Ερώτηση του Κώστα Καραγκούνη για τους άστεγους

       Επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή και Αναπληρωτή Τομεάρχη Δικαιοσύνης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κων/νου Καραγκούνη σχετικά με το πρόβλημα των αστέγων....

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Αθήνα, 10.1.2012

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους αξιότιμους κ.κ. Υπουργούς:

• Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

• Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

• Οικονομικών

• Yπουργείο Oικονομίας Aνταγωνιστικότητας και Nαυτιλίας

 • Εσωτερικών

   Θέμα: «Άστεγοι στην Ελλάδα»

     Οι άστεγοι αντιμετωπίζουν καθημερινά τη σκληρή πραγματικότητα του δρόμου, πασχίζοντας για την επιβίωσή τους υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Tα τελευταία περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας, όπου άστεγοι έχασαν τη ζωή τους από υποθερμία, αποκαλύπτουν με βαναυσότητα τη νέα Ελλάδα. Οι άστεγοι είναι πολλοί και καθημερινά γίνονται ολοένα και περισσότεροι. Επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν. 

      Ενδεικτικά υπολογίζονται πάνω από  20.000, εκ των οποίων στην Αθήνα, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για την Έλλειψη Στέγης, ζουν πάνω από 11.000. Διάφοροι μάλιστα μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί υπολογίζουν τους αστέγους σε 15.000 άτομα μόνο στην περιοχή της Αττικής, με την ευρύτερη σημασία του όρου, που περιλαμβάνει ανθρώπους, οι οποίοι έχασαν το σπίτι τους και αναγκάζονται να μένουν περιστασιακά σε συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα ή ακόμη και στο αυτοκίνητό τους.

       Το πρόβλημα των αστέγων είναι ακόμη εντονότερο στη Βόρεια Ελλάδα, όπου ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι χαμηλότερος και διαμορφώνεται ανάμεσα στις ηλικίες των είκοσι και τριάντα χρόνων. Το γεγονός αυτό αποδίδεται στις εντονότερες συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην περιοχή αυτή, αλλά και στην έλλειψη επαρκών δομών παροχής υποστήριξης στη συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού. Υπάρχει πρόσφατη έρευνα στη Βρετανία από το πανεπιστήμιο του Sheffield που αποκάλυψε πως ένας άστεγος στη Βρετανία έχει μέσο προσδόκιμο ζωής 47 έτη έναντι 77 που έχει το υπόλοιπο του πληθυσμού. Στις άστεγες γυναίκες το προσδόκιμο πέφτει στα 43 έτη.

      Η έρευνα δεν περιορίστηκε στους ανθρώπους που κοιμούνται στον δρόμο, αλλά περιέλαβε και όσους κοιμούνται σε νυχτερινά καταλύματα, πανδοχεία ή κέντρα διημέρευσης.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως οι άστεγοι έχουν εννέα φορές περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν απ’ ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός και πως οι θάνατοι σαν αποτέλεσμα τροχαίου ατυχήματος είναι τρεις φορές περισσότεροι.

       Ανήμποροι άνθρωποι σήμερα επιδιώκουν με κάθε τρόπο την εισαγωγή τους σε κάποιο νοσοκομείο. Στην απόγνωσή τους φθάνουν να υποκριθούν τους πάσχοντες, ακόμα και τους ψυχικά διαταραγμένους και δεν διστάζουν να στήσουν έως και ψεύτικους καβγάδες για να πετύχουν ολιγοήμερη νοσηλεία, με στόχο να βρουν στέγη και φαγητό, έστω και για μία νύχτα.

      Η ανθρωπιστική αντιμετώπιση διοίκησης, γιατρών, κοινωνικών λειτουργών, νοσηλευτικού προσωπικού επιβεβαιώνει την ευαισθησία τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άστεγοι αλλά σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει την απουσία του επίσημου κράτους.

        Αν και η Ελλάδα έχει υπογράψει σχετικά ψηφίσματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εξάλειψη του προβλήματος των αστέγων (22/04/2008), παρότι οι άστεγοι έπρεπε να τυγχάνουν της προστασίας του Κράτους,  σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 21 παρ. 4  που αναφέρει ότι  «η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους» δυστυχώς σήμερα στη χώρα μας:

• Οι άστεγοι δεν καταγράφονται επίσημα από τις υπηρεσίες του Κράτους, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε αξιόπιστα ποιός είναι ο πραγματικός αριθμός, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό.

• Η ιδιότητα του αστέγου δεν είναι νομοθετικά καθορισμένη ως ειδική κοινωνική ομάδα που χρήζει ιδιαίτερης υποστήριξης, όπως ο άπορος ή ο τοξικομανής- ως εκ τούτου οι άστεγοι δεν μπορούν να βγάλουν ούτε βιβλιάριο Υγείας από την Πρόνοια, εάν δεν αποδείξουν ότι πάσχουν από 67% αναπηρία! Ας μην αναφερθεί βέβαια το πρόσφατο γεγονός – φιάσκο να αναγνωρίζεται αντίστοιχο δικαίωμα σε άλλες κατηγορίες (παιδόφιλοι, φετιχιστές κ.α.) που προκάλεσαν την οργή της ελληνικής κοινωνίας.

• Δεν προβλέπεται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση του προβλήματος και μόνο οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι Δήμοι, η Εκκλησία και ο Ερυθρός Σταυρός δραστηριοποιούνται ιδιαίτερα πάνω στο θέμα.

• Δεν υπάρχει καμία κρατική παρέμβαση να δοθούν λύσεις στο τεράστιο αυτό πρόβλημα.

      Η κυβέρνηση  παραμένει αδρανής σε αυτό το ύψιστης σημασίας εθνικό ζήτημα και κατόπιν των ανωτέρω

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Σκέπτεστε να δώσετε, ει δυνατόν και αύριο, τη δυνατότητα στους ανθρώπους αυτούς να στεγαστούν άμεσα σε δημόσια κτήρια που παραμένουν κλειστά και ανεκμετάλλευτα; Τι μέριμνα θα λάβετε για τη σίτισή τους και την ιατρική τους περίθαλψη;

2. Σκοπεύετε να κινητοποιήσετε τους κοινωνικούς φορείς και δυνάμεις ώστε να συνδράμουν στο έργο της φροντίδας αυτών; Μπορείτε να εκμεταλλευτείτε το πρόγραμμα για την κοινωφελή εργασία ή παρόμοια προγράμματα.

3. Σχεδιάζετε να  δημιουργήσετε  θεσμικό πλαίσιο που να αναγνωρίζει τους άστεγους ως ειδική κοινωνική ομάδα;

4. Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες σκοπεύετε να προχωρήσετε άμεσα ώστε να υλοποιηθούν τα ανωτέρω ώστε κανείς να μη μείνει στο δρόμο, κανείς στο περιθώριο , ώστε να μην θρηνήσουμε κι άλλες ζωές

   

Ο ερωτών Βουλευτής

Κωνσταντίνος Καραγκούνης