«Περπατούσα
ολομόναχη επί μέρες. Έτρωγα μόνο ψωμί και κοιμόμουν όπου έβρισκα. Τις
πολυήμερες οδοιπορίες διαδέχονταν ταξίδια με μικρές βάρκες, όπου επιβιβαζόμουν μαζί
με άλλους πολιτικούς πρόσφυγες από την Αφρική.
Στην αρχή πλήρωσα 350 δολάρια,
όσα χρήματα είχα, αλλά στη συνέχεια, απένταρη, στοιβαζόμουν παράνομα σε μικρά
πλοία. Φθάσαμε στην Αίγυπτο και από εκεί ένα μικρό πλοιάριο μας μετέφερε στην
Τουρκία.
Ο πιο κοντινός προορισμός πια ήταν η Ελλάδα. Τη σχέση μου με τον
μουσουλμάνο δεν τη γνώριζε ούτε η οικογένειά μου, ούτε του φίλου μου.
Όταν
έμεινα έγκυος, για τη δική μου ασφάλεια, αλλά και του παιδιού, έπρεπε να φύγω.
Είμαι ορθόδοξη χριστιανή και δεν ήθελα να αλλάξω θρησκεία.
Κινδύνευα να χάσω τη
ζωή μου ή στην “καλύτερη” περίπτωση τα χέρια μου. Αυτή είναι η “τύχη” πολλών
γυναικών στον τόπο μου, όπου δικαιώματα έχουν μόνον οι άνδρες».
Η 27χρονη Νιγηριανή με το όνομα Τζουλιέτ, θα μπορούσε να
έχει την τύχη της Αμίνα Λαουάλ, μιας γυναίκας που πριν χρόνια είχε συγκινήσει
με την περιπέτεια της την παγκόσμια κοινότητα, καθώς ως χριστιανή ορθόδοξη
ερωτεύτηκε έναν μουσουλμάνο........