Φτερωτοί Ληστές!

Γράφει ο Δημήτρης Αρβανίτης*

      Ήταν αθλητικός,  ήταν ωραίος και Θεσσαλονικιός.  Στη  συνέχεια έγινε πρωταθλητής,  και πιο γνωστός σαν φτερωτός γιατρός. 

    Μετά  βουλευτής, υφυπουργός και δήμαρχος της συμπρωτεύουσας. Ο λαός της βόρειας Ελλάδας τον ψήφιζε «ασκαρδαμυκτί» από το 1981 μέχρι το 2010, τριάντα  χρόνια.  Η  επιτομή του επιτυχημένου πολιτικού της μεταπολίτευσης, ήταν ο Παπαγεωργόπουλος. Και «καθαρός», φωτογενής, ατσαλάκωτος.

      Δεν ήταν, να πούμε Λαλιώτης, που αντιπροσώπευε το μεγαλύτερο μέρος του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, μουσάτος, μακρυμάλλης, βρόμικος. Τους έβλεπες αυτούς κι έλεγες, «βοήθεια με κλέβουν», κατακαϋμένη Ελλάδα, θα ξεσκίσουν το σύμπαν. Το οποίο και έγινε δηλαδή........

      Ενώ ο άλλος τύπος Παπαγεωργόπουλος, Βουλγαράκης, Λιάπης είχαν στιλ ρε παιδί μου. Έλεγες δεν μπορεί, αυτοί είναι πατριώτες, αυτοί είναι καθαροί.   Ύστερα είναι και δεξιοί, Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια.  

    Α, ο Βασίλης είχε και την ευλογία του Ανθιμου του «εθνικόφρονα δεσπότη».  Είχαν πιστοποιητικά, δεν ήταν όπως οι άπλυτοι σοσιαληστές που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, κατά ρήσσιν Κατσιφάρα του πρεσβύτερου.

      Ερχόμαστε στο σήμερα όπου πρωτοβάθμια ο Παπαγεωργόπουλος, καταδικάστηκε  σε ισόβια για υπεξαίρεση 17,5 εκατομμυρίων ευρώ.  

Πρώτη παρατήρηση, και στο κλέψιμο έχουμε στιλ κύριοι. Βάζουμε γραμματέα δικό μας ξύπνιο, χρησιμοποιεί αποδείξεις, πλαστές βέβαια και με μπόλικη ηλιθιότητα και γίνονται όλα τρυφερά κι ωραία. Με στοργή προς τη χώρα και πατριωτικά. Όχι όπως οι άλλοι με συμμορίες και οφσόρ, με αραβολιβανέζους και νησιά Καϊμάν, ωχ αμάν Θεέ μου.

Δεύτερη παρατήρηση, είμαι αθώος λέει ο Δήμαρχος. Όλα τα έκανε ο υπάλληλος του Δήμου. Αυτός καταχράστηκε, εγώ δεν έχω σχέση. Και θέλει να τον πιστέψουμε. Κλαίει απαρηγόρητος για την άτιμη  κενωνία, την άδικη, που μια σε ανεβάζει και μια σε ρίχνει στα τάρταρα. Κι  εκλιπαρεί να τον πιστέψουμε. Αν είναι δυνατόν. 

    Ήταν δήμαρχος,  ο ταμίας του έφαγε 17,5 εκατομμύρια κι αυτός δεν πήρε χαμπάρι. Μα τι ήταν 17 ευρώ; Ή δεκαεφτά μαρούλια;  

   Κι ας υποθέσουμε πως ναι, δεν κατάλαβε, δεν το αντελήφθην κι αυτός. Ασχολούνταν με άλλα πράγματα. Έσωζε τη Θεσσαλονίκη, όπως άλλοι έσωζαν τη χώρα. Αθώος; Οχι βέβαια, το ίδιο ένοχος αλλά με μπόλικη βλακεία όμως. Όχι ότι έγινε έτσι, αλλά λέμε τώρα να πιστέψουμε του ισχυρισμούς του.

Παρατήρηση Τρίτη. Ο  «πάνσοφος» τι ψήφιζε τριάντα χρόνια; Τίποτα δεν αντιλήφθηκε κι αυτός; Ποιος πάνσοφος; Ο λαός ντε, ο κατά τον γελοιογράφο Κυρ, «ο λαός στην εξουσία ή απλώς μαλάκας;». 

      Τριάντα χρόνια δεν είναι τριάντα μέρες... Χαμπάρι κι αυτός όπως ο Δήμαρχος; Η εξήγηση γνωστή, μη τα ξαναλέμε. «Πελάτες μου»,  που έλεγε κι  ο Βέγγος.  Ε και τι έγινε που έκλεβε και λίγο; Αμ δεν ήταν λίγο, το σύμπαν κατάκλεψαν. Τη χώρα διέλυσαν, για να τα βγάλουν στην Ελβετία. Με τον ιδρώτα τους βέβαια.

Τέταρτη παρατήρηση. Η δικαστική εξουσία που εκοιμάτο τόσα χρόνια; Πόσο σφιχτά ήταν εναγκαλισμένη με τον Μορφέα; Πως τώρα τα βρίσκει και τότε ήταν δεν μιλάω, δεν ακούω, δεν βλέπω τίποτα. Αόμματος! Ε κι αυτό εξηγείται. Δεν είχαν θιχτεί τα συμφέροντα τους. Και δεν ήταν με τον Μορφέα. 

     Σφιχταγκαλιασμένη με τους πολιτικούς ήταν με διορισμένες, δοτές ηγεσίες. Κι εξασφαλισμένα τα οικονομικά τους στα ψηλά ουράνια. Βολεμένοι κι αυτοί, γιατί να αντιδράσουν; 

     Τώρα που οι αποδοχές τους ψαλιδίστηκαν, τώρα που οι προστάτες κατέρρευσαν, θυμήθηκαν να προστατέψουν το λαό και τη χώρα. Βρε άι χαθείτε και σεις, πιόνια.

      Που ήσασταν όταν οι εθνικοί εργολάβοι  ρήμαζαν τη χώρα, τότε που οι μίζες έπεφταν σαν το χαλάζι; Που οι πολιτικοί έγραφαν στα παλαιά των υποδημάτων τους το Σύνταγμα και του νόμους. Τώρα λοιπόν ξυπνήσατε; Ωραία, θρηνείστε κι εσείς μαζί μας,  στα αποκαΐδια της χώρας που καίει τις σάρκες του λαού της. Αυτού του  «κυρίαρχου» του «πάνσοφου λαού».

Πέμπτη παρατήρηση. Να που και η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας έχει τον πρώτο της με ριγέ κοστούμι. Συγχαρητήρια.  Και σ ανώτερα! Πως η Χρυσή Αυγή να μη φτάσει είκοσι τοις εκατό μετά; Δεν δικαιούται να λέει ότι «δεν ξέρουμε αν όλοι του ΠΑΣΟΚ είναι απατεώνες, αλλά όσοι πολιτικοί πήγαν φυλακή ήταν ΠΑΣΟΚ».   Η είσοδος του δήμαρχου στη στενή σηματοδοτεί  συγκυβέρνηση και στις φυλακές. Έτσι για την ομοιομορφία με την απέξω κατάσταση.

      Κανείς δεν ήξερε, λαός, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές. Καθαροί και βρόμικοι λεηλατούσαν τη χώρα κι όλοι στη σιωπή. Κι οι φτερωτοί ληστές δεν άφηναν κολυμπηθρόξυλο.

    Καλά που τραγουδάν οι  «Άγαμοι Θύται» να τους ακούσουμε; Και να αφιερώσουμε σε όλη αυτή τη σάρα τη μάρα και το κακό συναπάντημα;

   Κι εν πάση περιπτώσει, ας υγιαίνουμε αδέλφια, αν μπορούμε δηλαδή...