«Αν οι ελιές γνώριζαν τα χέρια που τις φύτεψαν, το
λάδι τους θα γινόταν δάκρυα...»
Μ.Νταρουις
Δεμένη με τη γη μέχρι τα βαθιά της γεράματα, είναι η
Αγρότισσα γιαγιά στο Αγράμπελο Ξηρομέρου.
Μεγάλωσε
πια, με το μπαστούνι και ανήμπορη αποφάσισε
να επισκεφτεί το κτήμα με τις ελιές, τη
γενέθλια γη, για να γεμίσει από εικόνες και αναμνήσεις!
Θυμάται το κτήμα με τις ελιές σύμβολο του μόχθου και
του αγώνα για μια καλύτερη ζωή, τον κόπο, την αγωνία, τις ατελείωτες ώρες
δουλειάς, το γλυκό ήχο της βέργας του ραβδιστή, τις κουβέντες, τα καλαμπούρια της στιγμής...
Ευλογημένο
δέντρο η Ελιά έχει να κάνει και με τη ψυχή της….
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ-PHOTOTSELIOS...