Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020

Η συγγραφέας Ελένη Πριοβόλου στο 2ο ΕΠΑΛ Αγρινίου

Τη Δευτέρα, 13 Ιανουαρίου 2020, δύο χρόνια μετά την πρώτη μας συνάντηση, το σχολείο μας φιλοξένησε και πάλι την Ελένη Πριοβόλου, μια από τις πιο διακεκριμένες και αγαπημένες συγγραφείς της ελληνικής πεζογραφίας της εποχής μας.

Γεννημένη στο Αγγελόκαστρο της Αιτωλίας, στο Κάστρο των Αγγέλων (όπως της αρέσει να αποκαλεί τη γενέθλια γη της), όπου και έζησε μέχρι τα 18 της χρόνια, η κ. Πριοβόλου χρησιμοποίησε την αμεσότητα του λόγου της για να προσεγγίσει το μαθητικό κοινό και τα κατάφερε περίφημα.
Μιλώντας για την πορεία της μέσα στον κόσμο των λέξεων και των εικόνων καθώς και για τα χρόνια που κυλούν γράφοντας παραμύθια και όνειρα για μικρούς και μεγάλους κινητοποίησε το ενδιαφέρον των μαθητών της Α΄ τάξης του σχολείου μας, οι οποίοι με ενθουσιασμό συμμετείχαν στη συζήτηση για τη λογοτεχνία και πώς αυτή αντικατοπτρίζει τη ζωή μας κάνοντας πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.

Στη συνέχεια, με αφόρμηση το βιβλίο της «Στη ζωή νωρίς νυχτώνει», συζήτησε με τους μαθητές της Ομάδας Φιλαναγνωσίας του σχολείου για την καταστροφή και την αναγέννηση, το παρελθόν και το παρόν, την Ανατολή και τη Δύση, για τις παλιές και τις νέες γενιές, για τις πληγές των μικρών λαών, για το δικαίωμα τού να είσαι άνθρωπος μέσα σε μια δική σου πατρίδα. Με πρωταγωνίστριες δύο φίλες, δύο γυναίκες με εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες, παρακολουθούμε μέσα από τις επιλογές και την πορεία ζωής της καθεμιάς τους ιστορικά δρώμενα που σημάδεψαν δεκαετίες ολόκληρες.

Η επίσκεψη της κ. Ελένης Πριοβόλου γέμισε τη μέρα μας με χαμόγελα, ιστορίες, προβληματισμούς, εικόνες, ρεαλισμό αλλά και δημιουργική φαντασία. Πραγματικά καθήλωσε τους μαθητές με την ευγένεια, την καθαρότητα του λόγου, τη ζωντάνια και το πραγματικό ενδιαφέρον που έδειξε για τις απόψεις τους.
Την ευχαριστούμε θερμά για την τιμή που μας έκανε με την επίσκεψή της και της ευχόμαστε πάντα επιτυχίες και να συνεχίζει να μας ταξιδεύει με τα βιβλία της!

πηγή: aixmi-news.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο