Πλήρης ημερών «έφυγε» από την επίγεια ζωή για την αιωνιότητα ο αγαπητός και ξεχωριστός συμπολίτης μας Νικόλαος Βούλγαρης..... Ο Περικλής στον επιτάφιο αναφέρει, « …οίς γάρ αρετής άθλα μέγιστα κείνται τήδε και άριστοι άνδρες αναφύονται…». Και επειδή ο αείμνηστος και αγαπητός μας Νικόλαος ήταν ένα αξιόλογο άτομο, γεμάτο προσφορά, αξίζει να γράψουμε δύο λόγια αντάξια της μεγαλοσύνης του και το μεγαλείο της ψυχής του.
Γεννήθηκε το 1930 στο Καστράκι Δωρίδος, γιός του πολύτεκνου ιερέα και δασκάλου Σπυρίδωνα Βούλγαρη. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως Καθηγητής στα Γυμνάσια Ναυπάκτου, Κεφαλληνίας και Φωκίδας. Το 1959 έρχεται στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του. Το Μεσολόγγι που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε ως Δήμαρχος, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του κατασκευάζοντας, για εκείνη την εποχή, μεγάλα έργα όπως, το αποχετευτικό δίκτυο, ασφαλτόστρωσε όλους της κεντρικούς δρόμους και άλλα έργα που άλλαξαν την εικόνα της πόλης.
Συγγραφέας ιστορικών και θεολογικών βιβλίων, το τελευταίο που έγραψε έχει τίτλο «Μεσολόγγι, τα Ιστορικά μιας εποχής» και αναφέρεται στο αγαπημένο του Μεσολόγγι. Για τους αγώνες του, έλαβε από την Πολιτεία τιμητικές διακρίσεις. Είχε την ευτυχία να δημιουργήσει μία άξια οικογένεια, διότι ο Θεός του χάρισε, όπως του άξιζε μια πιστή και ικανότατη σύζυγο, που όλοι μαζί θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομά του. Δεν θα τον ξεχάσουν γιατί το φως και η καλοσύνη που σκόρπισε με το πέρασμά του από τον προσωρινό αυτό κόσμο, δεν θα σβήσει με το θάνατό του. Αγαπητέ Νικόλαε, Σε αποχαιρετά ολόκληρη η πόλη. Φεύγεις πλήρης ημερών, αλλά χωρίς ποτέ να γεράσεις, πάντα σοφός και ετοιμόλογος, πάντα με την αιώνια εφηβεία σου.
Έφτιαχνε όμορφες και ανθρώπινες σχέσεις σαν και αυτή που μου χάρισες και σε μένα τόσα χρόνια της γνωριμίας μας, γράφοντας στο βιβλίο μου με τίτλο «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ», «…Αυτής της Αγιοφανέρωτης Αιτωλοακαρνανίας, δόκιμος μέντορας της γραφίδας, αποτόλμησε να φανερώσει τα πρόσωπα. Ο φίλος Χρήστος Σιάσος έπραξε τα πρέποντα. Αναδεικνύει τους αριστείς της Αγιότητας και τους προβάλλει στην φωτόλουστη γραμματολογία…». Πάντα ευλαβικά και πιστός στο σωτήριο μήνυμα της Ορθοδοξίας.
Με τα μάτια της αιωνιότητας, θα βλέπεις τα έργα σου και η πόλη που τόσο πολύ αγάπησες θα σε ευχαριστεί για όσα υπέρ του Καλού και του Ωραίου έπραξες.
Καλό σου ταξίδι, καλέ μας Δάσκαλε.
Να είναι αιωνία η μνήμη σου.
Χρήστος Γερ. Σιάσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο