ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ για την απώλεια του φίλου μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΟΥΡΟΥΚΗ
-του Χρήστου Μπόνη
Λαμβάνοντας αφορμή την ανάρτηση του Γρηγόρη Νικήτα για την απώλεια του Παναγιώτη Μουρούκη (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) (και τον ευχαριστώ θερμά διότι αμέλησα αδικαιολόγητα να γράψω και εγώ δυο λέξεις για τον Παναγιώτη) φέρνω στην μνήμη μου διάφορα περιστατικά από την παιδική μας ηλικία.
Με τον Παναγιώτη ξεκινήσαμε σχεδόν μαζί από μικρά παιδιά στις αλάνες του #Γουέμπλεϊ# όπως ονομάζαμε το γήπεδο που παίζαμε μπάλα -δίπλα στο παγοποιείο- από οκτώ χρονών, μαζί σχεδόν σε όλα τα διαλείμματα στο σχολείο, μαζί και στις βόλτες τις Κυριακές στα περιβόλια, μαζί και στις παιδικές στον κινηματογράφο Μπαμπούρη....