Κοντά έναν αιώνα, έχει που έπεσε η πρώτη ιδέα για εκτροπή του Αχελώου, για τις ανάγκες άρδευσης του Θεσσαλικού κάμπου. Ήταν στα 1925, όταν ο καθηγητής του ΕΜΠ Απόστολος Κουτσοκώστας την πρότεινε, χωρίς πειστικότητα.
Γράφει ο Γιώργος Παληγεώργος
Από τότε ίσαμε σήμερα, το έργο ταλαιπωρεί την κοινή γνώμη, ταλαιπωρεί Αιτωλοακαρνάνες και Τρικαλινούς (κυρίως), αρμέγει κρατικά ταμεία, γεμίζει πουγκιά επιτήδειων και δίνει ένα ατέλειωτο παιγνίδι στον πολιτικαντισμό για εξαπάτηση των πολιτών-ψηφοφόρων προς άγραν ψήφων, με κριτήριο την καταγωγή τους -Θεσσαλοί ή Αιτωλοακαρνάνες-, χωρίς ίχνος περιβαλλοντικής συνείδησης, χωρίς κανένα σεβασμό σε αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, χωρίς σοβαρότητα, χωρίς λογική, παρά με περισσή υποκρισία.
Ωστόσο ποτέ κανείς δε διανοήθηκε, να ξεκινήσει κάτι τέτοιο, παρ’ ότι κατά καιρούς ο κάθε πολιτευτής που εκμεταλλεύονταν τις ψήφους (αρχικά) των Θεσσαλών συμπολιτών, παριστάνοντας το φλογερό υπερασπιστή τους, ως άλλος Μαρίνος Αντύπας, έταζε στον κάθε αγρότη του μεγάλου κάμπου ότι ο Αχελώος θα περνάει πλάϊ στο χωράφι του. Και πέρασε ο πόλεμος, και πέρασαν οι εξορίες κι οι εκτοπισμοί, και πέρασε η χούντα, και πέρασε η πρώτη μεταπολίτευση, δίχως το έργο να κινήσει…....
