Ο πολυτεκνικός κόσμος της Ελλάδας γιορτάζει τη μνήμη των Προστατών του

Η οικογένεια των Αγίων Τεραντίου και Νεονίλλης

«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου»  

Οδυσσέας Ελύτης 

Γράφει ο Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος

         Κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου εορτάζουμε την μνήμη της Αγίας Πολύτεκνης Οικογένειας των Αγίων Τερεντίου, Νεονίλλης και των επτά παιδιών τους. Ο Άγιος Τερέντιος, η Αγία Νεονίλλη και τα παιδιά τους ο Άγιος Σάρβηλος, ο Άγιος Νίτας, ο Άγιος Ιέραξ, ο Άγιος Θεόδουλος, ο Άγιος Φώτιος, η Αγία Βήλη και η Αγία Ευνίκη, είναι οι προστάτες των πολύτεκνων  οικογενειών. Ήταν  πραγματικά μια αληθινή Χριστιανική Οικογένεια. Όταν άρχισαν οι διωγμοί κατά των Χριστιανών, τους είπαν να πάρουν τα παιδιά τους και να φύγουν για να προστατέψουν την οικογένειά τους, αμέσως τα παιδιά των έδωσαν μια αποφασιστική και καθοριστική  απάντηση και είπαν ότι δεν θα φύγουν από την πατρίδα τους   θα περιμένουν και με γενναιότητα  θα υποστούν οποιοδήποτε μαρτύριο. Πράγματι η οικογένεια δεν έφυγε και όταν οι διωγμοί ξαπλώθηκαν παντού όλοι τους, γονείς και παιδιά ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό και πέθαναν με αποκεφαλισμό.......

           Την Κυριακή, 3 Νοεμβρίου, όλος ο Πολυτεκνικός κόσμος της Ελλάδας μας, γιορτάζει με κάθε λαμπρότητα τη μνήμη των προστατών του και μέσα από τους Συλλόγους των διοργανώνει διάφορες εκδηλώσεις και μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις ζητά από την επίσημη πολιτεία να «αφουγκραστεί» το μεγάλο πρόβλημα της υπογεννητικότητας των τελευταίων ετών που πολλαπλασιάστηκε και βρίσκεται σε βαθμό  έκρηξης.  

         Σύμφωνα με στοιχεία της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος,  δραματική είναι η μείωση των πολύτεκνων  οικογενειών τα τελευταία  χρόνια. Κύρια  αιτία, η παντελής απουσία κοινωνικής πολιτικής από την Πολιτεία. Οι γεννήσεις παιδιών των υπερπολύτεκνων οικογενειών  μειώθηκαν δραματικά και οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις με αποτέλεσμα η Ελλάδα μας να προχωρά με σταθερά βήματα προς το τέλος της ιστορίας της και εάν συνεχίσουμε με αυτούς τους ρυθμούς το 2050 θα έχουμε μια γερασμένη Χώρα το δε 2100 η όμορφη Ελλάδα μας ίσως σβήσει από το χάρτη της Παγκόσμιας Κοινότητας… 

           Η Ελλάδα είναι τρίτη  σε όλο τον κόσμο γερασμένη Χώρα και δεύτερη στην Ε.Ε.  Η πολύτεκνη οικογένεια ασθμαίνως φωνάζει: «Σβήνω… πεθαίνω… Βοήθεια… Βοήθεια…» και σ΄αυτή την εναγώνια βοήθεια και αιμορραγία του Έθνους μας ουδείς ανταποκρίνεται… μόνο οι Πολύτεκνοι οι οποίοι συνεχίζουν, με κάθε κόστος, να «τροφοδοτούν» την Ελλάδα μας με τα παιδιά τους και της παρατείνουν τη ζωή…  Δυνατά θα πρέπει να δεχθούμε ότι οι Πολύτεκνοι γονείς είναι οι αρτηρίες του Ελληνικού Έθνους, είναι η σπονδυλική στήλη και το αίμα που τροφοδοτεί τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας μας, είναι ότι πολύτιμο για την ολοταχώς φθίνουσα Κοινωνία μας. Σε λίγο δεν θα υπάρχει το φυτώριο που λέγεται παιδί και όλοι μας θα παίξουμε το ρόλο του «νεκροθάφτη» σ΄ αυτή τη Χώρα που λέγεται Ελλάδα. 

            Συχνά διαβάζουμε, παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά καθώς οι γονείς τους δεν έχουν χρήματα ούτε για ένα κουλούρι να δώσουν στο παιδί τους.  Κάποια μαθήτρια στην έκθεσή της είχε γράψει: «Το μόνο που θέλω είναι μια δουλειά για την μανούλα μου για να έχουμε ψωμί να φάμε και παπούτσια να φορέσουμε…». Θλιβερός ο κατάλογος των αστέγων… Στα συσσίτια και στα κοινωνικά παντοπωλεία της Εκκλησίας τρέχει ο πεινασμένος…   θλιβερή η πραγματικότητα…

            Μέσα στο γκρίζο της Ελληνικής πραγματικότητας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο θεσμός της οικογένειας και ιδιαίτερα της πολύτεκνης, υπάρχουν ευτυχώς περιπτώσεις για να αισιοδοξούμε και να ελπίζουμε στο μέλλον.  Οικογένεια, πρώτη πηγή αξιών και ιδανικών, γονείς και παιδιά θα είναι πάντα επίκαιρα μηνύματα στην Ελληνορθόδοξη παράδοση μας. Επιπλέον χρειάζεται να γίνει συνείδηση σε όλους η αγάπη προς το παιδί και ο σεβασμός του αγέννητου παιδιού μέσα από τις 300.000 αμβλώσεις  ετησίως που με βίαιο τρόπο του στερούμε το δικαίωμα της ζωής. Έτσι θα έχουμε και την ανάπλαση της Ελληνικής εκπαίδευσης – παιδείας με στόχο την επιστροφή στις μεγάλες αξίες του γένους μας, στην οικογένεια που, ως ζωντανό πλέον κύτταρο, θα δώσει ελπίδα και χαρά στην όμορφη Ελλάδα μας.  

            Το SOS της πολύτεκνης οικογένειας για την πληθυσμιακή συρρίκνωση της Χώρας είναι επίκαιρο στις μέρες μας όσο ποτέ… και όσο «αντέχει» η οικογένεια, θα τροφοδοτεί με «πολύ οξυγόνο», για να αντέξει και η Ελλάδα μας…