28/6 – 5/7/2015, επτά κρίσιμες ημέρες
Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος
Το απόγευμα της Κυριακής 28/6/2015, το Δ.Σ. της ΕΚΤ λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για το δημοψήφισμα και την απόφαση του Eurogroup για τη μη παράταση του προγράμματος, αποφάσισε να "κλείσει τη στρόφιγγα» της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών, στραγγαλίζοντας τις.....
Διαβάστε περισσότερα »
Οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ ήθελαν με αυτό τον τρόπο ν’ ακυρώσουν τη δημοκρατία, να πνίξουν την οικονομία και να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό , ώστε να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Δηλαδή, ουσιαστικά, οι δανειστές και όχι η ελληνική κυβέρνηση έκλεισαν τις τράπεζες.
Οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ ήθελαν με αυτό τον τρόπο ν’ ακυρώσουν τη δημοκρατία, να πνίξουν την οικονομία και να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό , ώστε να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα. Δηλαδή, ουσιαστικά, οι δανειστές και όχι η ελληνική κυβέρνηση έκλεισαν τις τράπεζες.
Στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που έγινε λίγο μετά, πρότεινα επίμονα, ως αν. Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, να εξαιρεθούν από την απόφαση του και από την σχετική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου οι πληρωμές συντάξεων και συνεπώς οι συνταξιούχοι να πάρουν από την επόμενη ημέρα κανονικά τις συντάξεις τους. Η πρότασή μου έγινε δεκτή.
Το πρωί της Δευτέρας, 29/6/2015, ο ελληνικός λαός ξύπνησε σ’ ένα άλλο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον. Ξεκίνησε μία κρίσιμη εβδομάδα οξύτατης πολιτικής σύγκρουσης. Σημαντικά οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας στην Ελλάδα και διεθνώς έθεσαν σ’ εφαρμογή ένα σχέδιο οικονομικής ασφυξίας της χώρας, τρομοκράτησης και εκφοβισμού του ελληνικού λαού για να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και σκληρής εσωτερικής κοινωνικής και πολιτικής πόλωσης. Ήταν επτά πολύ κρίσιμες ημέρες. Ο πολιτικός χρόνος συμπυκνώθηκε στο ελάχιστο σημείο.
Στις 30/6/2015, το βράδυ, το πολυνομοσχέδιο, που είχα εισηγηθεί ως αρμόδιος Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, για την προστασία των ΑμεΑ και την κατάργηση μνημονιακών ασφαλιστικών αδικιών έγινε δεκτό στη βουλή κι έγινε νόμος με αριθμό 4331/2015.
Την Παρασκευή, 3/7/2015, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές, αποτέλεσαν ένα ανεπανάληπτο ορμητικό λαϊκό ποτάμι νίκης, στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, στέλνοντας ένα ηχηρότατο μήνυμα υπέρ του "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα.
Την Κυριακή, 5 Ιουλίου 2015, κόντρα σε κάθε δημοσκοπική πρόβλεψη το 62% του ελληνικού λαού ψήφησε στο δημοψήφισμα ΟΧΙ σε νέο μνημόνιο. Ο ελληνικός λαός, αντιμέτωπος με ''θεούς και δαίμονες'', μ’ εκβιαστικά διλήμματα, πραξικοπηματικά τελεσίγραφα και ακατάσχετη κινδυνολογία, στάλθηκε όρθιος, νίκησε το φόβο και έγραψε στην ιστορία του μια ακόμη χρυσή σελίδα αντίστασης, υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας, ανατροπής και ελπίδας. Είπε ένα ηχηρότατο ΟΧΙ στους εκβιαστές και κινδυνολόγους, εγχώριους και ξένους, που είχαν συγκροτήσει το μέτωπο υπέρ της παραμονής στα μνημόνια.
Η ακύρωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, που συντελέστηκε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στις 6 Ιουλίου 2015, λίγες ώρες μετά τη διεξαγωγή του και η μετατροπή του υπερήφανου ΟΧΙ του ελληνικού λαού και της νεολαίας σε ταπεινωτικό ΝΑΙ, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, που είχε καλέσει το λαό να ψηφίσει ΟΧΙ, μαζί με τους μνημονιακούς πολιτικούς αρχηγούς, που είχαν στηρίξει το ΝΑΙ, το οποίο είχε ηττηθεί, δεν είχε ιστορικό προηγούμενο στη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια. Ήταν, ουσιαστικά, ένα πολιτικό πραξικόπημα σε βάρος της κυρίαρχης και εκφρασμένης δημοκρατικά λαϊκής βούλησης, με κατάλυση του Συντάγματος της χώρας και κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας. Οδήγησε κι εμένα κι άλλους υπουργούς, δεκάδες βουλευτές και χιλιάδες μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε καταψήφιση του 3ου μνημονίου και σε αποχώρηση από το Υπουργικό Συμβούλιο, την κοινοβουλευτική Ομάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ και στη συγκρότηση της ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, που για ελάχιστους ψήφους δεν μπήκε στη Βουλή στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη 2015.
Παρά τα όσα έγιναν, εξακολουθώ να πιστεύω ότι κανένας συλλογικός αγώνας για μεγάλα ιδανικά και πανανθρώπινες αξίες, για δημοκρατία, αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και εθνική ανεξαρτησία, δεν πάει χαμένος. Μένει ως αγωνιστική παρακαταθήκη σε νεότερες γενιές, που μπορεί να τα καταφέρουν καλύτερα από τη δική μας γενιά.
Δημήτρης Στρατούλης
στέλεχος ΛΑΪΚΉΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
πρώην Υπουργός και Βουλευτής
Άλλα λέει η Βαλαβάνη άλλα ο Στρατούλης άλλα ο Τσίπρας άλλα ο Βαρουφάκης. Αμετανόητοι αλληλοαυτοαναιρούνται μεταξύ τους και ο καθένας μας λέει την ιστορία του, λες και δεν τα ζήσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μας λέει ο κος Στρατούλης, ότι α) οι δανειστές και όχι η ελληνική κυβέρνηση έκλεισαν τις τράπεζες β) ηρωποιούμενος, ότι αυτός πρότεινε να εξαιρεθούν από την απόφαση του και από την σχετική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου οι πληρωμές συντάξεων γ) η ακύρωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, συντελέστηκε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στις 6 Ιουλίου 2015. ‘Ώστε λοιπόν δεν έκανε κωλοτούμπα ο Τσίπρας αλλά όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί; Ο κος Στρατούλης νομίζει ότι ακόμη και σήμερα η αριστερά έχει το προνόμιο να καταγράφει τα ιστορικά γεγονότα, τα οποία ζήσαμε και τα οποία έχουν καταγραφεί ποικιλοτρόπως, έχοντας το τεκμήριο της αυθεντικότητας και αξιοπιστίας. Έλα ντε όμως που απώλεσαν τα αλάθητο με το που κυβέρνησαν και απέδειξαν την πληρη ανικανότητά τους. Όλα αυτά τα στελέχη της αριστεράς που μας κυβέρνησαν έστω και επι έξη μήνες ξεχνούν, πως η αυτοκριτική είναι ακόμη πιο υποχρεωτική όταν έχεις κυβερνήσει τη χώρα. Και πολύ περισσότερο όταν συγκατοίκησες με τον Καμμένο. Ας κάνουν τον κόπο να δούντ το ντοκυμαντέρ «Τhis is a coup», του Πολ Μέισον στο οποίο καταγράφεται τόσο το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΤΣΙΠΡΑ-ΚΑΜΜΕΝΟΥ με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα και το μνημόνιο του Δεκαπενταύγουστου.
Αγαπητέ Τάκη, Ξεχνάς φαίνεται το "σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν". Δεν θα βγουν τα καρφιά κλωτσώντας τα. Τα πόδια θα ματώσουν. Ούτε θα πέσει ο τοίχος χτυπώντας τον με το κεφάλι. Κι όσο πιο δυνατά είναι τα χτυπήματα τότε το κεφάλι θα σπάσει κι ο τοίχος θα παραμένει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ, όπως λες, ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε "για μεγάλα ιδανικά και πανανθρώπινες αξίες, για δημοκρατία, αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και εθνική ανεξαρτησία". Όμως αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά που τότε εσείς θέλατε και επιδιώκατε.
Κι ακόμα, μη ξεχνάς ότι η λαϊκή βούληση και η λαϊκή κυριαρχία, τις οποίες επικαλείσαι, δεν σας έβαλαν στη Βουλή (το λες και συ άλλωστε). Άραγε, μήπως κάποτε πρέπει να αναρωτηθείς το γιατί;
Σωστά ολα αυτά και γι αυτό και ο Τσίπρας ως είχε καθήκον εξισορρόπησε όλα τα δεδομένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εξισορρόπηση δέν είναι υποχώρηση είναι εξισορρόπηση.
Ευτυχώς κύριε υπουργέ που όταν ήσουνα υπουργός εξασφαλίσες την πίστωση για την υδροδότηση του Αστακού από τον άγιο Δημήτριο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι χρήσιμοι ηλίθιοι του καπιταλισμού, είναι το είδος της που ήθελε ο ο Ανιελι!!! Εκεί που αφοδεύαν οι ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ βγήκαν αυτοί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΠΟ ΣΟΥ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΤΙΠΟΤΑ 0 ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΗΤΕΡΑ ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΕΙΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Δημήτρη, αν δεν ήταν ο Τσίπρας, θα βλέπατε τη Βουλή και το Υπουργείο με κιάλια. Όπως και τώρα, μετά το 0,8 % που πήρατε στις τελευταίες εκλογές. Άλλο ο ίσκιος μας και άλλο το μπόι μας. Μην τα μπερδεύουμε. Αν με τα μυαλά της πολιτικής εξέδρας κατέβεις στο γήπεδο, θα είσαι καταστροφή για την ομάδα σου. Αν αυτό, εκείνη τη δραματική στιγμή, είχε κάνει ο Τσίπρας ο Λαός δίκαια θα τον είχε στείλει στα πολιτικά αζήτητα. Όπως όλους εκείνους που τότε βρέθηκαν στα κεραμίδια σκούζοντας. Και ενώ είχαν την αριθμητική πλειοψηφία στην Κεντρική Επιτροπή, δείλιασαν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και επέλεξαν την εύκολη φυγή από τον τότε ΣΥΡΙΖΑ για να μπορούν να μπορούν να εμφανίζονται ως ασυμβίβαστοι. Και σήμερα κάποιοι να βρίσκουν πρόσφορο βήμα στα φιλοκυβερνητικά προπαγανδιστικά μέσα, πιάνοντας στασίδι στο αντιτσιπρικό μέτωπο, που έχουν στίσει εκείνοι που θεωρούν την χώρα ιδιοκτησία τους και τη διακυβέρνησή της αποκλειστικό τους δικαίωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή