα θέμα που θεωρούμε πολύ σημαντικό για τις τοπικές κοινωνίες περιφερειακών Δήμων, όπως του Αγρινίου, που συγκεντρώνουν μεγάλο πληθυσμό.
Λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης το κόστος των σπουδών μακριά από τον τόπο διαμονής της οικογένειας είναι σήμερα για τις περισσότερες οικογένειες δυσβάστακτο έως απαγορευτικό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες που η δημόσια δωρεάν παιδεία υποτίθεται ότι θα μηδένιζε.
Γι’ αυτό είναι καθοριστικής σημασίας να υπάρχουν σχολές υψηλού επιπέδου ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά των φτωχών λαϊκών οικογενειών να σπουδάσουν στον τόπο διαμονής τους και να έχουν στη συνέχεια καλύτερες ευκαιρίες εργασίας.
Φίλες και φίλοι
Ως Δημοτική Παράταξη του Αγρινίου με ανακοίνωση μας στα μέσα του Ιανουαρίου την οποία αποστείλαμε και στους βουλευτές της Αιτωλοακαρνανίας είχαμε επισημάνει την άνιση αντιμετώπιση του Αγρινίου στην Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και απευθύναμε κάλεσμα προς όλους να διεκδικήσουμε ενωμένοι όσα δικαιούμαστε.
Δυστυχώς δεν έδωσε κανείς σημασία. Σήμερα, ένα μήνα μετά, με τις πολύ αρνητικές εξελίξεις για το Πανεπιστήμιο να τρέχουν είμαστε πλέον αναγκασμένοι να τρέχουμε και εμείς πίσω τους.
Έστω και τώρα όμως η συμμετοχή στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου Αγρινίου του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, των περισσότερων Βουλευτών της Αιτωλοακαρνανίας, των Πρόεδρων των Επιμελητηρίων, Πανεπιστημιακών Καθηγητών, Εκπροσώπων των φοιτητών και ο υπεύθυνος τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκαν οι περισσότεροι από αυτούς, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δίνουν την ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει η συσπείρωση και η ενότητα που απαιτείται αυτή την κρίσιμη ώρα για την πόλη μας.
Είναι προφανές βεβαίως ότι δεν παραγράφονται οι τεράστιες πολιτικές ευθύνες όλων όσων κυβέρνησαν τη χώρα τις δεκαετίες που πέρασαν.
Όμως τώρα είναι η ώρα που οι εξελίξεις επιβάλουν να σταθούμε, για πρώτη ίσως φορά, στο ύψος των περιστάσεων. Να αφήσουμε στην άκρη την εσωστρέφεια και τις κομματικές κόντρες και μαζί με την κοινωνία να αγωνιστούμε γι αυτά που δικαιούνται οι συμπολίτες μας και που για δεκαετίες στερήθηκαν.
Ως «Συμμαχία Πολιτών» επαναλαμβάνουμε τη θέση μας που εγκαίρως, από τις 20 Ιουνίου 2019 είχαμε δημοσίως εκφράσει: «…η μόνη βιώσιμη λύση σε βάθος χρόνου για την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση της πόλης μας και της Αιτωλοακαρνανίας γενικότερα είναι η ίδρυση του αυτόνομου Πανεπιστήμιου Δυτικής Ελλάδας…».
Γι΄ αυτόν τον σκοπό αξίζει να αγωνιστούμε.
Διαφορετικά φοβούμαστε ότι και για τα επόμενα 36 χρόνια θα συζητάμε τα ίδια.
Για τη «Συμμαχία Πολιτών»
Γιώργος Δ. Καραμητσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο