ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΕΤΣΙ….

Γράφει ο: Μπούτιβας Κώστας (Καστρινός)  

         Ο «Τζίφος» δικό του κόμμα. Ο «Κολοβός» υποψήφιος βουλευτής. Και να ’ταν μόνο αυτοί, σε τούτες τις εκλογές συμβαίνει το εξής παράδοξο: γνωστοί και φίλοι με τη σέσουλα αποφάσισαν ν’ ασχοληθούνε λέει με την πολιτική. 

   Τρέλα μιλάμε...  Τόσο πολύ, που είπα θα είναι καμιά καινούργια μόδα. Πως λέμε "ήμουν κι εγώ στον τελικό" τώρα θα λέμε "ήμουν Κι εγώ υποψήφιος βουλευτής".....

      Και να ’ταν μόνο αυτοί. Είναι και οι άλλοι οι επαγγελματίες οι παλιοί, οι μόνιμοι οι χρόνιοι που με ταράξανε στα s.m.s (Sου’στειλα -Μου’στειλες -Sου’στειλα) όπως ο κ. «Καρέκλας» ας πούμε που μου στείλε κι ένα σήμερα πρωί - πρωί Σαββατιάτικα και με ξύπνησε «που να τον βαρέσει κακός ταμπλάς», που θα αγωνιστεί λέει για να σωθούμε απ’ τα μνημόνια. 

     Καλά θα κάνεις άνθρωπέ μου, αλλά χέστηκα προσωπικώς, και δεν θέλω άλλο να σωθώ.  Και κάθομαι τώρα λοιπόν και σκάφτομαι τι πάθανε όλοι αυτοί και αποφάσισαν να γίνουνε πολιτικοί και θέλουν να με σώσουνε. 

     Κάτω στο χωριό λένε πως άμα ανακατώνεσαι με τα πίτουρα σε τρώνε οι κότες.  Και τώρα που ο κόσμος ακούει "πολιτικός" και τινάζει το γιακά του -και τον πολικό μαζί - τους ήρθε όλων να πάνε να ανακατωθούν στην πολιτική;  Κολλητικό είναι; Η μήπως όχι; Κάτι μου βρομάει εδώ Πατριώτες....

       Μετά όμως λέω και τ’ άλλο. Ότι τελικά, με το να κάθεσαι στον καναπέ σου και να σιχτιρίζεις δεν κάνεις και πολλά πράγματα. Μάλλον τίποτα δεν κάνεις.  

    Κι ίσως να ’ρθε στα αλήθεια η ώρα να δώσουμε στην πολιτική την κανονική της έννοια.  Της ενασχόλησης με τα κοινά.  Στο κάτω κάτω, πριν γίνει εντελώς ζώον, ο άνθρωπος ήταν πολίτικο ζώον.  

   Έτσι θυμάμαι ότι με μάθαιναν εκείνα τα χρόνια στο σχολειό.  Και να με συγχωράνε και τα ζώα, που πιο πολιτικά από μας είναι, και πιο συνειδητοποιημένα.  

     Και λέω, μήπως όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι καθημερινοί, απλοί άνθρωποι, που ξεσηκώθηκαν ξαφνικά κι αποφάσισαν να γιάνουνε πολιτικοί να αξίζουν μια ευκαιρία; 

    Μήπως τελικά  ανακατεύτηκαν με τα πίτουρα, ελπίζοντας να καθαρίσουν το κοτέτσι πριν να τους φάνε οι κότες;  Κι ίσως αυτό φοβούνται εκείνες οι «κότες» οι γνωστές,  οι πολιτικάντιδες όλων των προηγούμενων ετών. 

      Τους ερασιτέχνες  αυτούς που είναι θυμωμένοι πολίτες κι όχι επαγγελματίες και  τρώγονται τόσο πολύ μη τυχόν και βρεθούν μέσα στα ποδάρια τους.    

      Θα μου πεις γιατί δεν μπήκες κι εσύ σε ένα κόμμα να κατεβείς για βουλευτής; Κάποια στιγμή πέρασε απ’ το μυαλό μου, μα η αυτοπροστασία μάλλον με προστάτευσε. 

       Γιατί καλώς η κακώς, δεν πιστεύω ότι το σύστημα μπορεί να αλλάξει το σύστημα, και δεν ξέρω αν έχουμε το χρόνο να το διαβρώσουμε από τα μέσα.... Άσε που απ’ όσο ξέρω, αυτή η μέθοδος δεν πέτυχε σχεδόν ποτέ!!!

Μπούτιβας Κώστας (Καστρινός)