Η Σκουρτού Ξηρομέρου αποτελεί ένα καταπράσινο γραφικό χωριό που κρύβει πολλές εκπλήξεις στους επισκέπτες του. Το χωριό βρίσκεται στην καρδιά του δάσους Βελανιδιάς, ένα μοναδικό οικοσύστημα το οποίο κερδίζει την καρδιά και τη σκέψη του επισκέπτη.
Η κατάφυτη από βελανιδιές περιοχή δείχνει να αντιστέκεται στις καυτές ηλιαχτίδες του καύσωνα που μας ταλαιπώρησε για τόσες ημέρες, .....
στη συντροφιά μας ήταν το κελάηδισμα των πουλιών, και ένα απαλό αεράκι που περνώντας μέσα από τα υπεραιωνόβια δέντρα μας δημιουργούσε την αίσθηση της συντροφιάς.
Ανεβαίνοντας από το δρόμο προς το χωριό σταματήσαμε για φωτογραφίες στο κιόσκι που είναι δίπλα στο δρόμο, από εκεί υπάρχει η πανοραμική θέα ολόκληρης της περιοχής. Στο σημείο εκείνο συναντήσαμε ένα κάτοικο ο οποίος και μας διηγήθηκε την αρχαία ιστορία της βελανιδιάς, στην αρχαία Ελλάδα οι Αμαδρυάδες ως νύμφες των δασών, (από τις λέξεις άµα+δρυς δηλαδή ψυχή της δρυός), γεννιούνται από τις βελανιδιές και συνεχίζουν να ζούν όσο ζουν και τα δέντρα. Η ύπαρξή τους συνδέεται αποκλειστικά με τα δέντρα τα ονόματά τους και αυτά ταυτίζονταν µε το δέντρο που ζούσαν, όπως Καρυά, Βάλανος, Κρανεία, Μωρέα, Αίγειρος, Πτελέα, Άµπελος, Συκή, και άλλα. Σύμφωνα με κάποιους είναι κόρες του Δία, με άλλους του Οξύλου του Αιτωλού, ή του Όρειου ο οποίος ήταν γιος της Γαίας, θεός των ορέων, πιθανώς του όρους Όθρυς και πατέρας του Οξύλου.
Μετά από τη σύντομη αυτή ιστορική ακτίδα πληροφόρησης συνεχίσαμε προς το χωριό το οποίο ήταν ένα από τα όμορφα γραφικά χωριά που θα πρέπει κάποιος να επισκεφθεί.
Κατά τη διαδρομή μας διαπιστώσαμε την καθαριότητα του χώρου, οφείλουμε να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας στο Δήμο Ξηρομέρου για την καθαριότητα που υπάρχει τόσο στη διαδρομή μέσα από την κατάφυτη από βελανιδιές περιοχή όσο και στο ίδιο το χωρίο. Το καλοκαίρι ευνοεί τις εξορμήσεις στο δάσος και γεγονός είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος θα το επισκέπτεται για να περπατήσει, να αθληθεί ή να ξεκουραστεί.
Το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να δω αυτή την περιοχή και την άνοιξη τότε που η φύση είναι στην εποχή της αναγέννησης, και της ανανέωσης.
Η κατάφυτη από βελανιδιές περιοχή δείχνει να αντιστέκεται στις καυτές ηλιαχτίδες του καύσωνα που μας ταλαιπώρησε για τόσες ημέρες, .....
στη συντροφιά μας ήταν το κελάηδισμα των πουλιών, και ένα απαλό αεράκι που περνώντας μέσα από τα υπεραιωνόβια δέντρα μας δημιουργούσε την αίσθηση της συντροφιάς.
Ανεβαίνοντας από το δρόμο προς το χωριό σταματήσαμε για φωτογραφίες στο κιόσκι που είναι δίπλα στο δρόμο, από εκεί υπάρχει η πανοραμική θέα ολόκληρης της περιοχής. Στο σημείο εκείνο συναντήσαμε ένα κάτοικο ο οποίος και μας διηγήθηκε την αρχαία ιστορία της βελανιδιάς, στην αρχαία Ελλάδα οι Αμαδρυάδες ως νύμφες των δασών, (από τις λέξεις άµα+δρυς δηλαδή ψυχή της δρυός), γεννιούνται από τις βελανιδιές και συνεχίζουν να ζούν όσο ζουν και τα δέντρα. Η ύπαρξή τους συνδέεται αποκλειστικά με τα δέντρα τα ονόματά τους και αυτά ταυτίζονταν µε το δέντρο που ζούσαν, όπως Καρυά, Βάλανος, Κρανεία, Μωρέα, Αίγειρος, Πτελέα, Άµπελος, Συκή, και άλλα. Σύμφωνα με κάποιους είναι κόρες του Δία, με άλλους του Οξύλου του Αιτωλού, ή του Όρειου ο οποίος ήταν γιος της Γαίας, θεός των ορέων, πιθανώς του όρους Όθρυς και πατέρας του Οξύλου.
Μετά από τη σύντομη αυτή ιστορική ακτίδα πληροφόρησης συνεχίσαμε προς το χωριό το οποίο ήταν ένα από τα όμορφα γραφικά χωριά που θα πρέπει κάποιος να επισκεφθεί.
Κατά τη διαδρομή μας διαπιστώσαμε την καθαριότητα του χώρου, οφείλουμε να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας στο Δήμο Ξηρομέρου για την καθαριότητα που υπάρχει τόσο στη διαδρομή μέσα από την κατάφυτη από βελανιδιές περιοχή όσο και στο ίδιο το χωρίο. Το καλοκαίρι ευνοεί τις εξορμήσεις στο δάσος και γεγονός είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος θα το επισκέπτεται για να περπατήσει, να αθληθεί ή να ξεκουραστεί.
Το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να δω αυτή την περιοχή και την άνοιξη τότε που η φύση είναι στην εποχή της αναγέννησης, και της ανανέωσης.
Δείτε τις εικόνες....
Και έρημο πλέον να φαντάζει χωρίς ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφή