Αναμνήσεις από τους μαθητικούς αθλητικούς αγώνες και γυμναστικές επιδείξεις του Γυμνασίου της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου το 1961

Οι αθλητές συμμαθητές μου, αλλά και οι συμμαθητές που ελάμβαναν μέρος στις γυμναστικές επιδείξεις, φορούσαν μιαν  απλή αθλητική φανέλα και το καθιερωμένο τότε μαύρο «βρακί» (στην κυριολεξία!), ενώ οι αθλητές  είχαν στο στήθος τους και τους αντίστοιχους αριθμούς

Η παρέλαση των αθλητών μαθητών στο γήπεδο για τους αθλητικούς αγώνες με σημαιοφόρο τον γράφοντα Δημήτρη Στεργίου ως πρώτο μαθητή στη βαθμολογία. 

Του Δημήτρη Στεργίου*

        Πριν από 51 χρόνια και κάθε χρόνο, λίγο πριν από τις  γραπτές εξετάσεις  του «δεύτερου εξαμήνου» (έτσι λέγονταν τότε), τον Ιούνιο, το Γυμνάσιο της Παλαμαϊκής Σχολής Μεσολογγίου, με πρωτεργάτη τον παθιασμένο με την άθληση, τον αθλητισμό,  γυμναστή μας Γεράσιμο Τζάννο, διοργάνωνε γυμναστικές επιδείξεις και αθλητικούς αγώνες στο Γήπεδο της  αγαπημένης μας Αθλητικής  Ένωσης Μεσολογγίου (ΑΕΜ)......

     Οι προετοιμασίες («βήμα», γυμναστικές ασκήσεις, τρέξιμο, ρίψεις, άλματα κλπ)  άρχιζαν ένα μήνα νωρίτερα στο προαύλιο του Γυμνασίου της Παλαμαϊκής Σχολής. Από τις «προπονήσεις» αυτές ο Γεράσιμος Τζάννος διάλεγε, με βάση τις επιδόσεις τους, τους μαθητές που θα αποτελούσαν την ομάδα, η οποία θα έπαιρνε μέρος στους  ετήσιους αθλητικούς αγώνες.

         Όπως προκύπτει από την παρατιθέμενη φωτογραφία  από τους αθλητικούς αγώνες του 1961 (ο σημαιοφόρος είναι ο γράφων!), οι αθλητές, αλλά και οι μαθητές που ελάμβαναν μέρος στις γυμναστικές επιδείξεις, φορούσαν μιαν  απλή αθλητική φανέλα και το καθιερωμένο τότε, για καθημερινή … χρήση, μαύρο «βρακί» (στην κυριολεξία!), ενώ οι αθλητές  είχαν στο στήθος τους και τους αντίστοιχους αριθμούς.

        Θυμάμαι ότι ο γράφων διακρινόταν για τις … υψηλές επιδόσεις σε αγωνίσματα με ρίψεις (ακόντιο, λίθος, δίσκος) και ιδιαίτερα στο αγώνισμα της ελληνικής δισκοβολίας. 

     Η σκληρή εργασία, τα καλοκαίρια στην Παλαιομάνινα,  στα χωράφια, η άρση βαριών σακιών με καπνό, βελανίδια, κουκιά, φακές, ρεβύθια, και το φόρτωμά τους στα γαϊδούρια και τα άλογα, είχαν δημιουργήσει ένα πολύ σκληραγωγημένο και γυμνασμένο σώμα. 

      Έτσι, όταν έριχνα ακόντιο ή λίθο ή δίσκο … εξαφανιζόταν! Ίσως, αν συνέχιζα αθλητική καριέρα, να … κατέρριπτα όλα τα έως τότε… παγκόσμια  ρεκόρ! 

    Ωστόσο,  σε μερικές περιπτώσεις, για να αποφύγω το άγρυπνο μάτι του Γεράσιμου Τζάννου, ο οποίος έψαχνε μετά μανίας να βρει αθλητικά ταλέντα, δεν έβαζα εξεπίτηδες… μεγάλη δύναμη  κατά τις ρίψεις για να μη  δημιουργήσω κανένα… φανταστικό ρεκόρ! 

       Διότι, τότε αλλοίμονό μου, δεν θα γλίτωνα από τις πιέσεις του γυμναστή μου να ασχοληθώ αποκλειστικά πια με τον κλασικό αθλητισμό, κάτι που δεν επιθυμούσα, βεβαίως! 

      Ο λόγος ήταν ότι,  ως πρώτος μαθητής στην έκτη τάξη (του εξαταξίου τότε) Γυμνασίου της Παλαμαϊκής Σχολής Μεολογγίου  και εν όψει των γραπτών εξετάσεων του «δεύτερου εξαμήνου» στο  Γυμνάσιο και των εξετάσεων τον Σεπτέμβριο  για την εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο, όλο το βάρος το είχα ρίξει στο διάβασμα…

Στιγμιότυπο από τις γυμναστικές επιδείξεις στο Γήπεδο της ΑΕΜ

    Από το αρχείο μου παραθέτω δύο φωτογραφίες 

   Η μια αφορά στην παρέλαση των αθλητών συμμαθητών μου στο γήπεδο για τους αθλητικούς αγώνες με σημαιοφόρο τον γράφοντα ως πρώτο μαθητή στη βαθμολογία.  Από το φόβο μην αδικήσω (με παραλείψεις) κανένα συμμαθητή μου (έχουν περάσει από τότε 51 χρόνια!) δεν θα αναφέρω κανένα από συμμαθητές μου – αθλητές που με ακολουθούν στην παρέλαση. 

     Η άλλη φωτογραφία αφορά  στιγμιότυπο από τις γυμναστικές επιδείξεις στο Γήπεδο της ΑΕΜ.

     (*Δημοσιογράφος από την Παλαιομάνινα. Διετέλεσε διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής», διευθυντής Σύνταξης της «Απογευματινής» και του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» και στέλεχος στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (εφημερίδες «Νέα» και «Βήμα») επί 35 χρόνια).