Προς
Τους «Ανώνυμους» της 4ης Ιουνίου 2021:κ.κ. 1:54 π.μ. και 8:43 π.μ. και όλους τους καλυπτόμενους.
Είναι αλήθεια, ότι τα γραφόμενα των δύο κυρίων «Ανωνύμων» της 4ης Ιουνίου 2021, μου προξένησαν θλίψη αρκετή.....
Με πόνο ψυχής, πριν εξήντα πέντε (65) και πλέον χρόνια ξεκίνησα να υποστηρίζω τον Ξηρομερίτη στρατηγό, όταν δέχτηκα πατριωτική ύβρι – καλοπροαίρετη βέβαια – απ’ τον καθηγητή που μας δίδασκε ιστορία (ελληνική επανάσταση), στα μέσα της 10ετίας του 1950, στην τελευταία τάξη, στο γυμνάσιο της Λευκάδας.
Πανταζής Κοντομίχης, ονομαζόταν ο σεβαστός, ο πολυδιαβασμένος και πολυγραφότατος καθηγητής: «Μακρυγεώργο – μου είπε, σ’ ένα διάλειμμα στο προαύλιο του σχολείου – εσείς οι Ξηρομερίτες μας τα κάνατε θάλασσα με το Βαρνακιώτη σας». Τότε πρωτάκουσα τη λέξη «Βαρνακιώτης».
Ένιωσα ότι θίχτηκε βαθιά η τιμή και η αξιοπρέπειά μου, καθώς και ο πατριωτισμός του Ξηρομέρου. Τότε για να αποδείξω το αντίθετο άρχισα μια «Οδύσσεια» που είναι αδύνατο να την περιγράψω. Χρειάζεται πολύς χρόνος να αποδοθεί και να γίνει αντιληπτή.
Δεν έφθασα όμως στην «Ιθάκη», δεν βρήκα εκείνο που έψαχνα και επέστρεψα συμφωνώντας με το σεβαστό καθηγητή.
Είμαι όμως βέβαιος, ότι και εσείς αν κάνατε αυτόν τον αγώνα θα συμφωνούσατε απόλυτα μαζί μου. Πέραν του επαγγέλματός μου δεν ασχολήθηκα με τίποτα άλλο τόσο πολύ, όσο με αυτό το τοπικό ιστορικό, αλλά με πανελλήνια έκταση, γεγονός.
Τώρα ήρθε η ώρα να μου αποδίδετε εσείς χαρακτηρισμούς που δεν συνάδουν, ούτε με την ηλικία μου, ούτε με το χαρακτήρα μου, ούτε και με την προσωπική μου, ανθρώπινη ιστορία μου.
Ότι επικρίνω με «ακραία και αβάσιμη αυστηρότητα το στρατηγό», δεν ισχύει αυτό για μένα, διότι η επίκριση αυτή γίνεται απ΄ την ιστορία και τους ίδιους τους ήρωες που έδωσαν πολύ αίμα στον αγώνα. Το αποδεικνύουν οι αυθεντικές τους επιστολές, που θα επακολουθήσουν στη συνέχεια. Που θεωρούνται απ΄ τους ιστορικούς – παλιούς και σύγχρονους -, ως οι πιο αυθεντικές και γνήσιες αποδείξεις.
Όσο για εκείνο που λέτε, ότι έχω «ένα εχθρικό εμονικό «κώλυμα» κατά του Βαρνακιώτη», Ε! αυτό πάει πολύ και με θίγει πολύ. Με προσβάλλετε ασύστολα.
Εάν αυτό το έλεγα εγώ σε σας, θα με λέγατε ανάγωγο και εγωιστή. Εγώ όμως δεν θα σας αποκαλέσω ανάγωγους και εγωιστές. Απλώς ευγενικότατα, σας το επιστρέφω κατά πρόσωπο. Εύχομαι να δοθεί η ευκαιρία και σε σας να κάνετε τον αγώνα που έκανα εγώ για να δικαιώσω και το στρατηγό και τους Ξηρομερίτες.
Τώρα ο δεύτερος ανώνυμος, κάπου θέλει να φιλοσοφήσει, μεταξύ «Καπεταναίων και πλοιοκτητών», λες και ήταν μάρτυρας στο συμβολαιογραφείο που έγινε το συμβόλαιο της πλοιοκτησίας. Όλα τα καράβια του τότε Ελληνικού στόλου, στην αρχή του αγώνα ιδιόκτητα ήταν, ναυμάχων νησιωτών που πολεμούσαν για την πατρίδα και καλούσαν και τους αρνητές να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Μου είναι δύσκολο να καταλάβω τι θέλετε να πείτε επ’ αυτού.
Για τον επιστολογράφο, που αναφέρεστε μου δημιουργεί ένα κενό. Αν εννοείται από πού αντλήθηκε η επιστολή των καπεταναίων, σας απαντώ, ότι είναι η ίδια ιστορική και αυθεντική πηγή και φέρει τον αριθμό επτά (7) των επιστολών Φυσεντζίδη.
Όσον αφορά την κα Αγγέλη, που αναφέρεται ο κ. πρώτος ανώνυμος, απαντώ τούτο: Να ξαναδιαβάσετε τα γραφόμενα μου.
Τώρα με τη σειρά μου να ρωτήσω. Πρώτον, αφού λέτε ότι κατατρέχθηκε ο στρατηγός απ’ το, Μαυροκορδάτο, που ήταν στην αρχή της έκρηξης της επανάστασης μέχρι της περιβόητης προκήρυξης «εν μηνί Μάϊου»; Τον ψάχνανε και τον πιέζανε όλοι οι φιλικοί, όλοι οι οπλαρχηγοί, όλοι οι Μεσολογγίτες, και όλη η Ελλάδα. Ο Ζαμπέλιος ολονύχτια. Δεν είχε έρθει ο Μαυροκορδάτος ακόμα, αυτός ήρθε στις 21 Ιουλίου. Επομένως ο ίδιος μας έδειξε ότι είναι αρνητής και αυτόμολος, πριν του ερχομού του αρχομανούς αυτού ανθρώπου.
Δεύτερον, που ήταν στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου, όταν σφάζανε τα παιδιά και τη γυναίκα του Γιάννη Γούναρη;
Τρίτον, που ήταν στη μυθική έξοδο, που το Ελληνικό αίμα δεν το χώρεσε η λιμνοθάλασσα και έφθασε μέχρι τις Στροφάδες;
Δεν αποστασιοποιήθηκε λοιπόν, όπως είδα να γράφεται κάπου κάποτε, αλλά αυτομόλυσε. Και ο πατριωτισμός δεν έχει καμία σχέση με την προδοσία.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που δεν κατατρέχθηκε μόνο απ’ το Μαυροκορδάτο, αλλά από ολόκληρες κυβερνήσεις, δικές μας και ξένες, σκότωσαν το γιό του, φυλάκισαν τον ίδιο, τον καταδίκασαν σε θάνατο, τον προπηλάκισαν και τον εξευτέλισαν, ούτε καν διανοήθηκε να διαλέξει το «σφαλερό δρόμο» όπως λέει και ο ποιητής. Μέχρι τέλος του αγώνα σε απάντηση αυτήν, ήταν το «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Εδώ εγώ τελειώνω και δεν ξανασχολούμαι με «ανώνυμους και καλυπτόμενους». Δεν βρίσκουμε άκρη και λύση μ’ αυτόν τον τρόπο. Το τοπίο θολώνει περισσότερο και δημιουργούνται μισαλλοδοξίες και εχθρότητες χωρίς λόγο.
Πρέπει να σταματήσουμε να τουφεκάμε τον «Άη Λια της Μπέενας», διότι στο τέλος τίποτε άλλο δε θα βρούμε, παρά μόνο «τα κόκκαλα των Γριβαίων».
Μία είναι η λύση. Ο ανοιχτός δημόσιος διάλογος. Να φέρει ο καθένας τις αυθεντικές πηγές που έχει και να πάρουν μέρος οι άνθρωποι που δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν τα γεγονότα. Θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους και ίσως παύσουν να πιστεύουν ότι τους κοροϊδεύουμε.
Εγώ σας παρακαλώ να έρθετε να συζητήσουμε ανοιχτά μπροστά στο κόσμο για να σταματήσει να είναι χωρισμένος πάντα σε δύο στρατόπεδα.
Ίσως βρεθεί η σωστή λύση.
Πάτρα, 09/06/2021
Κ. Μακρυγεώργος
Συνταξιούχος δάσκαλος Π.Ε.
Για τον Βαρνακιώτη έχουν γράψει βιβλία ιστορικοί κύρους. Πρώτος το 1861 ο Κάρπος Παπαδόπουλος, ένας από τους πιο μορφωμένους και αγνούς αγωνιστές του 1821, που έζησε τα πρόσωπα και τα γεγονότα της επανάστασης. Πριν μερικά χρόνια ο αείμνηστος συντοπίτης μας σπουδαίος δημοσιογράφος και ιστορικός Κώστας Σαρδελής και ο επίσης δημοσιογράφος και ιστορικός συγγραφέας Παπακώστας. Αξιόλογα είναι και τα δημοσιευμένα άρθρα του γνωστού μας ακούραστου ιστοριοδίφη και ιστορικού Νίκου Μήτση. ΌΛΟΙ υποστηρίζουν ότι ο Βαρνακιώτης υπήρξε ένας σημαντικός στρατηγός, με μεγάλη προσφορά στην επανάσταση και την απελευθέρωση. Και ΟΛΟΙ αποδομούν τις σε βάρος του κατηγορίες από τον Μαυροκορδάτο και τα όργανά του. Και από την άλλη, υπάρχουν τα επιεικώς απαράδεκτα, για το ύφος και ήθος τους, δημοσιεύματα του κ. Κρεμύδα που επιμένει να μας μάθει την ιστορία από την ανάποδη !!! Διαλέγεις και παίρνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή