ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ: Θα διεκδικήσουμε η θα απεμπολήσουμε το μέλλον μας;

Γράφει ο: Παναγιώτης Ηλ. Χολής                                                      

        Βρισκόμαστε μόνο έναν χρόνο πριν τις Δημοτικές εκλογές και οι διεργασίες για την συγκρότηση συνδυασμών  έχουν ήδη αρχίσει. 

   Ο καιρός τελικά περνάει πολύ  εύκολα, ούτε που καταλάβαμε ότι η σημερινή δημοτική αρχή του νέου Καλλικρατικού Δήμου Ξηρομέρου διοικεί τον δήμο 2,5 χρόνια. 

    ΔΥΟ ΜΙΣΗ ΧΡΟΝΙΑ  ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ που στην πραγματικότητα διέλυσε όπως ήταν φυσικό την τοπική αυτοδιοίκηση ερήμωσε τα χωριά, απαξίωσε τον θεσμό........ 

        Δυόμιση χρόνια στον Δήμο Ξηρόμερου με την Δημοτική Αρχή, που έρχονταν από τα παλιά, να προσπαθεί αλλά τίποτε στην ουσία να μην καταφέρνει και ο δήμος να ολισθαίνει όλο και περισσότερο σε όλους σχεδόν τους τομείς. 

       Θα ήταν χρήσιμο σήμερα η Δημοτική Αρχή να είχε το θάρρος και την τόλμη να κάνει έναν Γενικό Απολογισμό του έργου  που επιτέλεσε τα δυόμιση αυτά χρόνια. 

     Θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε από πρώτο χέρι, δημόσια ποια μεγάλα έργα υλοποίησε ποια είναι προς προς υλοποίηση και ποια έχουν κολλήσει για διάφορους αντικειμενικούς ή μη λόγους. 

    Θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε ας πούμε γιατί δεν λειτουργούν  τα σφαγεία, γιατί δεν λειτουργεί ο βιολογικός, γιατί δεν προχώρησε το κλειστό γυμναστήριο, γιατί εγκαταλείφθηκε η Μαρίνα τουριστικών σκαφών.

    Πολύ χρήσιμο θα ήταν επίσης να μάθουμε για την ποιότητα των σχολικών κτηρίων για την επικίνδυνη οδοποιία και για τα 250.000 των παιδικών χαρών.

  Χρήσιμο επίσης θα ήταν να μαθαίναμε ποιες οι πρωτοβουλίες για την τουριστική ανάπτυξη ή αξιοποίηση των παραλιακών περιοχών και των γραφικών κολπίσκων – πλαζ.  

      Ακόμα ποιο χρήσιμο θα ήταν να μας ενημέρωναν για τα όσα οι ίδιοι νομίζουν ή ξέρουν πολύ καλά, ότι υλοποίησαν  προς όφελος των δημοτών μας και την καλυτέρευση των υποδομών και της καθημερινότητας. 

     

       Σε άλλους  δήμους, ανά την επικράτεια, ο παραπάνω επιθυμητός από εμένα και τους συνδημότες μου απολογισμός  γίνεται στο τέλος κάθε έτους. 

      Στον δικό μας  δήμο σπάνια υπήρξε απολογισμός έτους ή τετραετίας σε δημόσια ακρόαση. Σπάνια ενημερώνεται ο δημότης γι  ’αυτά που γίνονται, γι’ αυτά που έγιναν γ’ αυτά που θα γίνουν και γι’ αυτά που δεν έγιναν ή κώλυσαν σε διαδικασία υλοποίησης. 

     Μπορεί όμως να μην έγιναν τα παραπάνω όμως δεν πλήττουμε ή μάλλον δεν μας αφήνουν να πλήξουμε, φροντίζουν γ αυτό οι συνήθης ύποπτοι πολιτικοί άνδρες του τόπου μας οι οποίοι από την επόμενη των εκλογών ξεκινούν έναν μαραθώνιο αγώνα με στόχο τις επόμενες εκλογές και την επανεκλογή τους.

     Το τελευταίο διάστημα ενημερωνόμαστε για το ποιος κατεβαίνει στις εκλογές, με ποιον θα κατέβει, ποιος θα είναι Δήμαρχος με ποιον θα συνεργαστεί και άλλα τέτοια πιπεράτα. 

     Τα ίδια πρόσωπα, που τα περισσότερα πρωταγωνιστούν, αρνητικά, τις τελευταίες δεκαετίες στα δημοτικά πράγματα, προσπαθούν να ανακατέψουν ξανά την ίδια σημαδεμένη τράπουλα και να την ξανά- μοιράσουν στους εαυτούς τους.  Λειτουργούν σαν να μην υπάρχει κοινωνία, σαν να μην υπάρχει παρελθόν. 

       Ζουν σε έναν μικρόκοσμο αποστειρωμένο αγνοώντας προκλητικά τα όσα συμβαίνουν γύρω τους και όσα τραβάνε εξαιτίας τους οι συμπατριώτες μας.  Είναι τόσο μεγάλη η έπαρση και η αλαζονεία που τους κυριεύει, ώστε να θεωρούν εαυτούς αναντικατάστατους και μοναδικούς στο είδος. 

     Ακόμα και όταν κάποιοι από αυτούς λυγίζουν βιολογικά από το πέρασμα των χρόνων, δεν το βάζουν κάτω και προσπαθούν να ορίσουν αντικαταστάτες τους. Άλλοι πάλι ζυγίζουν τα πράγματα με το ρεύμα της εποχής και διαλέγουν στρατόπεδο. 

       Δεν έχει σημασία γ αυτούς ποιο στρατόπεδο θα είναι, αν θα είναι  του πρώην αντιπάλου του, του πρώην που έβριζε, που συκοφαντούσε, που θεωρούσε κίνδυνο για τον Δήμο. Προέχει η προσωπική και η πολιτική  τους επιβίωση οπότε θα συμπορευθούν και με αυτόν. 

       Το παρελθόν εξάλλου μας δείχνει  πολλά παραδείγματα. Γι’ αυτό είπα πιο πάνω ότι όλοι έχουν γίνει ένα. Δεν υπάρχει  γι’ αυτούς ιδεολογία, όραμα, στόχος που θα κινείται στον δρόμο του κοινού καλού στον δρόμο για το καλύτερο  για την κοινωνία. 

        Προσπαθούν να σώσουν το εαυτό τους και ειδικά τώρα που κατέρρευσαν και τα δύο μεγάλα ή μικρότερα κόμματα, που ορισμένους από αυτούς τους σκέπαζε και τους περιέθαλπε η κομματική ομπρέλα κάτω από την οποία όλοι οι καλοί- κακοί χωράγανε αφού ήταν το κομματικό παιδί. 

     Τώρα σαν τα συμπαθέστατα τρωκτικά τρέχουν αλαφιασμένοι να βρουν  χώρο  να τρυπώσουν πιστεύοντας ότι έτσι θα σωθούν  και θα επιβιώσουν στην πολιτική σκηνή. 

      Πιστεύουν οι πολιτικοί αυτοί άνδρες του Δήμου μας ότι θα ξαναγελάσουν τους συμπαθείς και καλόκαρδους συνδημότες μας με την γνωστή και πετυχημένη μέθοδο των τελευταίων είκοσι ετών. Μία μέθοδος που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία για τους ίδιους και πλήρωσε  πολύ ακριβά ο τόπος και η κοινωνία μας. 

     Για το λόγο αυτό σήμερα, βλέποντας την αλλαγή    του σκηνικού και το διαφορετικό κλίμα που επικρατεί ακόμη και στους πιο φανατικούς τους ψηφοφόρους, σκέφτηκαν την ισχύ εν τη ενώσει. 

       Χωρίς ίχνος ντροπής και φραγμών συζητούν και κάποιοι συμφωνούν να συμπορευτούν όλοι μαζί και φυσικά κάτω από τις μεγάλες φτερούγες  τους ενός  και μοναδικού αρχηγού που με την οικονομική ισχύ  του, ξέρει να συγχωρεί ακόμα και τους πιο άσωτους και τους μεγαλύτερους εχθρούς του των προηγούμενων χρόνων. 

       Θα δούμε συνδυασμό στο οποίο  θα συνωστίζονται, πρώην αρχηγοί συνδυασμών, πρώην δήμαρχος και αποτυχημένοι αγροτό συνδικαλιστές, πρώην υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι αυτών μαζί με σημερινούς δημοτικούς σύμβουλους.

         Όλους αυτούς θα τους ενώσει κάτι κοινό το οποίο όμως θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλο ώστε να ξεχαστούν αυτά που τους χωρίζουν τα προηγούμενα χρόνια. Τι είναι όμως αυτό; Το καλό του τόπου; Οι τύψεις της απραξίας των προηγούμενων ετών;  Μα όχι φυσικά. 

        Δεν έχουν τέτοια προβλήματα οι άνθρωποι έχουν εθιστεί με την εξουσία σε τέτοιο βαθμό  που μόνο η σκέψη να μην είναι ξανά υποψήφιοι τους τρελαίνει. 

       Αφήστε που κάποια γερά’’ ονόματα από αυτούς το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να πολιτεύονται και τίποτα άλλο. 

       Πέρασαν ολόκληρη την ζωή τους αργόσχολα κάνοντας καριέρα, χρήμα και δόξα μόνο από την ενασχόληση τους με την κομματική πολιτική  και την τοπική αυτοδιοίκηση.

        Ένσημα  από την ελεύθερη αγορά ούτε που τα ξέρουν.  Τι είναι τελικά αυτό που τους ενώνει; Ας το σκεφτούν οι αγαπητοί μου συμπατριώτες και ας δώσουν την δική τους απάντηση.  

      Για μένα τους ενώνει ο ίδιος στόχος. Η πολιτική επιβίωση γιατί  χωρίς τον τίτλο θα είναι ξεχασμένοι και στα αζήτητα, δίχως τον τίτλο ξέρουν  ότι είναι τελειωμένοι και σε τέτοιο βαθμό που δεν θα τους καλημερίζει ούτε θα τους μιλάει κανείς. 

       Για κάποιους άλλους είναι και θέμα βιοποριστικό και για κάποιους λίγους είναι ο φόβος για τυχόν μελλοντικούς διαχειριστικούς ελέγχους για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την εξουσία. 

      Σε όλα αυτά να  προσθέσουμε  και τα αμετανόητα κομματικά- επαγγελματικά τοπικά στελέχη που διαπραγματεύονται μαζί τους, την στήριξη τους για κομματικές υποψηφιότητες  (ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ) αγνοώντας προκλητικά το συμφέρον του τόπου. 

        Όλοι οι ανωτέρω ετοιμάζονται για τον συνδυασμό που θα σώσει για τέταρτη τετραετία  τον κατεστραμμένο επί τρεις τετραετίες από τους ίδιους, Δήμο Ξηρομέρου. 

    Βλέπετε αυτοί οι έρμοι Νέοι ορίζοντες που μας υποσχέθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του ‘90 ως σήμερα, θυμίζει την υπόσχεση βουλευτή του νομού την δεκαετία του 1970 για μετατροπή του ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ σε ΧΛΩΡΟΜΕΡΟΥ.

            Τα παραπάνω είναι η μία πλευρά του σκηνικού. Η άλλη πλευρά έχει εμάς τους Δημότες και τους κατοίκους αυτού του πανέμορφου κατά τα άλλα δήμου. 

    Οι πολιτικοί άνδρες καλά τα οργανώνουν και καλά τα σχεδιάζουν για τους εαυτούς τους. Έχουν αυτό το δικαίωμα. Το αν θα τα πετύχουν, για άλλη μια φορά, αυτό έχει να κάνει με τη δική μας στάση, αντίδραση, οργάνωση. 

    Με τη δική μας πρόταση, τη δική μας αποφασιστικότητα και τόλμη. Αν μείνουμε θεατές σ’ αυτά που σχεδιάζουν, για άλλη μια φορά για ‘μας, χωρίς να μας λογαριάζουν και συνεχίσουμε να τους προσκυνάμε, να τους γλείφουμε να τους συγχωρούμε τότε δεν έχουμε κανένα μέλλον καμία διαφορετική πορεία.

     Νομίζω ότι αρκετά σιωπήσαμε, αρκετά τους νταντέψαμε, αρκετά τους ανεχτήκαμε, αρκετά τους σεβασθήκαμε, αρκετά τους υπομείναμε και αρκετά τους βρίσαμε ή τους σιχαθήκαμε κρυφά κατά μονάς και υποκριτικά.

       Σε όλα αυτά πρέπει τώρα να βάλουμε ένα τέλος. Να ορθώσουμε το ανάστημά μας να λύσουμε τη σιωπή μας, να σηκωθούμε από τον καναπέ μας, να ξεχάσουμε τον ωχαδερφισμό και το δε βαριέσαι αδελφέ και να διεκδικήσουμε όλα όσα μας στέρησαν επί δεκαετίες. 

      Νομίζω ότι τώρα είναι ο καιρός και η μεγάλη ευκαιρία να απελευθερωθούμε και να κινηθούμε σε καινούρια κατεύθυνση χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος και να αποδεχτούμε επιτέλους ότι υπάρχει και άλλη λύση, υπάρχουν και άλλοι συνάνθρωποί μας, συνδημότες μας που πασχίζουν πραγματικά και θέλουν να ασχοληθούν με τα Δημοτικά πράγματα. 

      Μπορεί για κάποιους να μην είναι βαριά και μεγάλα ονόματα αλλά πιστέψτε με έχουν πολλά περισσότερα να πουν και να κάνουν. Εξάλλου εδώ που φτάσαμε, φτάσαμε από τα βαριά και μεγάλα ονόματα, δεν συμφωνείτε;

      Αγαπητοί μου συνδημότες είναι η ώρα να στηρίξουμε το νέο το φρέσκο. Είναι η ώρα να αναλάβουμε και εμείς τις ευθύνες μας και να κλείσουμε τις πόρτες στο παρελθόν και σε όσους το αντιπροσωπεύουν. Είναι η ώρα να εμπιστευθούμε και να στηρίξουμε μία άλλη πρόταση να επαναφέρουμε τις αξίες στον τόπο μας, να μιλήσουμε για παιδεία, για βιβλία για πολιτισμό. (Σε ολόκληρο Δήμο δεν λειτουργεί μία οργανωμένη βιβλιοθήκη, είναι τυχαίο;). 

     Να συζητήσουμε για τις ανάγκες μας, για το περιβάλλον, για επενδύσεις, για θέσεις εργασίας. Να μιλήσουμε για την αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου. Να οργανώσουμε τον τρόπο λειτουργίας του Δήμου. Να προτείνουμε τρόπους επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων και να δρομολογήσουμε υπεύθυνα την υλοποίησή τους. Όλα τα παραπάνω είναι υποχρέωσή μας, να ασχοληθούμε όλοι μαζί, να τα κάνουμε σκέψη μας, προβληματισμό μας και να τα υιοθετήσουμε και όλοι μαζί και ενωμένοι να πάμε μπροστά.  

      Εμείς μπροστά, πίσω το κακό παρελθόν που μας καταδυνάστευσε και απομύζησε τον τόπο μας.

     Πρέπει να οργανωθούμε και να στηρίξουμε την όποια, Ενωτική πρωτοβουλία συνδημοτών μας εμφανισθεί. Να συμμετάσχουμε σ’ αυτήν ισότιμα και με λόγο, να βοηθήσουμε όλοι μαζί για ένα νέο ξεκίνημα στο Δήμο μας μακριά από αγκυλώσεις και δεσμεύσεις του παρελθόντος, μακριά από πολιτικές και πρόσωπα που πλήγωσαν και ζημίωσαν τον τόπο μας και υποβάθμισαν την καθημερινότητά μας. 

      Συμμετέχοντας σε μια τέτοια πρωτοβουλία πολιτών, αυθόρμητα, με ειλικρίνεια, ήθος και αξίες στην ουσία θα συμμετέχουμε στην διαμόρφωση του προγράμματος που εμείς με τις προτάσεις μας θα καθορίσουμε τι θέλουμε για το Δήμο μας και την περιοχή μας. Εμείς θα προτείνουμε και συλλογικά θα αποφασίσουμε για το καλύτερο για την κοινωνία μας. 

      Η συμμετοχή μας θα δώσει άλλη πνοή και αισιοδοξία και μεγάλη δύναμη σ’ αυτούς που θα αποφασίσουμε να ηγηθούν μιας τέτοιας προσπάθειας. Δηλαδή με άλλα λόγια απλά, εμείς θα πρέπει να δημιουργήσουμε το ρεύμα της μεγάλης ανατροπής με όραμα, στόχο και προοπτική, το κοινό συμφέρον την κοινή δράση και την αλλαγή του τοπίου στο Δήμο μας. 

         Δεν έχουμε άλλα περιθώρια αδράνειας, ελαφρότητας και συναισθηματικής συμπεριφοράς, και δεν θα έχουμε κανένα ελαφρυντικό αν πέσουμε ξανά θύματα νεόπλουτων που μας αντιμετωπίζουν ως ιθαγενείς, χαρίζοντάς μας καθρεφτάκια ή ως κακομοίρηδες, των παλιών ελληνικών ταινιών, που οι Εμίρηδες χάριζαν ρολόγια. Απαράδεκτες πρακτικές που θίγουν την αξιοπρέπεια και τις αξίες του ανθρώπου.

      Οι ΑΞΙΕΣ είναι αυτές που πρέπει πρώτα απ όλα να επαναφέρουμε στον τόπο μας και στην κοινωνία μας γιατί οι ΑΞΙΕΣ είναι αυτές που αλλοιώθηκαν και υποβαθμίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, από τους ‘Σωτήρες’ των ‘’νέων οριζόντων’’.

       Αν παρόλα αυτά συνεχίσουμε να λειτουργούμε και να πράττουμε όπως στο παρελθόν, αγκιστρωμένοι στα κόμπλεξ του κατώτερου και δέσμιοι των ανθρώπων που κατέστρεψαν τον τόπο μας και τα όνειρά μας, τότε δεν έχουμε κανένα ελαφρυντικό, καμία δικαιολογία, κανένα μέλλον και η καταστροφή σίγουρο γεγονός. 

     Επειδή όμως ξέρω τους συνδημότες μου, κάπως καλά, νομίζω ότι τούτη τη φορά θα λειτουργήσουμε με την κοινή λογική για το κοινό συμφέρον και δε θα υποπέσουμε σε νέο λάθος. 

      Τούτη τη φορά δεν  πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να, ξανά παραμυθιαστεί, να ξαναγελαστεί, να ξανά παραπλανηθεί, να ξανά εντυπωσιασθεί, να ξανά συγχωρέσει.

      ΓΙΑΤΙ τούτη τη φορά είναι ολοφάνερο ότι ο ‘‘Βασιλιάς’’ όχι μόνο ήταν και είναι γυμνός και άσχημος αλλά ήταν και αμαρτωλός και δεν μπορεί  να καλύψει τη γύμνια του και την ασχήμια του με όσα ευρώ -‘’ενδύματα’’ και να λανσάρει ως ρουχισμό του. 

     Το γνωρίζει και ο ίδιος γι’ αυτό φοβάται, τρέμει και προσπαθεί να συμπορευθεί μαζί με όλους όσους νομίζει ότι θα του κρύψουν τη γύμνια του, να συμπορευθεί και με άλλους γυμνούς- δεν τον νοιάζει- αρκεί να καλύψει τη δική του γύμνια. Ότι και να κάνουν όμως το αποτέλεσμα είναι χειρότερο, αφού αντί για έναν θα έχουμε ένα σύνολο από γυμνούς ,άσχημους και αμαρτωλούς και το θέαμα είναι ακόμα χειρότερο  αποκρουστικό ακατάλληλο και άκρως επικίνδυνο.

          Η τύχη και το υγιές μέλλον του δήμου καθώς και η ευημερία των Δημοτών, είναι οριστικά στα χέρια των ιδίων των Δημοτών οι οποίοι με τη στάση τους από εδώ και πέρα θα καθορίζουν τις εξελίξεις. 

      Όλοι μας θα κριθούμε και όλοι μας θα είμαστε συνυπεύθυνη για το καλύτερο και το χειρότερο των επιλογών μας. 

     Προσωπικά θα συνεχίσω να υποστηρίζω υγιείς πρωτοβουλίες συμπολιτών μου για τα καλύτερα στο ΔΗΜΟ ΜΟΥ  και θα ζητήσω να είμαι και ενεργό μέλος αυτής. 

 -Οι φωτο του Αστακού είναι του Γιώργου Κουβέλη