ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
κυκλοφόρησε
"Η Επιστροφή της Πηνελόπης" της Νοέλ Μπάξερ!
Της δικής μας Νοέλ
"Η Επιστροφή της Πηνελόπης" της Νοέλ Μπάξερ!
Της δικής μας Νοέλ
Ένα ταξίδι επιστροφής στη Σμύρνη, τόπο καταγωγής της ηρωίδας, ένα ταξίδι όπου πλέκονται το προσωπικό με το συλλογικό, το παρελθόν με το παρόν. Ένα σύγχρονο πολυπρόσωπο μυθιστόρημα.
Καλημέρα σε όλους και όλες!
Με χαρά σας αναγγέλλουμε ότι το νέο μυθιστόρημα της Νοέλ «Η Επιστροφή της Πηνελόπης», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες και βρίσκεται πια στα βιβλιοπωλεία.
Καλημέρα σε όλους και όλες!
Με χαρά σας αναγγέλλουμε ότι το νέο μυθιστόρημα της Νοέλ «Η Επιστροφή της Πηνελόπης», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες και βρίσκεται πια στα βιβλιοπωλεία.
Διαβάστε περισσότερα »
Κατά πως λέει η ίδια, «…αποχαιρέτησε τους ήρωες του βιβλίου της και πλέον ταξιδεύουν στο αναγνωστικό κοινό, στη μεγάλη θάλασσα των βιβλίων». Ας ευχηθούμε ότι η Πηνελόπη της, στο ταξίδι της, δεν θα περάσει τα δεινά του Οδυσσέα!
Ακολουθούν 2 αποσπάσματα (επιλογή Νοέλ):
«Κάτω από το Ιζμίρ δεν κοιμάται μόνο η παλιά Σμύρνη. Οι ανθρώπινες ιστορίες υπάρχουν όλες εκεί, στα υπόγειά της και στα θεμέλια. Αδικοχαμένοι Σμυρνιοί σαν Άτλαντες σηκώνουν στην πλάτη τους τις λεωφόρους. Βοούν εκεί κάτω οι προσευχές και οι κατάρες. Αντηχούν, χτυπούν στους τοίχους κι επιστρέφουν. Καθρέφτες τα νερά των πηγαδιών. Καθρεφτάκια για τις σκοτωμένες όμορφες τα σπασμένα γυαλάκια που δεν βρήκαν τα αγόρια στις αλάνες των «Καμένων» να τα μαζέψουν στις συλλογές τους. Τα δράματα και οι ηρωισμοί κάνουν κύκλο. Δεν χορεύουν. Περιστρέφονται σε ομόκεντρους κύκλους, με την απέλπιδα ελπίδα πως θα έρθει η καίρια στιγμή του αιώνιου χρόνου που θα πέσουν πάνω στην αγκαλιά της Ιστορίας.
Κλαίνε.
Ναι, υπάρχουν και με γενναιότητα κλαίνε.»
........
«Κοιταζόμασταν με την άγνωστη γυναίκα που καθόταν στο μπαλκόνι της, εκεί που θα υπήρχε η αυλόπορτα του σχολείου. Ισόγειο το διαμέρισμα και σιδερόφρακτο το μπαλκόνι, κλεισμένο με άχαρα κάγκελα ως το ταβάνι. Καθόταν η γυναίκα σε μια καρέκλα κουζίνας, με απλωμένα τα πόδια μπροστά, και κάπνιζε έχοντας το τασάκι στα γόνατα. Η παρουσία μου, μια ξένη, κι η έκφραση στο πρόσωπό μου προφανώς της είχαν κεντρίσει κι αυτής την προσοχή. Κοιταζόμασταν ασάλευτες, χωρίς να παίρνει η μία τα μάτια από την άλλη, ώσπου η καύτρα στο τσιγάρο μεγάλωσε τόσο, που έπεσε και προσγειώθηκε από μόνη της στο τασάκι.»
Ευχόμαστε στην δική μας Νοέλ, το βιβλίο της να έχει την ίδια επιτυχία με τις προηγούμενες γραφές της. Ένα βιβλίο που θα συνοδεύσει όλους μας στις καλοκαιρινές μας διακοπές, στα διαλείμματα της δουλειάς μας, δίπλα στο τραπέζι του πρωινού καφέ μας, δίπλα στο μαξιλάρι μας για να πάρει μαζί του, να ζήσουμε στα όνειρά μας εκείνη την παλιά Σμύρνη.
Κατά πως λέει η ίδια, «…αποχαιρέτησε τους ήρωες του βιβλίου της και πλέον ταξιδεύουν στο αναγνωστικό κοινό, στη μεγάλη θάλασσα των βιβλίων». Ας ευχηθούμε ότι η Πηνελόπη της, στο ταξίδι της, δεν θα περάσει τα δεινά του Οδυσσέα!
Ακολουθούν 2 αποσπάσματα (επιλογή Νοέλ):
«Κάτω από το Ιζμίρ δεν κοιμάται μόνο η παλιά Σμύρνη. Οι ανθρώπινες ιστορίες υπάρχουν όλες εκεί, στα υπόγειά της και στα θεμέλια. Αδικοχαμένοι Σμυρνιοί σαν Άτλαντες σηκώνουν στην πλάτη τους τις λεωφόρους. Βοούν εκεί κάτω οι προσευχές και οι κατάρες. Αντηχούν, χτυπούν στους τοίχους κι επιστρέφουν. Καθρέφτες τα νερά των πηγαδιών. Καθρεφτάκια για τις σκοτωμένες όμορφες τα σπασμένα γυαλάκια που δεν βρήκαν τα αγόρια στις αλάνες των «Καμένων» να τα μαζέψουν στις συλλογές τους. Τα δράματα και οι ηρωισμοί κάνουν κύκλο. Δεν χορεύουν. Περιστρέφονται σε ομόκεντρους κύκλους, με την απέλπιδα ελπίδα πως θα έρθει η καίρια στιγμή του αιώνιου χρόνου που θα πέσουν πάνω στην αγκαλιά της Ιστορίας.
Κλαίνε.
Ναι, υπάρχουν και με γενναιότητα κλαίνε.»
........
«Κοιταζόμασταν με την άγνωστη γυναίκα που καθόταν στο μπαλκόνι της, εκεί που θα υπήρχε η αυλόπορτα του σχολείου. Ισόγειο το διαμέρισμα και σιδερόφρακτο το μπαλκόνι, κλεισμένο με άχαρα κάγκελα ως το ταβάνι. Καθόταν η γυναίκα σε μια καρέκλα κουζίνας, με απλωμένα τα πόδια μπροστά, και κάπνιζε έχοντας το τασάκι στα γόνατα. Η παρουσία μου, μια ξένη, κι η έκφραση στο πρόσωπό μου προφανώς της είχαν κεντρίσει κι αυτής την προσοχή. Κοιταζόμασταν ασάλευτες, χωρίς να παίρνει η μία τα μάτια από την άλλη, ώσπου η καύτρα στο τσιγάρο μεγάλωσε τόσο, που έπεσε και προσγειώθηκε από μόνη της στο τασάκι.»
Ευχόμαστε στην δική μας Νοέλ, το βιβλίο της να έχει την ίδια επιτυχία με τις προηγούμενες γραφές της. Ένα βιβλίο που θα συνοδεύσει όλους μας στις καλοκαιρινές μας διακοπές, στα διαλείμματα της δουλειάς μας, δίπλα στο τραπέζι του πρωινού καφέ μας, δίπλα στο μαξιλάρι μας για να πάρει μαζί του, να ζήσουμε στα όνειρά μας εκείνη την παλιά Σμύρνη.
ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο