Πρόταση ΝΩΝΤΑ ΝΙΚΑΚΗ: Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Βασίλης Μαρκεζίνης

     Με σαφήνεια και θάρρος ο Λυκειάρχης από τη Βόνιτσα Νώντας Νικάκης, ρίχνει ακόμα ένα όνομα στο τραπέζι των υποψηφίων για την Προεδρία της Δημοκρατίας, προτείνοντας τον οικονομολόγο Βασίλη Μαρκεζίνη, τονίζοντας:

    Παρακολουθώ εδώ και αρκετά χρόνια την παρουσία του Βασίλη Μαρκεζίνη στη χώρα μας, μελετώντας συχνά τα διάφορα βιβλία του και όχι μόνο αλλά παραβρέθηκα και σε πολλές διαλέξεις του.

     Δεν ξέρω εάν θα προταθεί για πρόεδρος της δημοκρατίας ο συγκεκριμένος αλλά για ένα πράγμα είμαι σίγουρος σύμφωνα με αυτά που κάθε φορά αφήνει να εννοηθούν: Δεν θα ήθελε να είναι πρόεδρος με το υπάρχον Σύνταγμα που κάποιοι κάποτε το κατάντησαν  κουρελόχαρτο, δηλαδή ο πρόεδρος να είναι μόνο για στεφάνια και κορδέλες.

     Επειδή δυστυχώς το υπάρχον πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται μόνο π.χ. μια μερίδα να βρεθούν οι 180 βουλευτές και κάποιοι άλλοι να μην βρεθούν.

       Εγώ μέσα από αυτή την στήλη έχω το θάρρος και την γνώμη να τους στείλω το μήνυμα του λαού που ζητά ισχυρή προσωπικότητα με τα χαρακτηριστικά και τις ικανότητες του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Νικολάου Πλαστήρα προκειμένου να σωθεί η χώρα και να βγει έξω από τον εξευτελισμό και τον καθημερινό διασυρμό.

     Ας διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο για τον σερ Μαρκεζίνη καθώς επίσης και τα διάφορα σχόλια των αναγνωστών που δεν απέχουν και πάρα πολύ από τις δικές μου απόψεις:..............

Πρόταση: Βασίλειος Μαρκεζίνης για Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης

   Θα μου επιτρέψουν οι αναγνώστες του Αντίβαρου να καταθέσω μία πρόταση για την επικείμενη εκλογή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στις αρχές του 2015.   Προτείνω την υποψηφιότητα του κ. Βασίλειου Μαρκεζίνη.

 Το σκεπτικό μου είναι το εξής:

1.-θα ήταν μία «εξωστρεφής» επιλογή και όχι εσωστρεφής. Εσωστρεφής επιλογή είναι αυτή που προέρχεται από (μικρο)πολιτικές ζυμώσεις του κυρίαρχου πολιτικου συστήματος. Δηλαδή: να βρούμε αυτόν που θα μας φέρει τις 180 ψήφους και αν δεν τον βρούμε, ο οιοσδήποτε διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο εκλέγει τον δικό του.

    Ο κ. Μαρκεζίνης, αντίθετα με όλα αυτά, είναι εξωστρεφής επιλογή, δηλαδή

α.-δεν προέρχεται από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και δεν έχει συνδιαλλαγεί ποτέ μαζί του. Δεν ασχολήθηκε με την πολιτική (με τη στενή έννοια), και άρα δεν μοιράζεται τη φθορά του λεγόμενου «πολιτικού συστήματος»

 β.- προέρχεται από το εξωτερικό, δηλαδή ζεί και εργάζεται εκεί. Ο κ. Μαρκεζίνης είναι ένας άνθρωπος των γραμμάτων, με ευρεία παιδεία και έχει διδάξει σε 19 πανεπιστήμια του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα καλύτερα του κόσμου.

2.-περιβάλλεται από ένα σπάνιο διεθνές κύρος, ίσως μοναδικό για Έλληνα. Οι συνήθεις επιλογές για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας διαμορφώνονται από λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Το μεγαλύτερο λάθος αυτού του άξονα σκέψης είναι ότι παραβλέπει τον χαρακτήρα του Αρχηγού Κράτους. Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης έχει κατακήσει τον αμέριστο σεβασμό πολλών διεθνών προσωπικοτήτων του εξωτερικού και διεθνών ηγετών. Είναι μέλος σε 8 Διεθνείς Ακαδημίες σε 7 χώρες (ΗΠΑ, Βέλγιο, Ελλάδα, Ολλανδία, Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία) και έχει χριστεί Sir από την Βασίλισσα της Αγγλίας για το ακαδημαϊκό του έργο του. Δεν είναι κρυφό ότι πίσω από τα υψηλά φώτα της δημοσιότητας ζητούν τις συμβουλές του πολλές κυβερνήσεις του κόσμου (εντός και εκτός Ευρώπης) μέχρι και σήμερα. Γνωρίζει προσωπικά αρκετούς διεθνείς ηγέτες (πρώην και νυν) και θα διέθετε μία άνεση στην επικοινωνία μαζί τους. Αυτό εξ ορισμού τον απαλάσσει από το «επαρχιωτικά μειονεκτικό» βάρος που νιώθουν ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό, να φαίνονται κατά κάποιον τρόπο «με το ζόρι» ευχάριστοι και δεκτικοί απέναντι στους ξένους συνομιλητές τους. Το βάρος αυτής της νοοτροπίας των «καρφωμένων χαμογέλων στο πρόσωπο» το έχουμε πληρώσει ποικιλλοτρόπως και στην πράξη, αλλά και στον συμβολισμό. Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης, αποτελεί αντίβαρο στην παρακμιακή πολιτική ατμόσφαιρα των τελευταίων ετών.

3-διατηρεί αποστάσεις ασφαλείας από όλους τους εμπλεκόμενους πολιτικούς φορείς και το δημόσιο στίγμα του τα τελευταία χρόνια είναι η εθνική συμφιλίωση. Έχει επαφές με πολλά πολιτικά πρόσωπα και τον έχουν προσεγγίσει άνθρωποι από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Συνεπώς, διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία ως προς το σύνολο των πολιτικών σχηματισμών και αυτό συμβολικά είναι απαραίτητο συστατικό για το πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Πέραν αυτού, ο δημόσιος λόγος του τα τελευταία χρόνια περιεστράφηκε γύρω από την ανάγκη αποκατάστασης της ομόνοιας σε πολιτικό επίπεδο. Είναι σαφές ότι αυτό το στοιχείο αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της πορείας που πρέπει να πάρει η χώρα από δω και στο εξής. Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να χτιστούν στην Ελλάδα και το κλίμα μίας ωμής και ανούσιας αντιπαράθεσης δεν βοηθά. Η πόλωση πρέπει να αμβλυνθεί.

4-η άδολη και εύστοχη συνεισφορά του στον δημόσιο διάλογο τα τελευταία χρόνια ήταν πολύτιμη. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία και ίσως εκατοντάδες άρθρα την τελευταία δεκαετία για την εξωτερική πολιτική, τα εθνικά θέματα, την άμυνα, την παιδεία, την πολιτική, την οικονομία, τις διεθνείς σχέσεις. Είναι εμφανές ότι η πένα του δεν εμφορείται από αγκυλώσεις, ούτε από ιδιοτελή συμφέροντα. Δεν αποσκοπεί πουθενά και απλώς καταγράφει έντιμα τις απόψεις του για να προσφέρει υπηρεσίες στην Ελλάδα. Εκτός αυτού, είναι επίσης προφανές ότι η ευρεία αντίληψη των γεωστρατηγικών υποθέσεων και η επιτυχής πρόβλεψη γεγονότων που ακολούθησαν αποτελεί εχέγγυο ότι θα συνεισφέρει με τη διορατική οπτική του σε μία διεθνή αναβάθμιση της Ελλάδας. Η απλή σύγκριση με το σύνολο σχεδόν των πολιτικών προσώπων ή όσων έχουν περίπου αυτοχριστεί υποψήφιοι για τον ίδιο θώκο, γέρνει συντριπτικά υπέρ του χωρίς καμία αμφιβολία.

    Ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης με δύο λόγια είναι: παρών στις εξελίξεις και καταθέτει την διορατική οπτική του στα πράγματα, είναι οικουμενικής αποδοχής ως προς το εσωτερικό πολιτικό τοπίο και συμβολίζει τη συμφιλίωση, χαίρει ενός αναμφισβήτητα πρωτόγνωρου σεβασμού από την πλευρά ξένων ακαδημαϊκών και ηγετών και τέλος σπάει την κοντόφθαλμη μικροπολιτική παζαριών που ακολουθεί συνήθως το πολιτικό σύστημα, η οποία αν μη τι άλλο προσβάλλει τον ίδιο τον θεσμό. Ας μην πάει χαμένη λοιπόν αυτή η ευκαιρία μέσα στη δίνη σκοπιμοτήτων. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση το πρόσωπο στο ύψιστο αξίωμα της χώρας και ας του δοθεί η δέουσα προσοχή από τους εμπλεκόμενους. Οι πολιτικές συνθήκες όχι απλώς ευνοούν, αλλά και απαιτούν μία υπέρβαση των κριτηρίων επιλογής.

19 σχόλια για το άρθρο “Πρόταση: Βασίλειος Μαρκεζίνης για Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας”

-ΓΚΛΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Συμφωνώ με τα χίλια !!! Το είχα σκεφτεί και εγώ και το είχα κουβεντιάσει με πολλούς φίλους

-Χασαπίδης Γεώργιος του Στάυρου 20 November 2014

Θα είμαι πολύ περήφανος αν έχουμε πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας αυτόν τον ευγενή και πολύ άξιον άνθρωπο. Ας ανοίξουμε επιτέλους τα μάτια μας για να κάνουμε την σωστή επιλογή που θα ωφελήση την πληγωμένη Χώρα μας.

-ο Σαλονικιός 20 November 2014

Το να είσαι Sir μιας Βασίλισσας που όταν ήταν νέα, αρνιόταν να δώσει χάρη, και οδηγούσε τα αμούστακα παλικάρια της ΕΟΚΑ στην αγχόνη, είναι προσβολή και όχι τίτλος τιμής. Η μόνη χρησιμότητα της επιλογής θα ήταν για τον ξένο παράγοντα: θα έχουν ένα δικό τους άτομο, να μιλάνε και να τον κατευθύνουν. Γιατί αν νομίζετε ότι είναι Έλληνας, πείτε μου τι έκανε τόσα χρόνια για την πατρίδα -πέρα από το προβάλει τις ικανότητές του.

-ο Σαλονικιός 20 November 2014

Όταν η (σημερινή) βασίλισσα της Αγγλίας έστελνε τους νέους της ΕΟΚΑ στην ΑΓΧΟΝΗ http://antiparakmi.blogspot.com/2012/07/blog-post_31.html

- Ifestos 20 November 2014

Διαφωνώ με τον φίλτατο Ανδρέα Σταλίδη τις προθέσεις του οποίου εκτιμώ και σέβομαι. Ο Βασίλης Μαρκεζίνης όμως είναι μια από τις λαμπρότερες σύγχρονες προσωπικότητες. Αξίζει καλύτερη τύχη από το να γίνει τροχονόμος ενός ναυαγισμένου πολιτικού προσωπικού. Ο Πρόεδρος στερείται κάθε εξουσίας και όποιος αξιόλογος άνθρωπος καθίσει στην προεδρική καρέκλα θα ουδετεροποιηθεί. Έλληνες όπως τον ΒΜ καλό είναι να μείνουν στην εφεδρεία όταν μετά από λίγους μήνες λογικά θα έχουμε εξελίξεις που θα δημιουργήσουν ζήτηση προσωπικοτήτων υψηλών βαθμίδων για μεταβατική διακυβέρνηση. Μας κρατούν σε ημιθανή θέση με σωληνάριο, πραιτοριανοί υπογράφουν τα φιρμάνια μιας άγνωστης τεχνόσφαιρας που μας κατεδαφίζει, εκποιεί και εκμηδενίζει ενώ στήνεται ένα διαπαραταξιακό φάσμα εγχώριων εκτελεστών. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχουμε μεγάλες ανακατατάξεις και μεγάλες ζυμώσεις που θα δημιουργήσουν ένα πολύ διαφορετικό σκηνικό και την ανάγκη για μια αξιόπιστη μεταβατική διακυβέρνηση που θα διαπραγματευτεί με τους ξένους, θα συσπειρώσει τους Έλληνες γύρω από τις κοσμοθεωρίες τους, θα αποτρέψει συρρίκνωση της Επικράτειας που μας προσφέρει η διεθνής νομιμότητα, θα αποτρέψει παράδοση της Κύπρου στους Τούρκους και θα δρομολογήσει συνταγματικές αλλαγές (με Συντακτική Εθνοσυνέλευση) που θα αποκαταστήσουν την πολιτική κυριαρχία της πατρίδας μας. Ο ΒΜ είναι χρυσή εφεδρεία. Ας μην τον καταστήσουμε τροχονόμο των ναυαγισμένων εγχώριων καταστροφέων.

-Απο Πλατεια Βαθης 21 November 2014

Θαυμαζω και τιμώ τον καθ. Μαρκεζινη. Θεωρω οτι αποτελει την κορυφη των Ελληνων -γνωστων σε εμενα- ανδρων, στο παγκοσμιο. Συμφωνώ με τους επαινους του αρθρογραφου – εισηγητη. ΟΜΩΣ… Ακριβως για όλες αυτες τις προσδοκίες που ενσαρκωνει ο καθ. Μαρκεζινης, θεωρω οτι το Αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας θα ΒΛΑΨΕΙ τον ιδιο, και κατ’ επέκταση την Πατριδα. Γιατι; Γνωριζομε ολοι οτι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ειναι μια “διακοσμητικη θεση παροπλισμου”. Δεν εχει καμια άλλη Εξουσια επιβολης πλην της παραιτησης του και, δι’ αυτης, της επιβολης του “πολιτικου βασανου” εκλογης άλλου προέδρου. Ειναι μια θεση lose-lose για όποιον την καταλάβει. Αν παραμεινει θα υποστει δοκιμασίες εξεφτελισμου, αν παραιτηθει θα δοκιμασει την λαϊκη δυσαρεσκεια -και- υπο τα πυρά των γνωστων ΜΜΕ. Αποτελεσμα… η Πατριδα θα χασει, και στις δυο περιπτωσεις, το κορυφαίο “πολιτικο κεφαλαιο” που διαθετει, και καθενας μας θα χασει μια βαρυνουσα ελπίδα. θεωρω οτι ο καθ. Μαρκεζινης εχει όλα τα εχεγγυα για ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ της Ελλαδας, με μια κυβερνηση προσωπικοτητων (απολυτως εκτος του παροντος πολιτικου προσωπικου) Εθνικης Ενοτητας και μαλιστα με αυξημένες εξουσίες. Νομιζω -και ελπιζω- οτι, αν γινει επισημα προταση για ΠτΔ στον καθ. Μαρκεζινη, αυτός θα αρνηθει. καλησπέρα σας

-Τάσος Σκουμπουτής 21 November 2014

Αγαπητοί φίλοι,για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους που αναφέρονται στο άρθρο ΔΕΝ πρόκειται να επιλεγεί το όνομα του κυρίου Μαρκεζίνη για την θέση του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Στην χώρα της μικρόνοιας και της μικροψυχίας τέτοιες “πολυτέλειες” είναι επικίνδυνες για το σύστημα.

- Beriev 21 November 2014 at 02:12

 Και τι όφελος θα έχει αυτός; Ή μάλλον καλύτερα, και τι όφελος θα έχει η πατρίδα από αυτό στο κάτω κάτω; Η θέση του προέδρου είναι διακοσμητική και θα παραμείνει διακοσμητική. Μια άλλη πρόταση έχει ως εξής: Η δεξιά παράταξη στη χώρα αυτή τη στιγμή διαλύεται. Έχει χάσει την αξιοπιστία της και κατ’επέκταση την επαφή της με τον κεντρώο χώρο. Και αυτό ασχέτως του δελφίνου ή της δελφίνας που θα ακολουθήσει μετά τον Σαμαρά. Γιατί λοιπόν να μην ηγεθεί μιας νέας, ισχυρής κεντροδεξιάς ο Μαρκεζίνης στηριζόμενος από τα λίγα εναπομείναντα μεν, αλλα υγιή κομμάτια του κεντροδεξιού χώρου; Αλήθεια τι περιμένουν όλοι αυτοί άβουλοι και απαθείς τόσο καιρό μπροστά στον αστείο θίασο της σημερινής κυβέρνησης; Και για να πάμε παραπέρα, αλήθεια τι περιμένει και το μέρος της ελιτ της χώρας που έχει ακόμα πέντε δράμια μυαλό; Ο Μαρκεζίνης χρειάζεται ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ τη χώρα, όχι να γίνει το pet του κάθε Τσίπρα ή όποιου άλλου πάρει μετά τον Σαμαρά για λίγους μήνες ακόμα την εξουσία μέχρι την οριστική κατάρρευση της χώρας.

-ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ 21 November 2014

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΕ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΕΣ ΑΡΜΟΔΙΩΤΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΝ ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!!!

-Kakarelidis 21 November 2014 at 11:32 Φίλε Ἁνδρέα, πῶς ἀκριβῶς θὰ παραμείνῃ συνεπὴς ὁ κ. Μαρκεζίνης, μὲ τὰ ὅσα ἔχει προτείνει καὶ πρεσβεύει, ἀποδεχόμενος πολιτικὲς ἀκριβῶς ἀντίθετες έκείνων; Τόσο στὰ μνημόνια, ἀλλὰ καὶ κυρίως, στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική; Καὶ τότε δὲν θὰ καταστῇ καταγέλαστος διεθνῶς, χάνοντας ὅλο τὸ κῦρος του; Ἤ θὰ άρχίσῃ νὰ ἀναπέμπῃ κάθε νομοσχέδιο ἠ πράξη Βουλῆς, Υπ/Συμβουλίου κτλ;

-ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΙΝΑΣ 21 November 2014 at 13:58

ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ

-leon11gr 21 November 2014 at 15:12

Δεν αμφιβάλλω για το γεγονός ότι αποτελεί μία εξέχουσα προσωπικότητα, αλλά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μια θέση η οποία επικυρώνει ειλλημμένες αποφάσεις και λίγο μπορεί να επηρεάσει συνεπώς και να βοηθήσει. Επιπλέον θα ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός με πολιτικούς, επαγγελματιές ή μη, εισαγομένους. Όπως έχει δείξει η ιστορία, οι εισαγόμενοι πολιτικοί, ασχέτως αν ήταν ελληνικής καταγωγής υπήρξαν κατά κύριο λόγο εκτελεστικά όργανα ξένων κέντρων (εξαιρείται ο Καποδίστριας, ίσως και μερικοί άλλοι). Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι οι περισσότεροι εγχώριοι δεν ήταν επίσης. Ας μη εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε συγκεκριμένα άτομα. Τη λύση καλείται να δώσει ο καλός εαυτός μας.

-ΠΑΝΑΓ.ΚΟΚΚΑΛΙΔΗΣ 21 November 2014 at 18:36

 ΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΤΑ ΥΓΙΗ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΟΥ ΧΩΡΟΥ? ΠΩΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ,ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ?

-NF 21 November 2014 at 18:51

Μετα τη συνταγματικη αναθεωρηση του 1986 το αξιωμα του Προεδρου της Δημοκρατιας ειναι κενο περιεχομενου, αφου του αφαιρεθηκαν οι σημαντικες ρυθμιστικες αρμοδιοτητες που ειχε. Ο Προεδρος της Δημοκρατιας εχει πλεον μονο τελετουργικες, εθιμοτυπικες και τυποποιημενες αρμοδιοτητες. Βαζει μια τυπικη υπογραφη στους Νομους και τα Προεδρικα Διαταγματα, δινει τα ξιφη στους νεους αξιωματικους, καταθετει στεφανια, “προεδρευει” σε κηδειες και εορτες, εκφωνει πανηγυρικους λογους κλπ. Προκειται για μια πολιτειακη γλαστρα διακοσμητικου χαρακτηρα. Πιο ευγενικα, λεμε οτι ειναι “συμβολο ενοτητας των Ελληνων”(!) Δεν μπορει ουτε διαγγελμα να κανει στο Λαο, χωρις αυτο να εγκριθει προηγουμενως απο την Κυβερνηση, κατι που σημαινει οτι ειναι κυριολεκτικως υπο την ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ του εκαστοτε Πρωθυπουργου, του Παντοδυναμου Κοινοβουλευτικου Δικτατορα της Χωρας. Και αφου δεν εχει καν το δικαιωμα να πει τη γνωμη του οπως ολοι οι Ελληνες, τοτε δεν ειναι ο Πρωτος, αλλα ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ πολιτης της χωρας. Το αξιωμα ειναι καλο για οποιον θελει μια αργομισθια 300.000 ευρω το χρονο. Συνεπως δεν εχει καμμια ιδιαιτερη σημασια ποιος θα εκλεγει Προεδρος.

-NF 21 November 2014 at 19:04

Ο πατερας του σερ Βασίλη, Σπυρος Μαρκεζινης ηταν αρκετα αντιφατικη προσωπικοτητα. Ικανοτατος τεχνοκρατης, ηταν ενας απο αυτους που εθεσαν τα θεμελια του οικονομικου θαυματος του 1950-1973. Αλλα που επισης δεν ειχε καθολου “εθνικες” θεσεις στο Κυπριακο, καθως οι κακες γλωσσες ελεγαν οτι ειναι ανθρωπος των Αγγλων. Ο γιος του εχει και αυτος τις αντιφασεις του. Ο σερ Βασιλης μοιαζει ευγενης, σοβαρος και μετρημενος ανθρωπος. Εχει εκφρασει ενδιαφερουσες θεσεις υπερ μιας στενης συνεργασιας με τη Ρωσια, ιδιως στο στρατιωτικο τομεα, πραγμα που ειχε εκνευρισει πολλους στο ελληνικο κατεστημενο. Αλλα κανει και πολλες “κακες παρεες” με τους ΣΥΡΙΖΑίους, και αυτο ειναι κακο. Πολυ κακο.

-Δημήτριος Γ. Παναγιωτίδης 21 November 2014 at 22:04

Συμφωνώ με όλους σας ακόμα και με το κάπως απόλυτο του “Σαλονικιού” στον οποίο προτείνω την παρακάτω λύση. Είμαι μόνιμος κάτοικος και πολίτης ΗΠΑ και θέλω να ενημερώσω για όσους δεν γνωρίζουν ότι μία από τις προϋποθέσεις για να αποκτήσει κάποιος την “αμερικανική” (όπως λέγεται) υπηκοότητα, είναι να δηλώσει ρητώς ότι αποκηρύττει πλήρως και απολύτως κάθε υποταγή και πίστη σε οποιαδήποτε ξένο πρίγκιπα, ηγεμόνα, κράτος, ή κυριαρχία, όπου μέχρι τότε ανήκε ή ήταν πολίτης. Για όσους ενδιαφέρονται θα βρούν τον όρκο εδώ: http://www.uscis.gov/us-citizenship/naturalization-test/naturalization-oath-allegiance-united-states-america Υπό αυτή την έννοια αν ο κύριος Μαρκεζίνης θέλει να βάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας (αν θέλει φυσικά να ξεπέσει σε αυτό το επίπεδο) προϋπόθεση θα είναι προτού ορκιστεί να δηλώσει ρητά και προς πάσα κατεύθυνση συμπεριλαμβανομένου και του Βρεττανικού Στέμματος ότι αρνιέται τον τίτλο του Sir. Μεταξύ μας τώρα και σοβαρολογώντας, θεωρώ ότι ένας σοβαρός και μορφωμένος άνθρωπος όπως ο κος Βασ. Μαρκεζίνης, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να κάνει κάτι τέτοιο, ούτε καν θα μπει στον πειρασμό, ούτε καν να το σκεφτεί πρόκειται. Οπότε ας είμαστε πραγματιστές και ας αναζητήσουμε τον επόμενο!

-Kostas Dimopoulos 21 November 2014 at 22:45

 Αγαπητέ κ, Σταλίδη, γιατί επιθυμείτε να βάλετε αυτή την Προσωπικότητα στο “idle”;;; Συμφωνώντας με τους περισσότερους παραπάνω (και κυρίως με Ifestos και Beriev) ας περιμένουμε μήπως η Ιστορία του επιφυλάσσει μια πιο μάχιμη θέση.

-NF 21 November 2014 at 23:16

 Συμφωνω με τον κ. Παναγιωτιδη. To Συνταγμα της Ελλαδας ειναι σαφες «τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες».¨(Αρ. 4, Παρ. 7). Η διαταξη υπαρχει σε ολα τα ελληνικα Συνταγματα απο το………1827. Αρα αν θελει να γινει Προεδρος, να ξεχασει τα……….. “Σερ”. Αλλα γιατι να θελει; Ειναι μια σημαντικη προσωπικοτητα, δεν ειναι……Παπούλιας. Αναγκη δεν εχει. Γιατι να δεχθει την Προεδρική αργομισθια, μονο και μονο για να κανει την πολιτειακη γλαστρα του κ. Σαμαρα, οπως τα κοριτσια στην εκπομπη της Ελενης Μενεγακη; στο πολιτικο οπως οι γλαστρες στις πρωινες εκπομπες; Μπορει κανεις να συμφωνει

-Κοζανίτης 22 November 2014 at 00:11

Νομίζω υπερβάλλουν όσοι επισημαίνουν ως αρνητικό τον τίτλο τιμής Σερ. Πρώτον αυτό που γράφει το Σύνταγμα είναι ότι το ελληνικό κράτος δεν απονέμει τίτλους ευγενείας. Το να δεχθεί ένας Έλληνας πολίτης τίτλο ευγενείας από άλλο κράτος προφανώς δεν είναι κακό. Όσο και αν διαφωνούμε με τη Βασίλισσα της Αγγλίας και τον ρόλο της στον αγώνα της Κύπρου, το γεγονός ότι ένα ξένο κράτος αναγνώρισε με την ύψιστη αυτή τιμή έναν άνθρωπο, έναν Έλληνα, είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο και όποιος το αναφέρει ως αρνητικό μάλλον βγάζει δικά του απωθημένα αποτυχίας. Είμαι υπερήφανος που ένας Έλληνας κέρδισε αυτόν τον τίτλο και έτσι του αναγνωρίστηκε το έργο. Και είμαι αηδιασμένος που συμπατριώτες μου στέκονται σ’αυτό το πράγμα ως αρνητικό και αδυνατούν να χειροκροτήσουν έναν τίτλο τιμής. Πόση μιζέρια πια; Μακάρι να εισακουστεί η πρόταση από το πολιτικό σύστημα. Μακάρι να αποτελέσει κοινή πρόταση όλων των κομμάτων.