(AP Photo/Vadim
Ghirda)
Γράφει ο
ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ
‘’Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει’’
Σανταγιάνα (Ισπανός φιλόσοφος )
Με κομμένη την ανάσα η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στη Ρωσο-Ουκρανική αντιπαράθεση, ανησυχώντας ότι μπορεί αυτή να πάρει τη μορφή σύγκρουσης επί του πεδίου, μικρών ή μεγάλων και απρόβλεπτων διαστάσεων......
Διαβάστε περισσότερα »
Ουδείς αυτή τη στιγμή μπορεί, με βεαιότητα, να εκτιμήσει αν η αντιπαράθεση- ουσιαστικά των ΗΠΑ και της Ρωσίας-θα επιλυθεί δια της διπλωματικής οδού, ή τη λύση θα δώσουν τα όπλα, πράγμα απευκτέον και σε κάθε περίπτωση οδυνηρό.
Ουδείς αυτή τη στιγμή μπορεί, με βεαιότητα, να εκτιμήσει αν η αντιπαράθεση- ουσιαστικά των ΗΠΑ και της Ρωσίας-θα επιλυθεί δια της διπλωματικής οδού, ή τη λύση θα δώσουν τα όπλα, πράγμα απευκτέον και σε κάθε περίπτωση οδυνηρό.
Ωστόσο, το κλειδί στην όλη υπόθεση φαίνεται να κρατάει ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν, από τις επιλογές και τις επιδιώξεις του οποίου θα εξαρτηθεί η εξέλιξη των πραγμάτων. Θα μείνει, άραγε ικανοποιημένος από τυχόν υπαναχώρηση των ΗΠΑ πρωτίστως, και των Δυτικών γενικότερα, στο θέμα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ή θα επιδιώξει, αρχικά, να αποκτήσει την κυριαρχία στις Ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας και στη συνέχεια την προσάρτησή τους, όπως έκανε το 2014 με την εισβολή στην Κριμαία;
Αν αυτό, το δεύτερο, είναι ο στόχος και δεν υπάρξει από την πλευρά του υπαναχώρηση, τότε η σύρραξη θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και απρόβλεπτες οι διαστάσεις που αυτή θα λάβει.
Σε μια τέτοια περίπτωση όλα τα σενάρια παραμένουν ανοικτά και ξεκινούν από τα επεισόδια μικρής κλίμακας και περιορισμένης τοπικής έκτασης και φθάνουν μέχρι τον Γ’ Παγκόσμιο όλεθρο. Μη λησμονούμε ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-1918) ξεκίνησε από ένα ‘’απλό’’, ανεπάντεχο και προβοκατόρικο γεγονός , τη δολοφονία του διαδόχου του θρόνου της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκου Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας.
Προς ποία κατεύθυνση θα οδηγηθούν τα πράγματα είναι, σχεδόν βέβαιο, ότι θα διαφανεί τις επόμενες ώρες , καθώς τη Μόσχα επισκέπτεται ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σόλτς ο οποίος θα διαβουλευθεί με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαδιμίρ Πούτιν. Συνάντηση, ίσως σημειολογική, γιατί πρόκειται για τους ηγέτες δύο χωρών, που πρωταγωνίστησαν στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο και υπέστησαν, ως εκ τούτου, τις μεγαλύτερες απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και τις μεγαλύτερες καταστροφές σε υποδομές και οικονομία. Άραγε, το γεγονός αυτό θα συνυπολογισθεί από τους δύο ηγέτες, ή θα αγνοήσουν την ιστορία , οπότε , κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με την επανάληψή της ;
Το πόσο ο Όλαφ Σόλτς μπορεί να επηρεάσει τον Πούτιν και να τον κάνει να αλλάξει ρότα, ουδείς το γνωρίζει. Πάντως, οι διεθνείς αναλυτές θα το θεωρήσουν μεγάλη έκπληξη, αν αυτό συμβεί.
Σε κάθε περίπτωση, η Ευρώπη και ιδιαίτερα η ΕΕ δείχνει αδύναμη να επηρεάσει τις εξελίξεις , καθώς δεν διαθέτει ενιαία εξωτερική πολιτική και Ευρωστρατό, ενώ η κάθε χώρα-μέλος προτάσσει τα δικά της συμφέροντα, αδιαφορώντας για την τύχη της Ευρώπης και των λαών της.
Κάποιος θα πρέπει να θυμίσει σε αυτούς που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους, ότι από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο κερδισμένες βγήκαν μόνο οι ΗΠΑ και απολύτως κατεστραμμένη και αποδεκατισμένη η Ευρώπη, περιλαμβανομένης και της Ρωσίας.
Οι ΗΠΑ , από τότε έγιναν ο απόλυτος κυρίαρχος στον κόσμο, σε οικονομικό, πολιτικό, στρατιωτικό, και γεωστρατηγικό τομέα. Το δολάριο, από τότε και μέχρι τώρα, κυριαρχεί στην παγκόσμια οικονομία.
Σήμερα, αυτό το status quo απειλείται από την κατακόρυφη στρατιωτική άνοδο της Ρωσίας και την αύξηση της παγκόσμιας επιρροής της, αλλά και από τη σύμπραξη Ρωσίας και Κίνας σε πολλούς τομείς.
Οι ΗΠΑ τα γνωρίζουν αυτά πολύ καλά και η όλη πολιτική τους αποβλέπει στο να ανακόψουν την πορεία των πραγμάτων και να διατηρήσουν το παγκόσμιο καθεστώς, που εδραιώθηκε μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, και το οποίο εξασφάλιζε την κυριαρχία τους. Οι Ευρωπαίοι, δυστυχώς, τις ακολουθούν αδύναμοι να αντιδράσουν στα σχέδιά τους, είτε από ιδεολογία, είτε από αδυναμία , είτε από υστεροβουλία, ελπίζοντας, ότι κάποια κράτη θα αποφύγουν τις επιπτώσεις από μία σύρραξη, που θα εξελίσσεται δίπλα τους, αλλά σε απόσταση 10.000 χιλιομέτρων από τις ΗΠΑ. Είθε, η ιστορία να μην επαναληφθεί, αλλά για κάτι τέτοιο καθίσταται απαραίτητη η δυναμική παρέμβαση των ευρωπαίων πολιτών. Η Ευρώπη δεν μπορεί, δεν πρέπει να γίνει για Τρίτη φορά το θύμα μιας ολέθριας παγκόσμιας σύρραξης. Οι ηγέτες της έχουν την ευκαρία να αποδείξουν ότι είναι ηγέτες και όχι μαριονέτες και μετριότητες.