Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

"ΑΓΑΠΩ Αλληλεγγύη δήμου Ακτίου-Βόνιτσαs": Εγκαίνια του χώρου της αλληλεγγύης στην ΠΑΛΑΙΡΟ | Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019

       Το "Αγαπώ" ο φιλανθρωπικός Σύλλογος, με πολύτιμο έργο και σπουδαίες δράσεις ανοίγει τα φτερά του και ταξιδεύει απο την Αττική και στην Πάλαιρο και σε συνεργασία με το Δήμο Ακτίου Βόνιτσας, δημιούργησαν το "ΑΓΑΠΩ Αλληλεγγύη δήμου Ακτίου-Βόνιτσαs" και θα εγκαινιάσουν το νέο τους χώρο "αλληλεγγύης για οικογένειες με προβλήματα επιβίωσης".
       Έτσι το "ΑΓΑΠΩ Αλληλεγγύη δήμου Ακτίου-Βόνιτσαs", αποκτά στέγη και στο τόπο μας και μας προσκαλεί στα εγκαίνια: 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 
Ο Δήμος Ακτίου Βόνιτσας σας προσκαλεί στην εκδήλωση για τα εγκαίνια του χώρου αλληλεγγύης για τις οικογένειες με πρόβλημα επιβίωσης την Κυριακή 20 Ιανουαρίου στις 12:00 το μεσημέρι, στην Πάλαιρο. Η τελετή εγκαινίων θα πραγματοποιηθεί στο Κέντρο Πολλαπλών Χρήσεων «Σπύρος Αχείμαστος». Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.. 




ΚΙ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΥΜΝΟΣ για την συμπατριώτισσα μας Έλενα Σερεπίσου, που δημιούργησε το σύλλογο: «ΑΓΑΠΩ»....


Η «Έλενα των φτωχών» προσφέρει ελπίδα σε μια Ελλάδα που καταρρέει

Από την Κέλλυ Φαναριώτη
Κεντρική φωτο: Anna Pantelia 
Θα μπορούσε κάποιος να την αποκαλέσει «Αγία των αδύναμων», «φύλακα άγγελο» των άπορων οικογενειών ή προστάτιδα των κακοποιημένων παιδιών. Ο λόγος για την κυρία Έλενα Σερεπίσου, μια 39χρονη γυναίκα από τα Άνω Λιόσια που τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής της έχει αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον εθελοντισμό. Δεκάδες σπιτικά γέμισαν το τραπέζι τους, μικρά παιδιά απέκτησαν ρούχα και παιχνίδια και μαθητές κατάφεραν να πάνε την πολυπόθητη εκδρομή που τόσο περίμεναν χάρη στο δυναμισμό και την καλοσύνη της κας. Σερεπίσου.
Η κυρία Έλενα Σερεπίσου
Όταν πριν δύο περίπου δεκαετίες η ανάγκη της να βοηθήσει το συνάνθρωπο την οδήγησε στην ίδρυση του φιλανθρωπικού συλλόγου «ΑΓΑΠΩ», δεν περίμενε πως κάποια χρόνια αργότερα ο κόσμος που θα την είχε ανάγκη, θα αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο.
«Οι οικογένειες σήμερα αιμορραγούν», μου λέει και το ύφος της δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. «Σε καθημερινή βάση λαμβάνω πολλά μηνύματα στα social media αλλά και τηλέφωνα από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Κάποιος θα χρειαστεί φαγητό, ένας άλλος γιατρό για το παιδί του και ένα ζευγάρι ψυχολογική υποστήριξη για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητά του».
Το σπίτι του «ΑΓΑΠΩ» στη Ζωφριά των Άνω Λιοσίων
Εκτός από τους διάφορους εθελοντές που αναλαμβάνουν να μαζέψουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, με τον σύλλογο «ΑΓΑΠΩ» συνεργάζονται αφιλοκερδώς και κάποιοι γιατροί, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι και δικηγόροι προσφέροντας τις υπηρεσίες τους κάθε φορά που θα τους ζητηθεί.
«Ο εθελοντισμός για’ μένα δεν είναι να πετάξω σε κάποιον μια σακούλα με φαγητό και να φύγω. Για το λόγο αυτό προσπάθησα να συνεργαστώ με ανθρώπους πολλών ειδικοτήτων προκειμένου να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε σε όλων των ειδών τα προβλήματα που μπορεί αντιμετωπίσει μια οικογένεια», αναφέρει.
Το εντυπωσιακό της όλης προσπάθειας είναι πως η ίδια όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει καμιά απολύτως οικονομική βοήθεια από το κράτος  και όλα τα τρόφιμα, τα ρούχα και τα βιβλία που προσφέρει, προέρχονται από δωρεές.«Υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω πρόθυμος να βοηθήσει, ακόμη και από το υστέρημά του. Εκείνο που τους λέω συνεχώς είναι πως το σκουπίδι τους μπορεί να φανεί χρήσιμο σε κάποιον άλλον. Με τον τρόπο αυτό μαζεύω παιχνίδια, παιδικά ρούχα και πολλά άλλα πράγματα που διαφορετικά δεν θα είχα τη δυνατότητα να κάνω».
Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που μαθητές χτυπούν την πόρτα της για βοήθεια. Πρόκειται για παιδιά των οποίων οι οικογένειες δεν μπορούν να τα ενισχύσουν οικονομικά ώστε να κόψουν μια πρωτοχρονιάτικη πίτα στην τάξη τους ή να πάνε μια εκδρομή. «Τότε ξεκινά ένας αγώνας από εμάς. Ανάλογα την εποχή, θα φτιάξουμε χριστουγεννιάτικα στολίδια,  λαμπάδες για το Πάσχα ή οτιδήποτε άλλο χειροποίητο, θα τα προσφέρουμε στα παιδιά προκειμένου να τα πουλήσουν και κάπως έτσι θα μαζευτούν τα χρήματα. Πρόκειται για μια αλυσίδα, στην οποία βοηθούν πολλοί.  Μια φορά είχα ζητήσει από γραφείο τουριστικό ένα πούλμαν δωρεάν και το είχαν προσφέρει. Τα παιδιά χάρηκαν πάρα πολύ», τονίζει φανερά συγκινημένη.

«Διαλύονται οικογένειες»
Εάν υπάρχει κάποιος που μπορεί να περιγράψει με ακρίβεια το κατά πόσο τα προβλήματα μεγεθύνονται με το πέρασμα των χρόνων στη χώρα μας, είναι σίγουρα η κα. Σερεπίσου.
Βιώνοντας καθημερινά τον Γολγοθά εκατοντάδων οικογενειών της πρωτεύουσας και όχι μόνο, έχει ξεκάθαρη εικόνα. «Πλέον τα ζευγάρια έχουν σοβαρά θέματα μεταξύ τους και πολλές είναι οι φορές που χωρίζουν ή ξεσπούν επάνω στα παιδιά τους. Τον τελευταίο καιρό τα ενδοοικογενειακά προβλήματα που απορρέουν από τα οικονομικά, έχουν αυξηθεί πάρα πολύ. Το λέω επειδή έχω την εικόνα της πραγματικότητας, δεν είναι δηλαδή μια άποψη που έχω πάνω στο θέμα αυτό, είναι η ζωή μου, η καθημερινότητά μου», εξηγεί.
Εκείνη από την πλευρά της, όταν της ζητηθεί βοήθεια από κάποια οικογένεια, απευθύνεται στον εκάστοτε εθελοντή – συνεργάτη με την ανάλογη ειδικότητα κι εκείνος επεμβαίνει στο μέτρο που μπορεί για να τους βοηθήσει.
«Έχω δει όλα αυτά τα χρόνια όλες τις αλλαγές από την αρχή της οικονομικής κρίσης αλλά και πιο πριν. Φτάσαμε σε σημείο σήμερα να μην ξέρουμε ποια οικογένεια να πρωτοβοηθήσουμε ενώ πριν από δέκα με είκοσι χρόνια υπήρχαν δύο – τρία το πολύ σπίτια που χρειαζόντουσαν μια ενίσχυση».
Άνθρωποι από κάθε γωνιά της Ελλάδας στέλνουν ρούχα και παιχνίδια
«Στιγμές βαθιάς συγκίνησης»
Στα Άνω Λιόσια και στην ευρύτερη περιοχή του δήμου Φυλής οι κάτοικοι την γνωρίζουν με το μικρό της όνομα και όπως είναι φυσικό, έχουν πάντα έναν καλό λόγο να πουν. Η ίδια, μέσα από την ενασχόλησή της με την φιλανθρωπία έχει βιώσει ιδιαίτερα έντονες στιγμές που, όπως μου λέει, νιώθει πολύ τυχερή που τις έζησε.
«Δεν μπορώ να ξεχάσω τις αγκαλιές που μου δίνουν τα μικρά παιδιά όταν βοηθώ αυτά ή την οικογένειά τους. Όταν σε κοιτούν στα μάτια αθώες ψυχές, κάποιες από τις οποίες είναι και κακοποιημένες, παίρνεις απίστευτη δύναμη και λες στον εαυτό σου πως δεν σου επιτρέπεται πλέον να σταματήσεις αυτή την προσπάθεια».
Εξίσου διαχυτικοί είναι και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι που στην προσπάθειά τους να ευχαριστήσουν την κα. Σερεπίσου για όσα τους προσέφερε, προβαίνουν σε κινήσεις που εκείνη δεν περίμενε ποτέ πως θα δει. «Θυμάμαι μια κυρία, ήρθε σε μια εκδήλωση και μπροστά στον κόσμο έσκυψε και μου φίλησε το χέρι. Δεν τη γνώριζα, είχα βοηθήσει την οικογένειά της μέσω ενός γνωστού που μου μετέφερε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Εκείνη ρώτησε για μένα, έψαξε και ήρθε και με βρήκε. Μακάρι να μπορούσα να την προλάβω ώστε να μην την αφήσω να σκύψει και να με φιλήσει. Ήταν μια στιγμή με πολλά δάκρυα χαράς», εξομολογείται.
Εργαζόμενη γυναίκα με τρία παιδιά
Διαβάζοντας κανείς για το έργο της γυναίκας σίγουρα θα σκεφθεί πως πρόκειται για έναν άνθρωπο χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα που αποφάσισε να αφοσιωθεί στη φιλανθρωπία. Η αλήθεια ωστόσο είναι πολύ διαφορετική κι αυτό είναι κάτι που καθιστά το έργο της ακόμη πιο σπουδαίο. Πρόκειται λοιπόν για μια εργαζόμενη μητέρα τριών παιδιών που είναι χωρισμένη και δεν έχει καμιά απολύτως βοήθεια.
«Πολλοί μου λένε πως δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι να μεγαλώνει μια μάνα μόνη τα παιδιά της, πιστεύουν πως ζω σ’έναν  εντελώς διαφορετικό κόσμο», αναφέρει με παράπονο και συνεχίζει: «Τους νιώθω παραπάνω απ’όσο οι ίδιοι νομίζουν. Δεν έχω μια στρωμένη ζωή που όλα είναι λυμένα και έτσι βοηθάω και άλλους. Το αντίθετο μάλιστα. Έχω ακριβώς τα ίδια. Το μήνυμα  λοιπόν που θέλω να περάσω είναι ότι όλοι αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. Άλλος μεγαλύτερες, άλλος μικρότερες. Δεν πρέπει όμως να κλείνουμε τα μάτια σ’έναν συνάνθρωπό μας που μας έχει ανάγκη. Οφείλουμε να είμαστε δίπλα του, στο βαθμό που μπορούμε να βοηθήσουμε».

Παράδειγμα για τις επόμενες γενιές
 Σε μια κοινωνία που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην αβεβαιότητα και την απομόνωση, οι δράσεις του συλλόγου «ΑΓΑΠΩ» έρχονται να δώσουν ελπίδα και να αποδείξουν πως η ανθρωπιά δεν χάθηκε όπως πιστεύουμε. Μία από αυτές ήταν και η επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαρτίου στις γυναικείες φυλακές Θήβας όπου εκεί μεγαλώνουν μαζί με τις μητέρες τους δεκαεπτά ανήλικα παιδιά. Αφού τα μέλη του συλλόγου πέρασαν από ειδική επιτροπή, τους δόθηκε το πράσινο φως κι έτσι κατάφεραν να προσφέρουν είδη πρώτης ανάγκης αλλά και παιχνίδια.

«Είμαστε ένα μικρό πέρασμα από τη ζωή και σε αυτό πρέπει ο καθένας να κάνει ό,τι μπορεί για να αφήσει κάτι όμορφο, ένα καλό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές», μου λέει κλείνοντας τη συζήτησή μας.
Την κυρία Σερεπίσου μπορείτε να τη βρείτε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook αλλά και στη σελίδα του συλλόγου «ΑΓΑΠΩ».
https://www.kellyfanarioti.com/

1 σχόλιο:

  1. Ωραια ενέργεια μπράβο! Μπορούμε να φέρουμε πράγματα δηλαδή πως λειτουργεί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο