Βρισκόμαστε στο πρώτο τρίμηνο του 2011 και η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση. Κρίση που απλώνεται ταχύτατα και φέρνει την οικονομία στα όρια της κατάρρευσης και την κοινωνία σε αδιέξοδο. Καταργούνται κοινωνικες κατακτήσεις δεκαετιών, ωσάν αυτές να είναι η αιτία του κακού.
Καθημερινά ακούμε ότι βρισκόμαστε σε πορεία οικονομικής χρεοκοπίας και πως με τη βοήθεια του ΔΝΤ και της Τρόικας θα οδηγηθούμε σε αναπτυξιακή τροχιά. Κανένας όμως δεν μπήκε στο κόπο να μας ενημερώσει για το αναπτυξιακό μοντέλο που εφαρμόζει η κυβέρνηση και που... τελικά είναι εις βάρος μας. Βλέπουμε τους φόρους να αυξάνονται και τους μισθούς να μειώνονται, η κοινωνία να ευτελίζεται. Εμείς λέμε, ότι το ανθρώπινο κεφάλαιο μιας χώρας είναι το πιο παραγωγικό, το πιο δημιουργικό και ό,τι δαπανάται γι’ αυτό δεν είναι δαπάνη καταναλωτική, είναι επένδυση. Κανένας τόπος δεν πρόκοψε, με τον λαό του ενοχοποιημένο και τον πολίτη παρία.
Ο ρόλος του πολιτικού είναι να δίνει λύσεις στα προβλήματα μας και όχι απλά να τα περιγράφει. Με αυτό το κριτήριο ο πολίτης ψηφίζει τα κόμματα και εκλέγει τους πολιτικούς. Ο Βουλευτής είναι αντιπρόσωπος του λαού και όχι υπάλληλος του κόμματος του. Είναι ο εγγυητής αυτών που υπόσχεται το κόμμα προεκλογικά. Υπ’ αυτήν την έννοια απολογείται στο λαό, ελέγχει το κόμμα του για όσα ανέξοδα υποσχέθηκε και όταν είναι αναγκασμένος να διαλέξει ανάμεσα στο λαό, το δημόσιο συμφέρων και το έθνος από την μια μεριά και το κόμμα από την άλλη, τότε διαλέγει αυτών που αντιπροσωπεύει, δηλαδή το λαό. Στις δημοκρατίες, τα κόμματα και οι πολιτικοί δεν αποτελούν αυτοσκοπό. Υπάρχουν χάριν του λαού και αγωνίζονται υπέρ αυτού. Το παλιό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «Από το λαό, Με το λαό, Για τον άνθρωπο» είναι ξανά επίκαιρο, ασχέτως αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να το υπερασπιστεί ούτε να το εκφράσει. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ σε εύκολες εποχές να θέλει να προάγει μια ανθρωποκεντρική πολιτική, αλλά στις δύσκολες να χρησιμοποιεί καθαρά νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Ωστόσο, και οι ‘Ελληνες πολίτες δεν έχουν ασυλία για τα προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα μας αυτή τη στιγμή. Το πολίτευμα που έχουμε μας δίνει τη δυνατότητα της επιλογής. Και δυστυχώς, οι επιλογές όλων μας, μας έχουν φέρει ως εδώ. Επομένως, είναι πλέον στη δικαιοδοσία μας το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον. Η νεολαία είναι το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας μας. Δεν ήρθαμε στον κόσμο για να διαχειριστούμε το ήδη ξεπερασμένο σύστημα. Ήρθαμε για να το αλλάξουμε. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να αντιδράσουμε, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Από την ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση, μέχρι τις πορείες στους δρόμους.
Η μετρολογία δεν βοηθάει. Η μεμψιμοιρία είναι επικίνδυνη. Χρειάζονται ξεκάθαρες πολιτικές αποφάσεις με γνώμομα τον άνθρωπο τώρα στους δύσκολους καιρούς. Χρειάζεται κοινωνική συνοχή. Χρειάζεται όραμα για το αύριο. Και πάνω από όλα χρειαζόμαστε ηγέτες και όχι ηγεμόνες.
Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να γράψει το πρώτο κεφάλαιο της νέας εποχής του μετά-μεταπολιτευτικού κύκλου, οφείλει να διατυπώσει ένα νέο αφήγημα για την Ελλάδα και τον ελληνισμό. Διαφορετικά θα περάσει στην ιστορία ως η τελευταία πράξη του δράματος. Ο τόπος χρειάζεται μια νέα πολιτική διακήρυξη, ένα νέο πολιτικό μανιφέστο. Στο επίκεντρο της νέας πολιτικής πλατφόρμας, πρέπει να τοποθετήσει την δέσμευση για ένα σύγχρονο, αντιγραφειοκρατικό κράτος, φιλικό στον πολίτη και εργαλείο ανάπτυξης. Και όχι θερμοκήπιο διαφθοράς όπως είναι σήμερα. Τα κόμματα επιτέλους, να γίνουν κύτταρα δημοκρατίας, που δεν θα φοβούνται την κοινωνία και τον εαυτό τους (οι δικοί μας και οι άλλοι). Να πάψουν να είναι τα κόμματα αρχηγοκεντρικά, οιονεί πριγκιπάτα. Η δημοκρατία σε ένα πολιτικό σύστημα αρχίζει από τον δημοκρατικό τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των κομμάτων. Αν αποτύχουν τα κόμματα ως πρότυπα δημοκρατικής λειτουργίας, τότε είναι βέβαιο ότι το πολίτευμα θα είναι όχι δημοκρατικό αλλά οιονεί δημοκρατικό, θα είναι θνησιγενές και η χρεοκοπία του θα είναι ζήτημα χρόνου. Σήμερα χρεοκόπησε, ένα δημοκρατικό μόρφωμα.
Πάνω από τα λιμάνια και τους δρόμους μας, πάνω από τα εργοστάσια και τα χωράφια μας, πάνω από το facebook και το twitter, πάνω από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα μας, ζυγιάζεται επικίνδυνα ο κίνδυνος και η ελπίδα. Στο χέρι μας είναι να νικήσει η ελπίδα!
ΠΑΣΠ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο