«FREE TYPOS»: Ζητείται δικαίωση από τις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους στο νοσοκομείο Αγρινίου!

Αποφασισμένη να διώξει τα σύννεφα αμφισβήτησης που έχουν συγκεντρωθεί πάνω από το νοσοκομείο Αγρινίου, με αφορμή τους θανάτους ασθενών που νοσηλεύτηκαν και καταγγέλθηκαν φαινόμενα ιατρικής αμέλειας, εμφανίζεται η Διοίκηση του νοσηλευτικού ιδρύματος.

Πρόκειται για τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας –με αποκορύφωμα την περίπτωση του 18χρονου Σπύρου Μπάθα- οι οποίες συγκλόνισαν την τοπική κοινή γνώμη, προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων και «εμφύλιο» στους κόλπους της νοσηλευτικής μονάδας της πόλης. Το πλήγμα εξάλλου που έχει δεχθεί το νοσοκομείο Αγρινίου τους τελευταίους μήνες είναι ηχηρό.

Υπόθεση Μπάθα

Ήταν 25 Μαΐου όταν ο 18χρονος Σπύρος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μετά από τροχαίο που είχε το μεσημέρι της ίδιας ημέρας μετά από σύγκρουση με αυτοκίνητο στην Εθνική Οδό, στον κόμβο της Ερμίτσας, ενώ επέβαινε σε μοτοσικλέτα.
Ο πατέρας του άτυχου νέου μάλιστα, λίγες ημέρες αργότερα, απέστειλε επιστολή στο Υπουργείο Υγείας. Το «κατηγορώ» του τραγικού πατέρα απευθύνονταν προς τους γιατρούς του νοσοκομείου Αγρινίου κάνοντας λόγο για αδιαφορία και ανικανότητα που οδήγησαν στον χαμό του γιου του.

Όπως λέει ο πατέρας του «οι γιατροί ασχολήθηκαν μόνο με το τραύμα στο δεξί του πόδι».
Στη συνέχεια, καθώς και ο ίδιος αντιλήφθηκε διαφωνία ανάμεσα στους γιατρούς, πρότεινε ο Σπύρος να μεταφερθεί στο νοσοκομείο του Ρίο αλλά οι γιατροί τον καθησύχασαν, όπως γράφει, ότι θα αντιμετωπίσουν το περιστατικό στο Αγρίνιο.

Οι επόμενες παράγραφοι της επιστολής του κ. Μπάθα είναι συγκλονιστικές και παρατίθενται αυτούσιες:
«Ο γιος μου άρχισε να νιώθει δυνατούς πόνους, ζητούσε βοήθεια συνεχώς από τη μάνα του, παρακαλούσε επίμονα λέγοντας ότι δεν νιώθει καλά, ότι χάνει το φως του. Έντρομοι ζητούσαμε την βοήθεια των γιατρών, διότι αισθανόμασταν ότι το παιδί μας κινδυνεύει. Καλούσαμε απεγνωσμένα τους γιατρούς και ζήσαμε μια ανεξήγητη επιθετικότητα και από τους νοσοκόμους και από τους γιατρούς που μας έλεγαν ότι τους ενοχλούμε αδικαιολόγητα. Η νύχτα ήταν εφιάλτης. Οι πόνοι του γιου μου αντιμετωπίζονταν μόνο με ηρεμιστικά χάπια. Το πρωί της επόμενης μέρας το παιδί έπεσε σε κώμα και τότε ξεκίνησαν ν’ ασχολούνται μαζί του κάνοντας εξετάσεις (αξονική τομογραφία, κλπ). Τον μετέφεραν τελικά εσπευσμένα στην Μ.Ε.Θ., όπου το μεσημέρι μας ανακοίνωσαν ότι το παιδί μου ξεψύχησε».
Η οικογένεια Μπάθα ζητά δικαίωση όχι μόνο για τους ίδιους, «αλλά και για όλη την πόλη που αγωνιά μπροστά στην ανικανότητα και την αδιαφορία στην ανθρώπινη ζωή από τους ανθρώπους του Νοσοκομείου».