Έβαλα παραμάσχαλα τ’ μποτίλια κι πήρα του κοντό για του μπακάλικο τ’ Πανάκια. Όπως σας έχου μολογήσει πιο παλιά, ου Πανάκιας είναι ένα Λεβεντόπαιδο, πούχου βάλει να τα βρού μια καλή για να του στεφανώσω.
Για τ’ τσούπρες π θα διαβάσνε του άρθρο να μην στείλνε χαμπέρι για παντριά αν δεν ξέρνε να πλένε τ’ ασπρόρουχα μι αλσίβα και να τ’ απλώνε στ’ σκινάρα χωρίς να ξεσκλιθούνε. Αμα κάποια έχει τα προσόντα να ξεπιζέψει κατά δώ.
Περνάου απ’ τ’ Αγιάποστόλους, κάνου του σταυρό μ’ κι του πιστρώνου στου πεζούλι τ’ πλάτανου να πάρου μια ανάσα κι ν’ αγναντέψου αν υπάρχνε άλλοι πελάτες μέσα στου μπακάλικο τ’ Πανάκια.
Αυτό δεν του κάνου μόνο γω, του κάνουμε όλοι πουχουμε του δεφτέρι κι μας χρεώνει ο Πανάκιας με τα φαγώσιμα π’ αγοράζουμε.
Έλα πδεν ήμνα μόνο γω να περιμένου, ξέρς πόσες γριές είμασταν ακροβολισμένες να πάρουμε τρόφιμα απ’ τ’ ΟΥΝΤΡΑ.
Σα νάρθε η σειρά μ’, ξεκαμπάου μέσα στου μπακάλικο κι τι να προυτουακουρμαστού.......