Εισήγηση- Ερώτηση του Παναγιώτη Στούπα για την ένταξη της Ελιάς ποικιλίας Καλαμών σε καθεστώς ΠΟΠ

(* Παναγιώτης Λ. Στούπας: Γεωπόνος, Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτ. Ελλάδος)

 

 Η ελιά ποικιλίας Καλαμών αποτελεί ένα διεθνώς  αναγνωρισμένο προϊόν τόσο για την θρεπτική του αξία, όσο και για τη γεύση της.

Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά λόγω του ικανοποιητικού εισοδήματος που προσδίδει στον παραγωγό, η καλλιέργεια της έχει εντατικοποιηθεί, με την συνολική πλέον εγχώρια παραγωγή να αγγίζει τους 40.000 τόνους. Από τη συνολική αυτή παραγωγή μόνο ένα μικρό ποσοστό αυτών, και ειδικότερα 1.500 τόνοι ελιών έχουν λάβει πιστοποίηση ως ΠΟΠ...

.
.
 με την επωνυμία "KALAMATA OLIVΕ", δηλαδή ως προϊόν της εν λόγο περιοχής.
Παρ’ όλα αυτά , η ΕΑΣ Μεσσηνίας δέχτηκε την επέκταση του καθεστώτος αυτού στους όμορους νομούς δηλαδή Αρκαδίας, Λακωνίας και Ηλείας. Και πάλι όμως αποκλείει περιοχές με μεγάλη παραγωγή εξίσου ποιοτικού προϊόντος. Συγκεκριμένα η Περιφερειακή ενότητα Αιτ/νίας παράγει ετήσια περίπου 15.000 με 20.000 τόνους ελιάς ποικιλίας Καλαμών, σχεδόν τη μισή ετήσια Ελληνική παραγωγή.  

Δημιουργείται έτσι ένα προϊόν 2 ταχυτήτων. Η ελιά 
"kalamata olive" που θεωρείται πρώτης ποιότητας και χαίρει υψηλής τιμής, και η ελιά Καλαμών της υπόλοιπης Ελλάδος με πολύ χαμηλότερη τιμή και θεωρούμενη ποιοτικός σαν αυτή της Τουρκίας, της Αιγύπτου και Ν. Αμερικής.

Όπως αντιλαμβάνεστε, το γεγονός αυτό δεν μπορεί παρά να έχει αρνητικές συνέπειες, στο εισόδημα των παραγωγών , τη βιωσιμότητα των μεταποιητικών επιχειρήσεων αλλά και στο συνολικό εξαγώγιμο Ελληνικό προϊόν. Η σημαντικότερη όμως συνέπεια είναι αυτή της υποβάθμισης ενός Ελληνικού προϊόντος έναντι των άλλων χωρών.

Για τους λόγους αυτούς και επ’ ευκαιρία της παρουσίας του κ. Υπουργού, ζητάμε την αποκατάσταση της αδικίας που ισχύει από το 1993, με την καθιέρωση για το σύνολο της εθνικής παραγωγής ποικιλίας ελιάς Καλαμών ενός ενιαίου Ελληνικού Προϊόντος Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), όπως η Ελληνική Φέτα, με την επωνυμία ‘kalamata olive’.

Με εκτίμηση

Παναγιώτης Λ. Στούπας

Γεωπόνος

Περιφερειακός Σύμβουλος

Δυτ. Ελλάδος

- Δράττομαι της ευκαιρίας και χωρίς να καταχραστώ το χρόνο που μου δόθηκε, να επισημάνω μερικά από τα προβλήματα της περιφερειακής ενότητας Αιτ/νίας, καθώς και ορισμένες προτάσεις. Τα βασικότερα από αυτά είναι:

1. Η περιβαλλοντική αποκατάσταση του Αμβρακικού κόλπου που αργοπεθαίνει παρασέρνοντας τόσο τους έμβιους οργανισμούς όσο και τους αλιείς της περιοχής.

2. Η ανάγκη δημιουργίας ενός πλήρως εξοπλισμένου φυτοπαθολογικού ινστιτούτου που θα εξυπηρετεί όλη την περιφέρεια δυτικής Ελλάδος, καθώς ως τώρα όλες οι αναλύσεις στέλνονται στο Μπενάκειο Ινστιτούτο, με κύρια συνέπεια την δικαιολογημένη αργοπορία των αποτελεσμάτων, που είναι όμως καθοριστική για την αγροτική παραγωγή.

3. Η επαναλειτουργία του ΕΘΙΑΓΕ Αγρινίου με σκοπό την εξακολούθηση της προσφοράς του σε ερευνητικό επίπεδο, ειδικά στην προσπάθεια που γίνεται στον τομέα των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών.

4. Η χορήγηση αδειών για την εγκατάσταση αμπελώνων στην περιοχή του Ξηρομέρου που μετά την αποδέσμευση του καπνού και λόγω της έλλειψης αρδεύσιμου νερού, δεν βρέθηκε άλλη καλλιέργεια ικανή να συγκρατήσει τους κατοίκους στην περιοχή.