Έφυγε σήμερα από κοντά μας η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά, μετά από την πολυετή μάχη της με τον καρκίνο....
Δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε γιατί αυτή η σπουδαία γυναίκα ήταν μέχρι την τελευταία ώρα στην πρώτη γραμμή της μάχης για έναν καλύτερο κόσμο.
Στάθηκε παλληκάρι απέναντι στην αρρώστια και τον θάνατο, όπως και σε όλη της την πολιτική διαδρομή, άλλωστε, κουβαλώντας και τιμώντας το βαρύ όνομα του πατέρα της Γιώργου Γεννηματά.
Άντεξε τα χτυπήματα της μοιραίας αρρώστιας μέσα στην οικογένειά της τόσες φορές κι όμως δεν υπαναχώρησε ποτέ. Έδειξε ότι η δύναμη μιας γυναίκας μπορεί να εμπνεύσει και να κερδίσει αγώνες.
Ξεχώρισε για το ήθος, την ευγένεια, την αγάπη της για την Ελλάδα και τον άνθρωπο.
Στον πολιτικό μας χώρο στάθηκε ακλόνητος βράχος, κρατώντας τον χώρο μας ενωμένο, ίσως στην πιο δύσκολη περίοδο της ιστορίας του. Κατάφερε να χτίσει ένα πολιτικό πλαίσιο στον προοδευτικό χώρο , με κόπο, συγκρούσεις και δυσκολίες η Φώφη Γεννηματά. Μια πολιτική παρακαταθήκη που
ουσιαστικά δικαίωσε μια διαδρομή και ένα πολιτικό αποτέλεσμα, το οποίο δεν ήταν αυτονόητο το καλοκαίρι του 2015, το εντελώς αντίθετο. Και δεν είναι η διαδρομή μιας θητείας που παραδίδει τον χώρο απλά μεγαλύτερο απ’ ό, τι τον παρέλαβε. Είναι ότι πλέον υπάρχει ένα προοδευτικό πολιτικό πλαίσιο με άξονες την αυτονομία και την ενότητα, πάνω στο οποίο οποιοσδήποτε επόμενος, έχει την μοναδική ευκαιρία να χτίσει και να προχωρήσει.. Αυτή είναι και η παρακαταθήκη της Φώφης.
Όλα αυτά δεν ήταν αυτονόητα στο θυελλώδες καλοκαίρι του 2015 που η Φώφη έπαιρνε τη σκυτάλη ενός χώρου λίγο πριν από οριστικό λουκέτο. Ήταν ένα πολιτικός χώρος που δεν ήξερε που πατούσε και τι πίστευε, σε πλήρη σύγχυση, σε αποδρομή, με αδυναμία για τα ίδια τα στελέχη του να προσδιορίσουν που πήγαιναν και τι πρέσβευαν.
Η Φώφη σε μια εποχή που κανείς δεν μιλούσε με κανέναν, φώτισε με το χαμόγελό της τον χώρο και κάτω από τον πολιτικό της ίσκιο όλα ξεκίνησαν από την αρχή. Τα αυτονόητα του σήμερα απλά δεν υπήρχαν τότε.
Αν το ΚΙΝΑΛ υπάρχει, αν μπορεί να σχεδιάζει μια ανοιχτή, συμμετοχική διαδικασία και να αισιοδοξεί, το χρωστά στη Φώφη που «δεν έκανε ποτέ πίσω» όπως ήταν και ο τίτλος του μουσικού κομματιού που συνοδεύει από το 2017 τις εισόδους της στις συγκεντρώσεις. Μάλλον όχι τυχαίο ότι το συγκρότημα, στο οποίο ανήκει το κομμάτι λέγεται «two steps from hell», δηλαδή «δυο βήματα από την κόλαση», εκεί όπου ήταν ο χώρος όταν ανέλαβε η Φώφη.
Στην ελληνική κοινωνία στάθηκε φάρος και παράδειγμα θάρρους και μαχητικότητας και κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η συγκίνηση όλου του ελληνικού λαού για την απώλειά της.
Με συγκίνηση και αγάπη θυμόμαστε την αμέριστη στήριξή της στην δημοτική μας παράταξη στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Είναι τιμή μου που υπήρξε και προσωπική μου φίλη.
Η Φώφη Γεννηματά θα είναι πάντα κοντά μας, θα μας στηρίζει και θα παλεύει για τα ιδανικά όλων μας. Δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ.
Πρόεδρε, αγαπητή μας Φώφη, καλό ταξίδι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο