Χρήστος Γερ. Σιάσος : Στη γειτονιά των Αγγέλων από χθες ο Καπετάνιος μας, Βασίλης Τσαρούχης

Από την εμπειρία του παλαιοπώλη

Σε ηλικία 87 ετών «έφυγε» από την επίγεια ζωή για την αιωνιότητα ο ξεχωριστός, ο εκλεκτός μας συμπολίτης, ο Καπετάνιος, ο Καβαλάρης και Πανηγυριστής, Βασίλης Τσαρούχης.....

Διαβάστε περισσότερα »
Από την Ουράνια Πολιτεία που από χθες «κατοικεί» θα συνεχίσει να μας βλέπει, να μας ακούει… Ήταν γεμάτος αρετές, τον διέκρινε, μεγαλοψυχία, ήθος, εντιμότητα, απλότητα, ταπεινότητα, σεμνότητα, με έντονη την ανθρώπινη παρουσία του στην καθημερινότητα της ζωής. Καλοπροαίρετος, αυθόρμητος, βοηθούσε χωρίς ιδιοτελείς σκοπιμότητες.

Άδουλος και άκακος, ήξερε πώς να «γεφυρώνει» αδυναμίες και να εναρμονίζει με την ομορφιά της καλοσύνης, της αγαθότητας. Με την καθαρότητα του χαρακτήρα του έφτιαχνε όμορφες και ανθρώπινες σχέσεις σαν και αυτή που μου χάρισε και εμένα τόσα χρόνια της γνωριμίας μας. Μέσα από την καλοκάγαθη ψυχή του ανέβλυζε αυθόρμητα η απέραντη καλοσύνη του.

Ο Βασίλης Τσαρούχης γεννήθηκε το 1934 την Αρτοτίβα Ναυπακτίας όπου έζησε μέχρι το 1949. Σε ηλικία 15 χρόνων έφυγε για την Αθήνα. Μου έλεγε ότι στην πρωτεύουσα εργάστηκε ως παλαιοπώλης στο Μοναστηράκι στην οδό Αιόλου όπου γνώρισε την εποχή εκείνη τον χώρο του εμπορίου και πιο συγκεκριμένα τα παλιά αντικείμενα της εποχής, όπως φορεσιές, κοσμήματα που τότε οι άνθρωποι τα πετούσαν.

Το 1960 έρχεται στο αγαπημένο του Μεσολόγγι. Εγκαταστάθηκε εδώ και στο κέντρο της πόλης διατηρεί το βιβλιοπωλείο που μέχρι χθες είχε τη μεγαλύτερη συλλογή βιβλίων για το Μεσολόγγι. Συμμετέχει ενεργά σε Συλλόγους και ειδικότερα στις πολιτιστικές εκδηλώσεις των Γιορτών Εξόδου και του Αη Συμιού. Με συντροφιά την γκλίτσα του κάθε Κυριακή ερχόταν στο αγαπημένο του Μοναστήρι στον Αη Συμιό και εκεί μας έλεγε ιστορίες από τα παλιά, για τα δύσκολα παιδικά χρόνια στο χωριό του, για τις αντίξοες συνθήκες της εποχής, το πέρασμά του από την Αθήνα καθώς και τις εμπειρίες του από το επάγγελμα του παλαιοπώλη.

Αγαπητέ μας Καπετάνιε, μας έφυγες έτσι «απροετοίμαστα» άφησες όμως πίσω μια υπερήφανη οικογένεια, άφησες όλους εμάς που πάντα θα σε θυμόμαστε. Θα ζεις για πάντα στις ψυχές όλων μας.

Να είναι αιωνία η μνήμη σου.

1998, Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα   με τον ξεχωριστό του φίλο Νίκο Πλακίδα

Από την αγαπημένη του Βαράσοβα, από εκεί ψηλά, πάντα θα μας βλέπει 

Χρήστος Γερ. Σιάσος