Για την παραγωγή μπανανών, σκουπιδιών και τούβλων!

Κι εκεί που τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους κατά το σκεπτικό των γνωστών-αγνώστων policy makers που αυτήν την περίοδο κατοικοεδρέυουν στα πέριξ του ΣυΡιζΑ, ανακοινώνεται η απόφαση της κυβέρνησης για ευρωεκλογές με σταυρό προτίμησης.......

Γραφει: Νίκος Ναούμης Πολιτικός επιστήμονας

Και μένουν κάγκελο. Καθ ότι σου λέει, είχαμε έναν σχεδιασμό a la carte και ξεκαθαρίζαμε στους ψηφοφόρους ότι, ‘αφού δεν θέλετε μνημόνιο, ελάτε στο δικό μας μαγαζί που είναι αντιμνημονιακό και όχι στους απεναντινούς που σας φτώχυναν, σας έσμπρωξαν, σας ατίμασαν και σας αποκεφάλισαν. Ελάτε σε μας και μη σας νοιάζει για το menu καθότι δεν έχουμε και στελέχια της προκοπής αλλά αντιμνημόνιο μετράει, αντιμνημόνιο είμαστε, αντιμνημόνιο ψηφίστε’.

Κάπως έτσι λοιπόν σκέφτονταν οι φωστήρες που προτείνουν για δήμαρχο Αθηναίων τον διδακτορικό τύπο με το σακίδιο στις πορείες και τον υβριστικό εξάψαλμο στο twitter, και σου λένε: ‘το μενιού μας δεν περπατάει’. Και αφού θρήνος βουβός απλώθηκε στου ΣύΡιζΑ τα μέρη, το πιασε ο Λαφαζάνης ότι δρόμος για περίπατο δεν υπάρχει, σου λέει με τη σειρά του: ‘ας πω κι εγω το κατιτίς μου’, και είπε τα γνωστά εμφυλιοσυριζαίικα.

Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Το θέμα μας είναι ότι οι ευρωεκλογές με σταυρό προτίμησης έπρεπε να υπάρχουν από τότε που η χώρα μπήκε στην τότε ΕΟΚ και όχι να μπορεί ο κάθε αρχηγός οποιουδήποτε κόμματος να διορίζει τον εκάστοτε υποψήφιο με την πιο αγελαδινή γλώσσα. Διότι καλές οι ικανότητες αλλά το γλύψιμο όλοι ηγάπησαν. Σταυρός προτίμησης λοιπόν και ας ελοχεύει ο κίνδυνος οι υποψήφιοι να διαγκωνίζονται για μια θέση στα τηλεοπτικά πάνελ. Με δεδομένο μάλιστα ότι θα ισχύει ότι προβλέπεται προεκλογικά για τους υποψήφιους των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, ούτε αυτό θα συμβεί.

Απλά η δημοκρατία του διαδικτύου θα θριαμβεύσει. Καθώς το 78% των νοικοκυριών της χώρας έχουν σταθερή πρόσβαση στο internet, η πραγματική και αδυσώπητη δημοκρατία του ψηφιακού κόσμου θα λειτουργήσει ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση σε όλους, να κρίνουν, να συγκρίνουν, να προκρίνουν και να ψηφίσουν. Και στη δημοκρατία αυτή ούτε να κρύψεις μπορείς, ούτε να προωθήσεις σε βάρος άλλων. Εκεί βήχεις και ακούγεσαι.

Άλλωστε και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που μετέχουν στη διαδικασία των ευρωεκλογών ο σταυρός προτίμησης είναι βασικό εργαλείο επιλογής. Ο ομογενής ευρωβουλευτής των Γερμανών που εκλέχθηκε με τους Φιλελεύθερους κ. Χατζημαρκάκης, με σταυρό προτίμησης εκλέχθηκε στη Γερμανία. Το ίδιο και η κ. Μαρίνα Γιαννακουδάκη που εκλέγεται στο δυτικό Λονδίνο ως ευρωβουλευτής των Βρετανών Συντηρητικών.

Αυτό όμως που σίγουρα πρέπει να δούμε, είναι η χώρα να μην μετατρέπεται σε μία και μόνη εκλογική περιφέρεια, αλλά η Κρήτη να εκλέγει αριθμό ευρωβουλευτών που πληθυσμιακά της αναλογούν, η Μακεδονία το ίδιο, η Στερεά το ίδιο κλπ. Έτσι η αντιπροσώπευση θα είναι καλύτερη και οι Έλληνες ευρωβουλευτές θα λειτουργούν πολύ πιο αποδοτικά ασκώντας ευρωπαϊκή πολιτική υπέρ των τοπικών κοινωνιών. Το μέτρο αυτό δεν είναι κάτι που εύκολα μπορεί να υιοθετηθεί σε αυτές τις εκλογές καθώς απαιτεί μελέτη και σχεδιασμό. Είναι όμως μια χρήσιμη πρόταση για διερεύνηση.

Βέβαια οι επιτελείς της πολιτικής τακτικής στον ΣυΡιζΑ θα συνεχίζουν να τσιρίζουν για το δημοκρατικό δικαίωμα του αρχηγού να διαλέγει την ευρω-αυλή του και στο πλαίσιο αυτό θα συνεχίζουν τη μηδενιστική τους τακτική. Όμως καθώς μια σχολή πολιτικών επιστημών την βγάλαμε, θα πρέπει να υπενθυμίσω στους εκεί φίλους ότι, όσοι ασκούν εξουσία μπορούν και έχουν τη δυνατότητα να μεταβάλλουν το πολιτικό παιχνίδι κατά το δοκούν. Τα υπόλοιπα είναι για την παραγωγή μπανανών, σκουπιδιών και τούβλων…