Η σημερινή κυβέρνηση στην πρώτη Εισηγητική Έκθεση επί του Προϋπολογισμού του 2010 είχε χαρακτηρίσει αυτό το δημόσιο χρέος ως «μεγάλη μακροοικονομική ανισορροπία», ως «Τιτανικό», ως «δημοσιονομικό εκτροχιασμό» κι άλλα τέτοια ηχηρά τρομολογνικά που προκαλούσαν συνεχώς τους αδίστακτους «διεθνείς κερδοσκόπους»
του Δημήτρη Στεργίου*
Ένα μικρό αφιέρωμα με ντοκουμέντα για τον εμπαιγμό του ελληνικού λαού και της τρόικας και την πρωτοφανή λεηλασία της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών νοικοκυριών, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δύο ετών διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου...
Στις 10 Οκτωβρίου 2011, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δύο ετών διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου, αναρτήθηκε υπό τον τίτλο«Να γιατί πάνε «χαράμι» οι αιματηρές θυσίες των ελληνικών νοικοκυριών…» ένα άρθρο –αφιέρωμά μας με ντοκουμέντα για τον εμπαιγμό του ελληνικού λαού και της τρόικας, την πρωτοφανή λεηλασία της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών νοικοκυριών και τις χαμένες θυσίες του ελληνικού λαού.
Λίγες ημέρες αργότερα, δηλαδή στις 26 Οκτωβρίου 2011, η γνωστή απόφαση της Συνόδους Κορυφής για «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους επιβεβαίωσε πλήρως τις μελαγχολικές διαπιστώσεις του αφιερώματος αυτού: Μετά τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής ο κ. Παπανδρέου μίλησε από τις Βρυξέλλες για βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μετά την απόφαση για «κούρεμα» κατά 50%.
«Μία καινούρια μέρα ξημερώνει σήμερα για την Ελλάδα», δήλωσε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, μετά το πέρας των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης στις Βρυξέλλες. Επίσης, τόνισε ότι η κατανομή του βάρους αυτού είναι σοβαρή δεδομένου ότι ένα μεγάλο τμήμα του άχθους μεταφέρεται στις τράπεζες.
Αυτό εξασφαλίζει ότι το 2020 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα συρρικνωθεί στο 120% του ΑΕΠ και ότι η εικόνα που δίνεται στις αγορές είναι ότι το χρέος είναι πλέον βιώσιμο.
Ο πρωθυπουργός ανέφερε, επίσης ότι η χώρα βρίσκεται σε μια νέα αφετηρία και το 2012 δεν θα έχει πλέον πρωτογενή ελλείμματα και θα παράγει πρωτογενή πλεονάσματα. Τόνισε επίσης ότι από το 2012 μειώνεται το βάρος των επιτοκίων και ότι αυτό θα έχει ιδιαίτερα θετικές επιπτώσεις. Ακόμα ανέφερε ότι με τη μείωση του βάρους από το χρέος δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την τόνωση της ανάπτυξης στην Ελλάδα!
Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, ότι το ύψος του δημοσίου χρέους το 2009 έφτασε 126,8% του ΑΕΠ ή 298 δισ. Ευρώ.
Αυτό το δημόσιο χρέος, που ελάχιστα απέχει από εκείνο που θα διαμορφωθεί το …2010, ύστερα από πολυετή λεηλασία της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών νοικοκυριών, επαίσχυντα Μνημόνια.
Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, «κουρέματα» και εθνική ντροπή με επιτηρήσεις και μόνιμους ελέγχους, το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση στην πρώτη Εισηγητική Έκθεση επί του Προϋπολογισμού του 2010 το είχε χαρακτηρίσει ως «μεγάλη μακροοικονομική ανισορροπία», η οποία «σε συνδυασμό με το έλλειμμα αξιοπιστίας που προκάλεσε η πλημμελής παροχή δημοσιονομικών στατιστικών στοιχείων προκάλεσε κρίση τόσο στην αναχρηματοδότηση του χρέους όσο και στη ρευστότητα του δημοσίου, αλλά και του ιδιωτικού τομέα και ιδιαίτερα του τραπεζικού συστήματος, καθώς και σημαντική αύξηση στο κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, γεγονός που επιτάχυνε τις εξελίξεις».
Επίσης, την ίδια στιγμή ακούγονταν από τον πρωθυπουργό, υπουργούς και στελέχη του οι γνωστές κραυγές για "Τιτανικό", για «δημοσιονομικό εκτροχιασμό» κι άλλα τέτοια ηχηρά τρομολογνικά που προκαλούσαν συνεχώς τους αδίστακτους «διεθνείς κερδοσκόπους», όπως τους είχε χαρακτηρίσει κατά τις πρώτες ημέρες της θητείας του ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου τους … δανειστές μας.
΄Ετσι, άρχισαν οι «κρυφές» στην αρχή προσπάθειες αναζήτησης χρηματοδοτικών πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ την ίδια στιγμή στον ελληνικό λαό ο κ. Παπανδρέου έλεγε ότι θα αντιμετωπίσουμε μόνοι μας τα προβλήματα! Αυτά είναι γνωστά και από το βιβλίο» μου «Οι Άχρηστοι».
Έτσι, μολονότι η κυβέρνηση έκανε «τη δύσκολη», για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από τη δημοσιονομική κρίση και την επαρκή χρηματοδότηση των δανειακών αναγκών της, δημιουργήθηκε ο Μηχανισμός Χρηματοδοτικής Στήριξης των 110 δισ. ευρώ από τις χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ.
Στο πλαίσιο αυτό καταρτίσθηκε το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, που άρχισε εφαρμόζεται από το Μάιο του 2010 και που αποτυπώθηκε στη συνέχεια στο περιβόητο Μνημόνιο συνεργασίας της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η πολιτική αυτή, όπως «παραμύθιαζε» η κυβέρνηση τον ελληνικό λαό αλλά και την …τρόικα, περιελάμβανε, όπως έλεγε, ως άμεσο στόχο τη δραστική μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, παράλληλα με τη σταδιακή εφαρμογή εκτεταμένων διαρθρωτικών αλλαγών, για να επιταχυνθεί η αύξηση της παραγωγικότητας, να ανακτήσει η ελληνική οικονομία την ανταγωνιστικότητά της, να βελτιώσει τις συνθήκες παραγωγής και, τελικά, να οδηγηθεί μεσοπρόθεσμα στην αύξηση του δυνητικού ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας.
Θέλετε κι άλλο «παραμύθι»; Ιδού: «Το χαρακτηριστικό του προγράμματος είναι ότι είναι εμπροσθοβαρές ως προς τα δημοσιονομικά μέτρα, και τα πρώτα επιτυχή αποτελέσματα από την απόδοση των μέτρων δείχνουν ότι το πρόγραμμα εφαρμόζεται όπως έχει σχεδιαστεί. Όλα τα μέτρα μείωσης των δαπανών και αύξησης των εσόδων έχουν νομοθετηθεί έγκαιρα. Το πρόγραμμα παρέχει, μέσω της ανά τριμήνου χρηματοδότησης των δανειακών αναγκών, τον αναγκαίο χρόνο ώστε να εφαρμοστούν τα απαραίτητα μέτρα για την εξυγίανση της δημοσιονομικής κατάστασης και να εξασφαλισθεί η επάνοδος στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές σε εύλογο χρονικό διάστημα. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υλοποιούνται με ταχείς ρυθμούς, αυξάνουν το παραγωγικό δυναμικό της οικονομίας και στηρίζουν την προοπτική για ταχύρρυθμη και βιώσιμη ανάπτυξη και μεσοπρόθεσμα θα συντελέσουν στη σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους και στη μείωση των ελλειμμάτων». Αυτά έλεγε η κυβέρνηση στην Εισηγητική Έκθεση επί του προϋπολογισμού του 2011, ο οποίος κατατέθηκε στη Βουλή στις 18 Νοεμβρίου 2010.
Η ελληνική κυβέρνηση, λοιπόν, εκπόνησε ένα πολύ φιλόδοξο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής με ορίζοντα εφαρμογής τάχα μία τριετία. Στο Πρόγραμμα αυτό επικαιροποιήθηκαν και εντάχθηκαν οι στόχοι και οι πολιτικές του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αποτυπώθηκαν οι μεσοπρόθεσμοι δημοσιονομικοί και οικονομικοί στόχοι της χώρας, καθώς και το πλαίσιο των δράσεων και πολιτικών για την επίτευξή τους.
Αυτά έλεγαν στους «Κουτόφραγκους» και μη, και κατάφεραν να εξασφαλίσουν τη δημιουργία ενός πρωτόγνωρου σε μέγεθος μηχανισμού στήριξης μίας οικονομίας, που πρόβλεπε, όπως ήδη αναφέρθηκε, τη δανειοδότηση από τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με 110 δισ. ευρώ για τρία χρόνια.
Οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης συμμετέχουν με 80 δισ. ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με 30 δισ. ευρώ. Το δάνειο θα εκταμιευθεί σε 13 τριμηνιαίες δόσεις.
Προσέξτε: Προϋπόθεση για την εκταμίευση των δόσεων είναι η επίτευξη των στόχων – ποσοτικών και διαρθρωτικών – που έχουν τεθεί για κάθε τρίμηνο υλοποίησης του Προγράμματος.
Το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής έθετε τρεις κεντρικούς στόχους (αλλά μέχρι στιγμή δεν επιτεύχθηκε κανένας και για το λόγο αυτόη τρόικα πήρε των ομματιών της και έφυγε στις αρχές Σεπτεμβρίου!):
•Βιώσιμη δημοσιονομική προσαρμογή.
•Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης, με επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από το 2012, μείωση του εξωτερικού ελλείμματος και χρέους, αύξηση της παραγωγής και των εξαγωγών.
•Σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη χρηματοδότηση της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.
Για την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος, η κυβέρνηση διαβεβαίωσε την τρόικα ότι θα ενεργοποιηθεί και θα αξιοποιηθεί κάθε διαθέσιμο εργαλείο και δυνατότητα πολιτικής που θα περιελάμβανε:
•Δημοσιονομικά μέτρα, για την άμεση μείωση των ελλειμμάτων και των δανειακών αναγκών μας.
•Διαρθρωτικά μέτρα, για τη βιώσιμη διόρθωση των δημοσίων οικονομικών, την απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων στην οικονομία, την ενίσχυση της ανάπτυξης και τη βιώσιμη αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης.
•Χρηματοπιστωτικά μέτρα, για τη διαφύλαξη της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και την εξασφάλιση της ρευστότητας στην οικονομία.
Έτσι, όπως ομολογεί η ίδια κυβέρνηση στην Εισηγητική Έκθεση επί του προϋπολογισμού του 2011, υπήρξε αδήριτη ανάγκη για λήψη άμεσων μέτρων περιοριστικής πολιτικής που θα επέτρεπαν την αντιστροφή της πορείας των δημοσιονομικών δεικτών.
«Οι αποφάσεις κατά συνέπεια για δραστική μείωση των πρωτογενών δαπανών και η μείωση των μισθών και συντάξεων δεν στόχευαν μόνο στην ανακοπή της δυσμενούς αυτής πορείας, αλλά αποτελούσαν και όρο οικονομικής επιβίωσης», τόνιζε.
Αλλά, η υποτίμηση της νοημοσύνης του ελληνικού λαού, μετά τον κ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του, συνεχίσθηκε και από τους … δανειστές μας.
Διαβάστε:
· Προοπτική αναβάθμισης του αξιόχρεου της Ελλάδας βλέπει ο διεθνής οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody's, εφόσον συνεχίσει την πολιτική των μεταρρυθμίσεων και της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος, σύμφωνα με δημοσίευμα του διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων Bloomberg. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο υψηλόβαθμος αναλυτής του Moody's κ. Άντονι Τόμας δήλωσε σε συνέδριο στη Βαρσοβία ότι «έχουμε εντυπωσιαστεί από τις μεταρρυθμίσεις που έκανε η ελληνική Κυβέρνηση», προσθέτοντας ότι «αν αυτό συνεχισθεί, ενδεχόμενη αλλαγή της αξιολόγησης θα είναι στην κατεύθυνση της αναβάθμισης». Το δημοσίευμα αναφέρεται και στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, το οποίο παρουσίασε ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου και πρόβλεπε τη μείωση του ελλείμματος το 2011 στο 7% του ΑΕΠ, σχεδόν το μισό από αυτό που ήταν το 2009. «Εντυπωσιακή» χαρακτήρισε την προσπάθεια της Ελλάδας να εξυγιάνει τα δημοσιονομικά της αναλυτής του διεθνούς οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody’sInvestorService. «Εάν η Ελλάδα συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για αναβάθμιση» της πιστοληπτικής της ικανότητας, ανέφερε ο Άντονι Τόμας μιλώντας σήμερα στη διάρκεια συνεδρίου.
· Την «ελπίδα ότι η κατάσταση στην Ελλάδα και την Ιρλανδία θα βελτιωθεί», εξέφρασε ο διευθυντής του τμήματος νομισματικής πολιτικής και κεφαλαιαγορών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ΧοζέΒινιάλς, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που δόθηκε στην έδρα του Ταμείου λίγο πριν από την έναρξη της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ερωτηθείς για τις προβλέψεις σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα και την Ιρλανδία, και αναφερόμενος συγκεκριμένα στην πρώτη, ο κ. Βινιάλς συμπλήρωσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση προωθεί με αποφασιστικότητα τα προγράμματα σταθερότητας και δημοσιονομικής εξυγίανσης, και προσδοκία μου είναι πως τα πράγματα θα βελτιωθούν, δεν θα επιδεινωθούν».
Όλα αυτά ελέχθησαν λίγες ώρες μετά το άρθρο μας για τις απογοητευτικές εξελίξεις στον κρατικό προϋπολογισμό του 2010, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών. Διότι, ενώ το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας δεν εντοπίζεται μόνο στο υψηλό δημόσιο έλλειμμα, αλλά και στο δυσθεώρητα επίπεδα συνεχώς καλπάζον δημόσιο χρέος, οι διεθνείς «κερδοσκόποι», όπως τους είχε χαρακτηρίσει τις πρώτες ημέρες της θητείας του ως πρωθυπουργού ο κ. Γιώργος Παπανδρέου ή οι «γυρολόγοι» της παγκοσμιοποίησης», όπως τους έχουμε χαρακτηρίσει εμείς, προσπαθούν τώρα να δικαιολογήσουν και να ωραιοποιήσουν τις ιταμές παρεμβάσεις τους, ως επικυρίαρχοι, στην Ελλάδα, με τις οποίες λεηλατήθηκαν τα ελληνικά νοικοκυριά και η ελληνική οικονομία (πλήρως αφυδάτωση!) μέσα σε ένα μόνο χρόνο. Κι έπεται συνέχεια
Εξέλιξη του δημόσιου χρέους από το 1961 έως το 2010
(Ως % του ΑΕΠ)
-------------------------------------------------------------------------------------------
Έτος % Κυβερνήσεις
--------------------------------------------------------------------------------------------
1961 0,0 Κων. Καραμανλή
1962 0,0 Κων. Καραμανλή
1963 0,0 Γεωργίου Παπανδρέου
1964 0,0 Γεωργίου Παπανδρέου
1965 0,0 Γεωργίου Παπανδρέου
1966 0,0 Στ. Στεφανόπουλου
1967 0,0 Δικτατορίας
1968 0,0 Δικτατορίας
1969 0,0 Δικτατορίας
1970 0,0 Δικτατορίας
1971 0,0 Δικτατορίας
1972 0,0 Δικτατορίας
1973 0,0 Δικτατορίας
1974 0,0 Μεταπολίτευσης
1975 24,7 Κων. Καραμανλή
1976 24,6 Κων. Καραμανλή
1977 25,7 Κων. Καραμανλή
1978 28,0 Κων. Καραμανλή
1979 27,5 Γεωργίου Ράλλη
1980 28,6 Γεωργίου Ράλλη
1981 34,5 Γεωργίου Ράλλη
1982 41,3 Ανδρέα Παπανδρέου
1983 41,9 Ανδρέα Παπανδρέου
1984 48,0 Ανδρέα Παπανδρέου
1985 54,7 Ανδρέα Παπανδρέου
1986 55,9 Ανδρέα Παπανδρέου
1987 62,2 Ανδρέα Παπανδρέου
1988 66,8 Ανδρέα Παπανδρέου
1989 69,9 Ανδρέα Παπανδρέου
1990 80,7 Ξεν. Ζολώτα
1991 83,3 Κων. Μητσοτάκη
1992 89,0 Κων. Μητσοτάκη
1993 111,6 Κων. Μητσοτάκη
1994 109,3 Ανδρέα Παπανδρέου
1995 110,1 Ανδρέα Παπανδρέου
1996 112,2 Κων. Σημίτη
1997 108,3 Κων. Σημίτη
1998 105,5 Κων. Σημίτη
1999 104,6 Κων. Σημίτη
2000 106,2 Κων. Σημίτη
2001 114,1 Κων. Σημίτη
2002 110,7 Κων. Σημίτη
2003 107,8 Κων. Σημίτη
2004 108,5 Κώστα Καραμανλή
2005 107,5 Κώστα Καραμανλή
2006 95,3 Κώστα Καραμανλή
2007 94,5 Κώστα Καραμανλή
2008 110,6 Κώστα Καραμανλή
2009 126,8 Κώστα Καραμανλή
2010 144,9 Γιώργου Παπανδρέου
2020 120,0
----------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (Μακροχρόνιες μακροοικονομικές στατιστικές σειρές), Κρατικοί Προϋπολογισμοί, Τράπεζα της Ελλάδος
Τα παραπάνω στοιχεία είναι συντριπτικά για τους «γυρολόγους» της παγκοσμιοποίησης! Όταν το 2009, για παράδειγμα, το δημόσιο χρέος ήταν 126,8% του ΑΕΠ ανησυχούσαν και ζητούσαν «Μνημόνια», τώρα εκτιμάται ότι το … 2020 θα διαμορφωθεί στο 120% του ΑΕΠ, θεωρείται από την ίδια την κυβέρνηση ως … «βιώσιμο»!!!
(* Δημήτρης Στεργίου: Δημοσιογράφος – συγγραφέας από την Παλαιομάνινα. Διετέλεσε διευθυντής Σύνταξης του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» και της «Απογευματινής, διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής» και επί τριάντα χρόνια στέλεχος, αρθρογράφος, αναλυτής και σχολιαστής στις εφημερίδες «Βήμα» και «Νέα»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο