Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι άνδρες και γυναίκες τους οποίους αν ήθελες να χαρακτηρίσεις με μια λέξη θα έλεγες «είναι λεβεντιά». Μια ελληνική λέξη που τα λέει όλα....
Είναι άνθρωποι καλοπροαίρετοι, δοτικοί, της προσφοράς και της θυσίας, κοινωνικοί, δημιουργικοί, με ανοιχτούς ορίζοντες στις προκλήσεις, καλοί συνεργάτες και συνάδελφοι, καλοί συγγενείς, στοργικοί σύζυγοι και γονείς και προπάντων καλοί φίλοι.
Είναι οι χειμωνανθοί της μίζερης ζωής μας. Αυτοί που κινούν τα νήματα για ό,τι καλό στις μικρές και μεγάλες κοινωνίες, αυτοί που τις κρατούν και τις ωθούν να προχωρούν.
Τους βλέπεις βιαστικούς στο κάθε τι, να ζουν την κάθε μέρα της ζωής τους σαν να είναι η τελευταία, να προλάβουν όσα μπορούν, λες και διαισθάνονται ότι θα φύγουν πρόωρα.
Ζηλεύεις την ενεργητικότητά τους. Μα φαίνεται τους ζηλεύει και η ζωή και τους παίρνει την ανάσα. Σκληρή και άδικη και μαζί τους και μαζί μας, κι όσες φορές κι αν το διαπιστώσεις, άλλες τόσες σου επιβεβαιώνει το άδικο, αλλά συγχρόνως παρήγορο. Γιατί λες… έζησε μια γεμάτη ζωή…
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Χρήστος Γαζέτας, ο Χρήστος ήταν λεβεντιά!!!
Καλό σου ταξίδι φίλε μας…
Άξιο το πέρασμά σου…
Μαρία Μπαμπάνη
Κυριάκος Ξενάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο