Φοβάμαι Γιάννη! Φοβάμαι να σε εμπιστευτώ, σαν τα ερωτευμένα κορίτσια μετά από αμέτρητες απογοητεύσεις. Έχεις νοσηλεύσει ποτέ βιασμένο κορίτσι ; Είδες πως τρέμει; Είδες το φόβο στα μάτια του; Με ματωμένα χείλια, σπασμένη φωνή, σκισμένα ρούχα και δάκρυα ξερά στα μάγουλα; Έτσι είναι ο τόπος μας!!! Σαν τις πόλεις μετά από κάθε κατακτητή που τις αφήνει λεηλατημένες. Για αυτό στο πρώτο άκουσμα της υποψηφιότητάς σου μου πέρασε η σκέψη ότι θα είσαι ακόμα ένας από κείνους.
Φοβάμαι Γιάννη! Μου επιτρέπεις τον ενικό έτσι; Δεν είναι από ασέβεια. Αν ποτέ με γνωρίσεις θα δεις ότι δεν είμαι αγενής. Να σου πω την αλήθεια, αν ήμουν στην θέση σου θα ήθελα να μιλούν για τον «Γιάννη» και να αναφέρονται σε σένα μόνο. Μην απαιτήσεις ποτέ.......