Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Άρης Μπιτσώρης: Ρέκβιεμ για τον 20 χρονο FATGION

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ 
      Γράφτηκε στα τοπικά μέσα έτσι απλά: «20χρονος έπεσε από τη σκεπή και σκοτώθηκε, στη Μπαμπίνη Αιτωλοακαρνανίας!». 
      Ήταν ένα νέο παιδί από την Αλβανία, ένας μετανάστης σε ξένη χώρα, ένας άνθρωπος σε αδύναμη θέση, ένα παιδί με όνειρα που το ταξίδι του σταμάτησε νωρίς…
       Κι αφήνουμε τον Άρη Μπιτσώρη με τους στίχους του, να αποχαιρετήσει και να υποκλιθεί στον 20χρονο νεκρό…. 

ΓΙΑ ΤΟΝ FATGION
Του Άρη Μπιτσώρη

Ήταν δεκαεννιά χρονών
μακριά απ’ την  πατρίδα
έτρεχε πίσω απ’ τ’ όνειρο
με βάρκα την ελπίδα.

Το μεροκάματο πικρό
λειψό και το καρβέλι,
το βράδυ ο ύπνος σίδερο
σε δανεικό κουρέλι.

Μαζί με τον πατέρα του
και άλλοτε μονάχο
στις αχαμνές τις πλάτες του
βαρύ σήκωνε βράχο......



Όπου φτωχός κι η μοίρα του
λέει αιώνων πείρα,
πώς να ξεφύγει ο Fatgion
απ’ τη δική του μοίρα;

Θέλεις να ’ταν η τύχη του,
η αποκοτιά της νιότης;
Στο χώμα κάτω κείτονταν
θαρρείς νεκρός στρατιώτης.

Στρατιώτης βιοπαλαιστής
σε μάχες εν ειρήνη
κι άφησε πίσω του ο χαμός
τη θλίψη στη Μπαμπίνη.

Στερνό ταξίδι επιστροφής,
στον τόπο του η ταφή του
μ’ έθιμα που καθόρισαν
κάποτε οι πρόγονοί του.

Θα βρει αλήθεια η ψυχή
τα ουρί που του ’χαν τάξει
ή από αγανάκτηση
πολύ πικρά θα κλάψει,

για τη ζωή που έχασε
προτού καν τη γνωρίσει
για τ’ ανεκπλήρωτα όνειρα,
για όσα είχε ελπίσει;

Πίσω του πάντως άφησε
μια πικραμένη μάνα
κι ίδια πονάει μια Χριστιανή
ίδια κι η Μουσουλμάνα.

25-8-2013  Άρης  Μπιτσώρης
maheras.wordpress.com

3 σχόλια:

  1. Αρη Μπιτσώρη πόσα τετράστιχα χωρά ο θάνατος ενός μικρού Έλληνα συμπατριώτη σου;
    Κι εσείς ξηροnewsάδες μου πόσες "δακρύβρεχτες" αναρτήσεις σε τόνο μελό κάνατε για το θάνατο ενός μικρού Έλληνα;

    Αναρτήσατε παρακαλώ αν δε σας κάνει κόπο
    πόσο μετρά ο θάνατος παιδιού απ'άλλο τόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παιδιά είναι όλα, και των Ελλήνων και των ξένων. Ας ευχηθούμε κι ας ελπίσουμε καμία μάνα να μη θρηνήσει το παιδί της ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμε σχολιαστή (Νο 1), από κάποιους σαν κι εσένα φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Βολέψου στην ανωνυμία που σου προσφέρει το σύστημα και μην ασχολείσαι με όσα δεν τα φτάνεις. Στο θάνατο ενός παιδιού, που δεν το γνώριζες κιόλας (έχεις και θράσος!), βρήκες να προβάλεις την εθνικοφροσύνη σου; Έτσι σε έμαθαν όμως και, δυστυχώς, όλα τα πρόβατα θα υπακούσουν στο βοσκό τους. Κύριε στιχουργέ, μην πτοείστε από ιντερνετκανίβαλους που η μόνη τους ασχολία στη ρουτινιασμένη ζωή τους είναι να πικάρουν και να κρίνουν καθετί που τους ξεβολεύει ή είναι έξω από τα μικρά πλαίσια γνώσης τους. Δυστυχώς η ημιμάθεια κάνει τύπους σαν τον "κύριο Ανώνυμο" τσάμπα μάγκες... Με εκτίμηση, Α. Β. Πυργιώτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο