Το ποτάμι του λαϊκισμού

Το ποτάμι του λαϊκισμού
της Μαρίας Νταλιάνη
ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ βουλευτών ότι «τόσο νερό πάει χαμένο αφού χύνεται στη θάλασσα, ενώ θα μπορούσε να ξεδιψάσει τον κάμπο», ήταν καταλυτικό. Σύμφωνα με όσους το εκστόμισαν, τα ποτάμια κακώς χύνονται στη θάλασσα. Θα έπρεπε το νερό τους να πηγαίνει κατευθείαν από τις πηγές στις πομόνες για να αρδεύεται ο σιτοβολώνας της Θεσσαλίας και να μη στερηθούν οι βιομηχανίες της χώρας το βαμβάκι θαυμάσιας ποιότητας από το οποίο παράγεται το εξαίσιο ύφασμα υποκαμίσων το οποίο εξάγεται κατευθείαν στη Savile Row.

Βεβαίως λίγος λαϊκισμός δεν έβλαψε κανέναν στην πολιτική. Στον πολύ όμως σοβαρεύουν τα πράγματα. Ασφαλώς και είναι θεμιτό να γίνουν ενέργειες για να σωθεί η περιοχή της Θεσσαλίας από την ερημοποίηση. Θεμιτό όμως, πριν εφορμήσουν οι μπουλντόζες στη Μεσοχώρα, να έχουν προηγηθεί η διαχειριστικές μελέτες τόσο στις λεκάνες απορροής του Αχελώου, όπως πολύ σωστά δήλωσε η Τίνα Μπιρμπίλη, όσο και γενικότερα για το ισοζύγιο του νερού στην περιοχή.

Γιατί δίπλα στο φαραωνικό- για τα ελληνικά δεδομένα- έργο της εκτροπής υπάρχουν τουλάχιστον άλλα τρία ανοιχτά «τοπικά» μέτωπα, για τα οποία όμως οι βουλευτές Λαρίσης, Τρικάλων, Μαγνησίας δεν πολεμούν με τόσο πάθος: ο Τύρναβος αρνείται να δώσει το νερό του στην πόλη της Λάρισας, η Κάρλα δεν επαρκεί και για καλλιέργειες και για την πόλη του Βόλου και ο Πηνειός χρειάζεται επειγόντως φρέσκο νερό γιατί είναι ήδη «κλινικά νεκρός».

Τι είπε λοιπόν η εξωκοινοβουλευτική, άρα εύκολος στόχος για τους έμπειρους και ψημένους περί τα κοινοβουλευτικά συναδέλφους της, υπουργός; Ας περιμένουμε έναν χρόνο να δούμε τι θα δείξουν οι μελέτες, τι θα πουν το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτονόητα πράγματα δηλαδή. Το έργο το στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όμως τα δεδομένα σήμερα δεν είναι ούτε ΄81, ούτε ΄96. Ίσα ίσα που ο χρόνος αυτός δίνει την ευκαιρία στους αρμοδίους να διευθετήσουν κοινωνικά δίκαια και το θέμα των κατοίκων της Μεσοχώρας, των οποίων το ωραιότατο χωριό θα καταποντιστεί από τη λίμνη. Και ας γίνει αυτός ο χρόνος γόνιμος για μια πραγματικά «πράσινη καταιγίδα» στήριξης των αγροτών στη Θεσσαλία ώστε να μην αφανιστούν οικονομικά περιμένοντας να έρθει το νερό του Αχελώου.
http://www.tanea.gr/