ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΣΣΑ: Ψυχολογική βία!

     Η βία έχει πολλές μορφές. Η σωματική και την ψυχολογική, είναι δύο κατηγορίες. Οι πληγές της σωματικής βίας, κάποια στιγμή κλείνουν (ξυλοδαρμός).  

  Αν τα θύματα σωματικής βίας, είναι παιδιά, οι πληγές δεν κλείνουν ποτέ… χαράσσεται στο υποσυνείδητό τους και μεγαλώνοντας μερικές φορές, τα θύματα, μετατρέπονται σε θύτες....

     Τις περισσότερες φορές το βλέμμα τους ζωγραφίζει η μελαγχολία και ένα αναπάντητο γιατί.
     Κι ο βιασμός, εντάσσεται, στην κατηγορία της σωματικής βίας.
       Μόνο που οι πληγές του μένουν ανεξίτηλες στο χρόνο.
   Ο χρόνος περνάει, απαλύνει τον πόνο αλλά ποτέ δεν τον σβήνει.
   Τα θύματά του, είναι ζωντανοί- νεκροί.
  Συνεχίζουν τη ζωή τους, μ ‘ ένα κομμάτι της ψυχής τους νεκρό.
    Το χειρότερο έγκλημα, που δυστυχώς, στη χώρα μας, δεν έχει την ανάλογη ποινή.

     Ένας βιαστής σε 6 μήνες, είναι και πάλι ελεύθερος, να συνεχίσει το ” έργο” του..
   Ο τελευταίος νόμος, θεωρεί το βιαστή…. ασθενή και μάλλον του δίνει κι επίδομα!!!
Αυτή, είναι η δικαιοσύνη  στην Ελλάδα σήμερα.
   Δεν θα σταθώ, στην σωματική βία- θα την αναπτύξω, σε άλλο άρθρο.
      Η ψυχολογική βία έχει δύο μορφές: στην λεκτική και την βία της σιωπής, αδιαφορία, ένας ψυχρός πόλεμος.
    Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.
     Ένας άνθρωπος μπορεί να καταρρακώσει, στην κυριολεξία το θύμα- στόχο του, μόνο με τα λόγια.
     Πολλοί άνθρωποι, λένε βαριά πράγματα, ”εν βρασμώ ψυχής” και μετά από ένα λεπτό, έχουν ήδη μετανοιώσει, για αυτά που είπαν, αν και αυτό το ξέσπασμα, είναι αποτέλεσμα  συσσωρευμένων παραπόνων.
    Μετά από αυτό το ξέσπασμα νιώθουν πολύ καλύτερα, έχει αγχολυτική δράση.
     Αυτή είναι η ελαφριά μορφή λεκτικής βίας.
  Η λεκτική βία όμως σε πιο βαριά μορφή, όταν γίνεται σκόπιμα και κατ’ εξακολούθηση καταπιέζει τον άλλον, μειώνει την προσωπικότητά του και μπορεί να τον υποτάξει, προκειμένου να απαλλαγεί, από αυτό τον αόρατο εχθρό.
     Στο τέλος, γίνεται υποχείριο του  ” θύτη”.
Αυτή η μορφή ψυχολογικής βίας, πολλές φορές οδηγεί στο έγκλημα.
Η καταπίεση, είναι τόση που το ξέσπασμα, έχει δραματικές συνέπειες.
 Σαν ένα ηφαίστειο, που εκρύγνειται.
 Αποτέλεσμα της λεκτικής βίας, είναι ο φόβος.
    Με συνεχή βομβαρδισμό ως μελλοντικές συνέπειες των πράξεων των θυμάτων σε περίπτωση αντίδρασής τους.
    Είναι η πιο ύπουλη μορφή βίας.
   Προσπαθούν (οι θύτες) έτσι και το καταφέρνουν, να σκέφτεσαι ακριβώς όπως εκείνοι θέλουν.
   Υποχείριό τους…έρμαιό τους.
   Μιλάω, για την σημερινή κατάσταση της χώρας, όπου ο φόβος, έχει παραλύσει, σχεδόν όλους τους πολίτες, από τον καταιγισμό που δέχονται ,από εκείνους που εμείς (;;;) διαλέξαμε, να μας κυβερνούν, ψηφίζοντας, σε θεσμό δημοκρατίας,   (κυβέρνηση Παπαδήμα!!!)

    Μια πλύση εγκεφάλου…ένας ψυχρός πόλεμος…που τελικά κατάφερε τα επιθυμητά, για κείνους αποτελέσματα.
    Όλοι επαναστατούμε, αλλά τελικά, όλοι πληρώνουμε τα αντισυνταγματικά χαράτσια.
    Όλοι,αγανακτούμε, αλλά τελικά, όλοι υποτασσόμαστε….
   Γιατί……;;;

  Σε όλες τις μορφές βίας, η λύση είναι μία:
  Αντίσταση!
Γιατί, η ανοχή, είναι μητέρα, όλων των εγκλημάτων...

Πηγή: http://xiromeritissa.wordpress.com/