Θάλασσα θέλω να συρθώ
στην αβέβαιη σου αγκάλη,
το κύμα σου θέλω να πιω
κι έπειτα να στερέψω πάλι.
Στα βάθη σου στα πλάτη σου
με ακούραστο καράβι,
να τρέχω πάντα να ρωτώ
πού η ζωή μας βγάζει.
Τι είναι αυτό που χάσαμε
αυτό που μας σκοτώνει
μέρα τη μέρα πιο πολύ
κι ο κύκλος μεγαλώνει.
Στα έμφορτα σκοτάδια σου
λύπες και πανηγύρια
κοράλλια και ηφαίστεια
αστείρευτη συνήθεια.
Θέλω να τρέξω πάνω σου,
να χτυπηθώ βαθιά σου,
σωσίβια σανίδια
να γίνουν τα νερά σου.
Κι ύστερα πάλι δυνατή
να τρέξω να προλάβω
την όμορφη γοργόνα,
αν θέλει να μου πει,
ο Βασιλιάς Αλέξανδρος
πέθανε ή ζει;
στην αβέβαιη σου αγκάλη,
το κύμα σου θέλω να πιω
κι έπειτα να στερέψω πάλι.
Στα βάθη σου στα πλάτη σου
με ακούραστο καράβι,
να τρέχω πάντα να ρωτώ
πού η ζωή μας βγάζει.
Τι είναι αυτό που χάσαμε
αυτό που μας σκοτώνει
μέρα τη μέρα πιο πολύ
κι ο κύκλος μεγαλώνει.
Στα έμφορτα σκοτάδια σου
λύπες και πανηγύρια
κοράλλια και ηφαίστεια
αστείρευτη συνήθεια.
Θέλω να τρέξω πάνω σου,
να χτυπηθώ βαθιά σου,
σωσίβια σανίδια
να γίνουν τα νερά σου.
Κι ύστερα πάλι δυνατή
να τρέξω να προλάβω
την όμορφη γοργόνα,
αν θέλει να μου πει,
ο Βασιλιάς Αλέξανδρος
πέθανε ή ζει;
Βασιλική Πανταζή 17-2-2020
https://homouniversalisgr.blogspot.com/
Το κύμα παίρνει το γιατί
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο πέλαγος λευκό πανί
Σαν άνεμος απο καιρό
Που στροβιλίζει στον αφρό
Κι εκεί στα βραχιά με σιωπή
Το ξεχασμένο δειλινό