Σε τραγική
κατάσταση βρίσκονται οι κτηνοτρόφοι σε όλη τη χώρα. Βιώνουν τις επιπτώσεις και
τα αδιέξοδα της αντιαγροτικής, αντικτηνοτροφικής πολιτικής της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων
του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της Ν.Δ., των συγκυβερνήσεων των κομμάτων του κεφαλαίου που συναποφασίζουν
και εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της Κ.Α.Π. και του Π.Ο.Ε.
Οι συνέπειες αυτών
των πολιτικών εκφράζονται διαχρονικά με μείωση της ελληνικής κτηνοτροφίας, αύξηση
των εισαγωγών ζωοκομικών προϊόντων και του ελλείμματος του αγροτικού εμπορικού
ισοζυγίου σε αρκετά δις ευρώ που κατά κύριο λόγο προέρχονται από την εισαγωγή
κτηνοτροφικών προϊόντων.....
Ο κλάδος της κτηνοτροφίας
έχει ιδιαίτερη σημασία για την παραγωγή τροφίμων υψηλής διατροφικής αξίας και συμβάλλει
στη διατροφική ανεξαρτησία του λαού μας. Έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για να
αναπτυχθούν όλοι οι κλάδοι της κτηνοτροφίας και να καλυφθούν οι σύγχρονες
λαϊκές ανάγκες με ασφαλή και φτηνά τρόφιμα.
Έχουμε όμως την
δραστική μείωση των τιμών στο γάλα και το κρέας. Είναι τιμές καθηλωμένες στο
ύψος, και πιο κάτω, της δεκαετίας του 1990, τότε τιμή σε αρνιά και κατσίκια
1.500 – 1.600 δραχμές, σήμερα 4,00 – 4,50 ευρώ.
Έχουμε την
κυριαρχία, τους εκβιασμούς του καρτέλ των μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών, τις παράνομες
ελληνοποιήσεις των εισαγόμενων αρνιών, την αύξηση του κόστους παραγωγής μέσα
από την κατακόρυφη αύξηση των ζωοτροφών, των μέσων και των εφοδίων, την αύξηση
του Φ.Π.Α., την τεράστια αύξηση στα καύσιμα και στο αγροτικό ρεύμα, τον
υπερδιπλασιασμό των εισφορών στον ΕΛΓΑ.
Έρχονται χαράτσια
για την ηλεκτρονική σήμανση στα αιγοπρόβατα πάνω από 5 ευρώ ανά ζώο. Παράνομες παρακρατήσεις
σε όλες τις επιδοτήσεις που είναι καθηλωμένες στα επίπεδα του 2000-2002. Νέα υπέρογκα
επιτόκια χορήγησης δανείων από το λησταρχείο που λεγόταν Α.Τ.Ε.
Όλα αυτά συντελούν
στην δραστική μείωση του εισοδήματος των φτωχομεσαίων κτηνοτρόφων. Μια πολιτική
που στοχεύει ξεκάθαρα στο βίαιο ξεκλήρισμα των φτωχών κτηνοτρόφων, στη συγκέντρωση
και της κτηνοτροφικής παραγωγής σε λίγα χέρια, σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις,
πολιτική που έχει ξεπουλήσει τις συνεταιριστικές γαλακτοβιομηχανίες, χθες
ΟΛΥΜΠΟΣ, ΑΓΝΟ, ΡΟΔΩΠΗ, σήμερα την ΔΩΔΩΝΗ.
Η εχθρική αυτή πολιτική
απέναντι στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους και οι επιπτώσεις της καπιταλιστικής οικονομικής
κρίσης θα επιδεινώσουν τη θέση της κτηνοτροφίας και θα επιταχύνουν το μαζικό ξεκλήρισμα
των φτωχών κτηνοτρόφων.
Αυτή η άσχημη κατάσταση
δεν είναι καταιγίδα σε ξάστερο ουρανό. Η αγροτική οικονομία στο σύνολο της και
η κτηνοτροφία ειδικότερα από την ένταξη της χώρας στην τότε Ε.Ο.Κ., που φέτος
συμπληρώνονται 32 χρόνια, ακολούθησε μια φθίνουσα πορεία, με αποτέλεσμα να μειωθεί
η αυτάρκεια της χώρας μας σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα. Εκεί που μας έλεγαν ότι
οι ευρωπαίοι καταναλωτές θα κάνουν ανάρπαστα τα ελληνικά προϊόντα, έγινε η χώρα
μας ο καταναλωτής, η σταθερή αγορά των ζωοκομικών πλεονασμάτων των μεγάλων
κτηνοτροφικών επιχειρήσεων των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών. Προϊόντων πολλές
φορές αμφιβόλου ποιότητας.
Μπροστά στη δίψα
των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τροφίμων
των ζωοτροφών λίγη αξία έχει υγεία των εργαζομένων,
πρωτεύει το κέρδος.
Αυτή η
αντικτηνοτροφική πολιτική έχει μειώσει δραστικά την αυτάρκεια της χώρας σε όλα
τα ζωοκομικα προϊόντα από την ένταξη της χώρας στην Ε.Ο.Κ. Στα πουλερικά από
100,4% στο 75%, στο χοιρινό κρέας από το 84% στο 35%, στο βοδινό κρέας από το 66%
στο 25%, στο αιγοπρόβειο από το 92% στο 70%.
Η στασιμότητα
και η συρρίκνωση της κτηνοτροφίας δεν εμπόδισε την συγκέντρωση της παραγωγής σε
λιγότερα χέρια και το μαζικό ξεκλήρισμα των φτωχών κτηνοτρόφων. Σύμφωνα με στοιχεία
του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος και κρέατος, που καταργήθηκε, οι μικροί παραγωγοί
γάλακτος, με ετήσια παράγωγη μέχρι 50 τόνους, μέσα σε μια δεκαετία από το
1993 έως το 2003, μειωθήκαν κατά 77% ενώ
οι μεγαλύτεροι παραγωγοί, με ετήσια παραγωγή μεγαλύτερη από 200 τόνους, αυξήθηκαν
την ίδια περίοδο κατά 272%, και το μερίδιο τους στο σύνολο της παραγωγής από το
20% το 1993 εκτοξεύτηκε στο 60% το 2004 και σήμερα πολύ περισσότερο. Αυτό συμβαίνει
στην αγελαδοτροφία. Παρόμοια συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής σημειώνεται
με ιδιαίτερη ένταση σε όλους τους επιμέρους κλάδους της κτηνοτροφίας και συνδέεται
με αντίστοιχο ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων.
Αυτή η κατάσταση
επικρατεί και στην αιγοπροβατοτροφία, που ήταν σχεδόν στο σύνολο της σε οικογενειακές
εκμεταλλεύσεις, ενώ σήμερα συγκεντρώνεται όλο και σε λιγότερα χέρια. Το 9,3%
των μεγαλύτερων προβατοτροφικών μονάδων έχει το 45% του συνολικού αριθμού των
προβάτων και το 3% των μεγαλύτερων αιγοτροφικών εκμεταλλεύσεων έχει το 34,5%
του συνολικού αριθμού των αιγών.
Η ίδια κατάσταση,
και χειρότερη, επικρατεί και στην χοιροτροφία, με το 11% των μεγαλύτερων
χοιροτροφικών μονάδων να κατέχει το 57,6 % του συνολικού χοιροτροφικού
κεφαλαίου.
Αλλά και στην πτηνοτροφία
κρεατοπαραγωγής, ελάχιστες μεγάλες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις κυριαρχούν στον
κλάδο, έχοντας και συμβάσεις με μικρομεσαίους πτηνοτρόφους που δουλεύουν με ένα
σύστημα φασόν για λογαριασμό τους. Που σήμερα οδηγούνται στον αφανισμό πράγμα
που συμβαίνει στον πτηνοτροφικό συνεταιρισμό Άρτας και Πίνδος.
Τα σημαντικότερα
εργαλεία υλοποίησης αυτής της αντικτηνοτροφικής πολιτικής ήταν διαχρονικά τα Νομισματικά
Εξισωτικά Ποσά (Ν.Ε.Π.) τα οποία στη δεκαετία του 1980 επιδοτούσαν τις εισαγωγές
κοινοτικών ζωοκομικών προϊόντων στη χώρα
μας με σημαντικά ποσά με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης της εγχώριας
κτηνοτροφίας.
Οι ποσοστώσεις
και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας καθήλωσαν την κτηνοτροφία σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα
από τις αναπτυξιακές δυνατότητες της εγχώριας κτηνοτροφίας αλλά και τις αυξανόμενες
ανάγκες του λάου μας σε ζωοκομικα προϊόντα.
Το σύστημα τιμών
και επιδοτήσεων των αγροτικών προϊόντων της Ε.Ε. που δεν διασφάλιζε βιώσιμο εισόδημα
στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους και δεν προωθούσε την καλλιέργεια κτηνοτροφικών
φυτών για την παραγωγή ζωοτροφών, που αποτελούν βασικό παράγοντα ανάπτυξης της
κτηνοτροφίας, οι κοινοτικοί κανονισμοί για τα δημητριακά και τους ελαιούχους σπόρους
που συρρίκνωσαν την καλλιέργειά τους, μείωσαν τα αποθέματα ζωοτροφών και
άλλαξαν την χρήση τους με αποτέλεσμα και οι παραμικρές άσχημες συνθήκες να έχουν
δυσανάλογα αποτελέσματα στις τιμές των ζωοτροφών, όπως συμβαίνει και φέτος όπου
σε σύντομο χρονικό διάστημα θα εκτιναχθούν στα ύψη οι τιμές των ζωοτροφών.
Η διεύρυνση της
Ε.Ε. και η υπογραφή ενταξιακών συμφωνιών με χώρες που για διάφορους λόγους
έχουν ανταγωνιστική κτηνοτροφία σε σχέση με την ελληνική, με αποτέλεσμα οι ελεύθερες
εισαγωγές από αυτές τις χώρες να συρρικνώνουν την εγχώρια αιγοπροβατοτροφία.
Τα κοινοτικά πλαίσια
στήριξης και γενικότερα τα κοινοτικά κονδύλια δεν είχαν αναπτυξιακό προσανατολισμό
και δεν ανανέωσαν ηλικιακά τους κτηνοτρόφους. Αντίθετα βοήθησαν στο ξεκλήρισμα
των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων. Συρρίκνωσαν το ρόλο των συνεταιρισμών, ενίσχυσαν
τους εμποροβιομήχανους και συνέβαλαν σημαντικά στη δημιουργία των γνωστών καρτέλ.
Η κυριαρχία του
μεγάλου κεφαλαίου στην μεταποίηση και την εμπορία ζωοκομικών προϊόντων εκφράζεται
με το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις τιμές παραγωγού και στις τιμές καταναλωτή.
Τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν σήμερα η τιμή του αγελαδινού γάλακτος: στον
παραγωγό κοντά στα 35 λεπτά ενώ στον καταναλωτή 1,80 ευρώ, περίπου 5 φορές
πάνω, η τιμή στο αιγοπροβειο γάλα: τιμή στα επίπεδα του 1992, τότε περίπου
300δραχμες, σήμερα κάτω από 1 ευρώ στον παραγωγό. Ενώ σε τυρί, βούτυρο, γιαούρτι
και άλλα παράγωγα στα ύψη η τιμή για τον καταναλωτή, στα ύψη και τα κέρδη των
γαλακτοβιομηχανιών.
Οι 5 μεγαλύτερες
γαλακτοβιομηχανίες είχαν το 77% των συνολικών κερδών του κλάδου τα τελευταία χρόνια.
Ήδη τα καθαρά κέρδη της VIVARTIA το 2008-2009 αυξήθηκαν κατά 12,6 εκατομμύρια ευρώ, σε ποσοστό 21,4%
Για αυτήν την αρνητική
εξέλιξη στην κτηνοτροφία αλλά και τα σημερινά αδιέξοδα των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων
τεράστιες και αποκλειστικές είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του
ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των συγκυβερνήσεων των κομμάτων του κεφαλαίου που χρησιμοποίησαν
όλα τα κοινοτικά προγράμματα και εθνικά μέσα και μηχανισμούς για να επιταχύνουν
τη συγκέντρωση της κτηνοτροφίας σε λίγες επιχειρήσεις. Συνειδητά χρεοκόπησαν
και περιθωριοποίησαν τους συνεταιρισμούς για να ανδρωθούν τα γνωστά καρτέλ που λυμαίνονται
τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους και σήμερα δημιουργούν τους συνεταιρισμούς των
μεγαλοαγροτών εργαλείο για την εφαρμογή της νέας αντιαγροτικής πολιτικής 2014 -
2020.
Σημαντικές γαλακτοβιομηχανίες
όπως «ΣΥΝΕΡΓΑΛ», «ΑΣΠΡΟ» κ.α. τις έκλεισαν, άλλες όπως την «ΑΓΝΟ» και τον
«ΟΛΥΜΠΟ» τις ξεπούλησαν στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Σήμερα με το ξεπούλημα
της Α.Τ.Ε., στη λογική των υποχρεώσεων των μνημονίων, ετοιμάζεται και το
ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ, το τελευταίο σε ένα βαθμό στήριγμα των κτηνοτρόφων. Η
ΔΩΔΩΝΗ έστω και με αυτόν τον τρόπο που λειτουργεί είναι στάθμη αναφοράς για την
διαμόρφωση τιμών γάλακτος, όχι μόνο για την ευρύτερη περιοχή της Β.Δ. Ελλάδας αλλά
και ολόκληρης της χώρας. Δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης στους καταναλωτές και απασχολεί
μεγάλο αριθμό εργαζομένων σε ολόκληρο το κύκλωμα διακίνησης, τον κύκλο εργασιών
που έχει, στηρίζοντας και την οικονομία της περιοχής όπου η ανεργία έχει προσλάβει
εκρηκτικές διαστάσεις.
Σε αυτή την
άσχημη κατάσταση έρχεται να προστεθεί και το κλείσιμο δημοτικών και
συνεταιριστικών σφαγείων σε όλη την χώρα, μεγαλώνοντας παραπέρα το κόστος
παραγωγής, αναγκάζοντας τους κτηνοτρόφους να μετακινούνται 50 και 70 χιλιόμετρα
χάνοντας εισόδημα και χρόνο. Ενώ το κλείσιμο των δημοτικών σφαγείων αφήνει και
δεκάδες οικογένειες χωρίς δουλεία. Πρόκειται για συνειδητή πολιτική
περιθωριοποίησης και απαξίωσης των δημοτικών και συνεταιριστικών σφαγείων. Οι
κυβερνήσεις τόσα χρόνια δεν παραχώρησαν κανένα χρηματικό ποσό για τον
εκσυγχρονισμό των σφαγείων. Με αποτέλεσμα σήμερα να τα οδηγούν σε κλείσιμο και
να αποτελούν εύκολη λεία για τους ιδιώτες.
Μπροστά σε αυτή
την κατάσταση οι κυβερνήσεις, τα κόμματα
του ευρωμονόδρομου για να συγκαλύψουν τις τεράστιες διαχρονικές ευθύνες τους προσπαθούν
να δικαιολογήσουν τη συρρίκνωση της κτηνοτροφίας με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα
δεν έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα για να
αναπτυχτεί η κτηνοτροφία. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα γιατί επιστημονικά έχει αποδειχτεί
ότι η χώρα μας μπορεί να αναπτύξει την κτηνοτροφία μέχρι την πλήρη επάρκεια σε
όλα τα ζωοκομικά προϊόντα και άριστης ποιότητας.
Σήμερα οι
φτωχομεσαίοι κτηνοτρόφοι μπορούν και πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα, δεν πρέπει
να έχουν αυταπάτες για το μέλλον που τους επιφυλάσσουν η Ε.Ε. και οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνεταιριστικού και συνδικαλιστικού κινήματος δεν
διαφωνούν με το πυρήνα αυτής της πολιτικής απεναντίας σιγοντάρουν αυτή την
κατάσταση όπως η πρόταση για διεπαγγελματική δηλαδή να πάνε παρέα οι
κτηνοτρόφοι, οι έμποροι και τα καρτέλ γάλακτος, βάζουν δηλαδή το λύκο μαζί με
τα πρόβατα. Μιλάμε για ΤΕΜΠΕ αγροτών, λες και σώθηκαν οι επαγγελματίες,
αντίθετα τους οδήγησε να βάζουν καθημερινά λουκέτο.
Μπροστά σε αυτή
την εκρηκτική κατάσταση που επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα η προηγούμενη κυβέρνηση
του ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να διαμορφώσει το προτεινόμενο νομοσχέδιο για την
κτηνοτροφία. Στόχος αυτού του νομοσχεδίου δεν είναι η ανατροπή αυτής της κατάστασης
γιατί αυτό προϋποθέτει σύγκρουση και ανατροπή της ΚΑΠ, πράγμα το οποίο είναι αδύνατο
τόσο και για την κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και για τη ΝΔ όσο και για τις συγκυβερνήσεις
των κομμάτων του κεφαλαίου και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που θεωρούν την
ΚΑΠ ευαγγέλιο της αγροτικής πολιτικής.
Το νομοσχέδιο
αυτό δεν απαντάει στα βασικότερα αιτήματα των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων που
επίλυση τους δεν θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα αλλά θα έδινε μια ανάσα στον
κλάδο και στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους.
Αντικειμενικός στόχος αυτού του νομοσχεδίου είναι η δημιουργία ψεύτικων
εντυπώσεων ότι η κυβέρνηση δεν είναι αδιάφορη στα οξυμένα προβλήματα της
κτηνοτροφίας, ο αποπροσανατολισμός των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων και η
δημιουργία ψευδαισθήσεων ότι κάτι μπορεί να αλλάξει με το προτεινόμενο σχέδιο.
Ουσιαστικά ρυθμίζει το ζήτημα των αδειών στην κατεύθυνση λειτουργίας της
κτηνοτροφικής καπιταλιστικής επιχείρησης με σύγχρονες υποδομές που απαιτεί
κεφάλαιο για να δημιουργηθούν.
Η εκτίμηση αυτή
απορρέει από το περιεχόμενο του
νομοσχεδίου που διακρίνεται για το διαχειριστικό χαρακτήρα της ίδιας της αντικτηνοτροφικής
πολιτικής. Γι’ αυτό δεν θα συμβάλει ούτε στο ελάχιστο στη μείωση του κόστους
παραγωγής, στο περιορισμό της ασυδοσίας των εμποροβιομηχάνων και στην προστασία
του εισοδήματος των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων.
Αν δεν
δημιουργηθεί μέτωπο αντίστασης – ανυπακοής – ανατροπής αυτής της πολιτικής η
χρεοκοπία και το ξεκλήρισμα φτωχών και μεσαίων κτηνοτρόφων είναι αναπόφευκτη.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση προκύπτει επιτακτικά
η αναγκαιότητα της κοινής δράσης, του συντονισμού με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα,
εργάτες, μικροεπαγγελματίες, νεολαία, γυναίκες που είναι θύματα της ίδιας πολιτικής.
Μπορούμε και πρέπει
να προχωρήσουμε σε συντονισμό με τους άλλους εργαζόμενους δημιουργώντας λαϊκές επιτροπές.
Σε κοινή πρωτοβουλία, σε κοινό πλαίσιο δράσης σε μια σειρά από προβλήματα όπως
για την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών εγχώριων προϊόντων για την κάλυψη των διατροφικών
αναγκών ενάντια στα χαράτσια στη φοροληστεία, στην έκτακτη εισφορά στην λαϊκή
κατοικία, στην υγεία, στην παιδεία.
Στην κατεύθυνση
ανάπτυξης της εγχώριας βιομηχανίας, στη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, εξασφαλίζοντας
θέσεις εργασίας, καταπολεμώντας την ανεργία στην ύπαιθρο.
Κοινή δράση για
αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας, παιδείας, πρόνοιας που σήμερα μέσα
από την υλοποίηση του μνημονίου και του Καλλικράτη δέχονται ολομέτωπη επίθεση.
Κοινός αγώνας
για να καταργηθεί ο Φ.Π.Α. στα ειδή πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στο ηλεκτρικό ρεύμα,
στο νερό, στο πετρέλαιο. Αγώνας για την κατάργηση των εισιτηρίων στα νοσοκομεία,
για την ανατροπή τω ληστρικών όρων του τραπεζικού συστήματος.
Πάλη για να πληρώσει
την καπιταλιστική κρίση η πλουτοκρατία κι όχι ο λαός.
Οι αγώνες θα έχουν
καλύτερα αποτελέσματα αν παράλληλα με την προώθηση των αμέσων αιτημάτων στοχεύουν
και στην ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
Το ΚΚΕ είναι ριζικά
αντίθετο με την πολιτική συρρίκνωσης της κτηνοτροφίας και ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων
παραγωγών.
Χωρίς περιστροφές
λέει καθαρά στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους ότι υπάρχουν δυο δρόμοι ανάπτυξης
της κτηνοτροφίας και της αγροτικής οικονομίας συνολικότερα.
Ο πρώτος είναι αυτός
που εφαρμόστηκε από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου διαχρονικά είτε αυτοδύναμες είτε
συνεργασιών στα πλαίσια της Ε.Ε. και έχει τα γνωστά αποτελέσματα για την κτηνοτροφία,
τους καταναλωτές και τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους.
Ο δεύτερος δρόμος
είναι αυτός που πιστεύει ότι μπορεί και πρέπει να αναπτυχτεί η κτηνοτροφία με βασικούς
στόχους την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας με ασφαλή και καλής ποιότητας
τρόφιμα, την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, τη διασφάλιση
βιώσιμου εισοδήματος στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, την προστασία της δημόσιας
υγείας, του ζωικού κεφαλαίου και του περιβάλλοντος.
Με βάση αυτούς
τους στόχους είναι δυνατή η ανάπτυξη όλων των κλάδων της κτηνοτροφίας με σκοπό
την αυτάρκεια σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας
που προτείνει το ΚΚΕ προϋποθέτει ριζική αναδιάρθρωση της φυτικής παραγωγής με στόχο
την ανάπτυξη των κτηνοτροφικών καλλιεργειών για την παραγωγή εγχώριων φυτικών ζωοτροφών
που εξασφαλίζουν ασφαλή τρόφιμα.
Όμως για να αναπτυχτούν
οι κτηνοτροφικές καλλιέργειες χρειάζεται ριζική αλλαγή του συστήματος τιμών και
επιδοτήσεων όλων των αγροτικών προϊόντων. Χρειάζεται με δυο λόγια ρήξη και σύγκρουση
με την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ, με την αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων του κεφαλαίου.
Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας
που προτείνει το ΚΚΕ για να ωφελήσει τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, τα λαϊκά στρώματα
κι όχι τους λίγους επιχειρηματίες, θα πρέπει να στηριχτεί στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς
των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων.
Και αυτό γιατί
οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί μπορούν να λύσουν το μεγάλο διαρθρωτικό πρόβλημα
της ελληνικής κτηνοτροφίας που είναι οι μικρές και διάσπαρτες κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.
Μπορούν να συνδυάσουν τη φυτική με την ζωική παραγωγή και να μειώσουν ουσιαστικά
το κόστος παραγωγής. Μπορούν να διασφαλίσουν βιώσιμο εισόδημα στους μικρομεσαίους
κτηνοτρόφους, να αναβαθμίσουν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά την ύπαιθρο
και ειδικότερα τις ορεινές περιοχές που έχουν ερημώσει.
Όμως οι παραγωγικοί
συνεταιρισμοί δεν μπορούν να επιβιώσουν στα πλαίσια της Ε.Ε. και των αντιαγροτικών
πολιτικών των ελληνικών κυβερνήσεων. Μπορούν να αναπτυχτούν μόνο στα πλαίσια
της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας όπου τα βασικά μέσα παραγωγής θα αποτελούν
λαϊκή περιουσία και οι μικρομεσαίοι αγρότες μαζί με όλα τα λαϊκά στρώματα θα συμμετέχουν
ουσιαστικά στο σχεδιασμό της παραγωγής με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
Στα πλαίσια της
λαϊκής οικονομίας οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί θα στηρίζονται πολύπλευρα από το
κράτος. Η παραγωγή και η διακίνηση των βασικότερων αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων
όπως και η μεταποίηση των ζωοκομικών προϊόντων θα γίνεται από κρατικές επιχειρήσεις
έτσι ώστε οι συνεταιρισμοί να έχουν φθηνά εφόδια και οι καταναλωτές ασφαλή τρόφιμα.
Όμως για να εφαρμοστεί
μια αγροτική πολιτική που θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς προϋποθέτει
μαζικό απεγκλωβισμό των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων από τις πολιτικές και τα κόμματα
που τους ξεκληρίζουν.
Απαιτείται η δημιουργία
των πολιτικών προϋποθέσεων για την εφαρμογή μιας συνολικότερης λαϊκής οικονομίας
στην οποία και οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι μπορούν να συμβάλουν σημαντικά.
Παλεύοντας για
τη διαμόρφωση αυτών των προϋποθέσεων το ΚΚΕ σήμερα διεκδικεί:
● Τη θεσμοθέτηση
οικονομικών κινήτρων για την ανάπτυξη των κτηνοτροφικών καλλιεργειών που εξασφαλίζουν
εγχώριες υγιεινές φθηνές ζωοτροφές και την άμεση επιδότησή τους όταν η τιμή
τους ξεπερνά τα 0,18 € / κιλό.
● Τη θεσμοθέτηση
ικανοποιητικών κατώτερων εγγυημένων τιμών σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα: 1,40 €
/ κιλό για το πρόβειο γάλα, 0,90 € / κιλό για το γίδινο, 0,55 € / κιλό για το αγελαδινό.
Σταθερή τιμή στο κρέας των αμνοεριφίων στα 7,50 € καθ’ όλη την διάρκεια του
χρόνου. Τιμή στο μοσχαρίσιο κρέας: τιμή στο χοιρινό κρέας: τιμή στο αιγοπρόβειο κρέας:
● Την τιμαριθμική
προσαρμογή των επιδοτήσεων της ενιαίας ενίσχυσης, την κατάργηση όλων των παρακρατήσεων.
·
Να απαιτήσουμε την κατάργηση του νόμου για
τους συνεταιρισμούς των μεγαλοαγροτών και τους αγροτικούς συλλόγους της
υποταγής που έχει σαν αποτέλεσμα το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων των
εργαζομένων σε συνεταιρισμούς και ενώσεις και των συμφερόντων των μικρών γεωργοκτηνοτρόφων.
Στήριξη του κρατικού χαρακτήρα της ΔΩΔΩΝΗΣ.
● Το σταμάτημα
του ξεπουλήματος των συνεταιριστικών εταιρειών της ΑΤΕ στους ιδιώτες.
● Την προστασία
της εγχωρίας παραγωγής από αθρόες εισαγωγές και την ένταση των ελέγχων κατά των
παράνομων ελληνοποιήσεων.
● Τη νομιμοποίηση, και παροχή δωρεάν ηλεκτροδότησης, των σταβλικών
εγκαταστάσεων με την προϋπόθεση ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν σαν αφορμή για αποχαρακτηρισμό
δασών και αλλαγή χρήσης γης.
● Τη ρύθμιση
των ληξιπροθέσμων κτηνοτροφικών χρεών στο διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου.
·
Κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων
περιορισμών στη φυτική και κτηνοτροφική παραγωγή. Επιδότηση των ζωοτροφών και
μέτρα στήριξης για την αύξηση της κτηνοτροφικής παραγωγής την χορήγηση άτοκων δανείων
στους κτηνοτρόφους για την αγορά των ζωοτροφών. Σύνδεση των επιδοτήσεων με την
παραγωγή. Όχι στο διαχωρισμό των αγροτών σε (κατά κύριο επάγγελμα αγρότες) και
σε (ενεργούς και ανενεργούς).
● Τη δωρεάν πιστοποίηση
των ζωοκομικών προϊόντων από τον αντίστοιχο κρατικό οργανισμό και την αναβάθμιση
του ελληνικού οργανισμού γάλακτος και κρέατος που στην κατεύθυνση υλοποίησης
των στόχων του μνημονίου και της πλήρους ιδιωτικοποίησης συγχωνεύεται και καταργούνται οι όποιες παροχές υπήρχαν για
την φτωχή αγροτιά.
● Την στελέχωση
των κτηνιατρικών υπηρεσιών με μόνιμο προσωπικό, την ίδρυση νέων κτηνιατρικών εργαστηρίων
και τον εξοπλισμό τους για να αντιμετωπίζουν έγκαιρα και αποτελεσματικά τις διάφορες
ασθένειες των ζώων και να προφυλάσσουν τους κτηνοτρόφους και το λαό από τις
ζωοανθρωπονόσους.
● Τη σαφή οριοθέτηση
των βοσκοτόπων και την αναβάθμιση των χορτολιβαδικών εκτάσεων.
● Την ασφάλιση
του ζωικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κινδύνους και την αποζημίωση των μικρομεσαίων
κτηνοτρόφων από ζημιές που προκαλούν διάφορες εμπορικές κρίσεις και διατροφικά σκάνδαλα.
·
ΕΛΓΑ αποκλειστικό δημόσιο φορέα με πλήρη
ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής του κεφαλαίου για 100% των ζημιών από όλους
τους φυσικούς κινδύνους, κάλυψη ελλειμμάτων από το κρατικό προϋπολογισμό.
● Τον άμεσο διπλασιασμό
της αγροτικής σύνταξης, τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους άντρες
και στα 55 για τις γυναίκες, την κατάργηση της εισφοράς για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
και της συμμετοχής στα φάρμακα.
● Τη δημόσια δωρεάν
υγεία και παιδεία για να μπορούν και τα παιδιά των κτηνοτρόφων να σπουδάσουν,
για να μπορούν και οι κτηνοτρόφοι να θεραπεύονται στους χώρους που ζουν και δουλεύουν.
● Την πολιτιστική
αναβάθμιση της υπαίθρου, για να αξιοποιούν δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους
οι κάτοικοι της υπαίθρου.
Με βάση το παραπάνω
πλαίσιο αιτημάτων οι κτηνοτρόφοι μπορούν να συντονίσουν τη δράση τους με όλους
τους μικρομεσαίους αγρότες ανεξάρτητα από το προϊόν που παράγουν. Οι κτηνοτρόφοι
δε θεωρούν εχθρούς τους παραγωγούς δημητριακών όπως διασπαστικά θέλει να τους παρουσιάσει
η κυβέρνηση. Κοινός εχθρός αγροτών και κτηνοτρόφων είναι οι εμποροβιομήχανοι
και οι αντιαγροτικές πολιτικές των κυβερνήσεων του κεφαλαίου και της Ε.Ε.
Επιβάλλεται να συντονίσουν
τον αγώνα τους με τους εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους και όλα τα λαϊκά στρώματα
επειδή η συρρίκνωση της κτηνοτροφίας και ο οικονομικός μαρασμός της υπαίθρου επηρεάζει
άμεσα και έμμεσα όλα τα λαϊκά στρώματα.
Ιδιαίτερη βαρύτητα
να δώσουμε στους νέους κτηνοτρόφους όχι μόνο επειδή αποτελούν το μέλλον της
κτηνοτροφίας αλλά και επειδή αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα. Στην προσπάθειά
τους να φτιάξουν μια βιώσιμη μονάδα χρεώθηκαν, μπήκαν σε προγράμματα και αυτά τα προγράμματα αξιοποιούν οι κυβερνήσεις
για να τους υποτάξουν στην πολιτική τους.
Να δώσουμε την
μάχη για την ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος κόντρα στο
νέο νόμο της ενσωμάτωσης και της υποταγής με την δημιουργία αγροτικών
συλλόγων ενωτικών (αγροτών, κτηνοτρόφων
και ψαράδων) την ενίσχυση των αγωνιστικών ομοσπονδιών και την ενίσχυση της
ΠΑΣΥ.
Σε αυτή την κατεύθυνση
το ΚΚΕ προτείνει συλλαλητήριο την Κυριακή 4 Νοέμβρη στις 11 π.μ. στη ζεύξη του
Ακτίου μαζί με τους κτηνοτρόφους της Ηπείρου σε κοινό συντονισμό με το πλαίσιο
των παραπάνω αιτημάτων και αίτημα αιχμής τη λειτουργία της ΔΩΔΩΝΗΣ υπό κρατικό έλεγχο. Σας καλούμε στον δρόμο της
κοινωνικής συμμαχίας για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο