Η θυσία όλων, και αυτών που αναφέρονται στον κατάλογο, και αυτών που δεν αναφέρονται, έχει την ίδια ύψιστη προσφορά και αξία για την πατρίδα.
Αγαπητό ΞΗΡΟΜΕΡΟ NEWS
Στον μακρύ κατάλογο των νεκρών ΗΡΩΩΝ που αναρτήσατε με τίτλο ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΞΗΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, είναι βέβαιο, όχι με δική σας ευθύνη, ότι θα υπάρχουν αρκετές παραλήψεις. Η θυσία όλων, και αυτών που αναφέρονται στον κατάλογο, και αυτών που δεν αναφέρονται, έχει την ίδια ύψιστη προσφορά και αξία για την πατρίδα.
Θα αναφέρω την απουσία του Λαμπράκη Κοράκη, ο οποίος υπηρετούσε στο Σύνταγμα Ευζώνων και ήταν από τους πρώτους νεκρούς στο Αλβανικό μέτωπο. Η οικογένεια του αείμνηστου πεθερού μου Θεοφάνη Κοράκη ίσως να είχε το μεγαλύτερο –τραγικό τίμημα σε όλη την Ελλάδα εξ αιτίας αυτού το πολέμου, αφού έχασαν την ζωή τους τα (4) τέσσερα αδέλφια του και ο πατέρας του Αποστόλης Κοράκης.
Το τελευταίο τραγικό θύμα της οικογένειας ήταν ο Στέλιος Κοράκης, πατέρας του καθηγητή Αποστόλη Κοράκη, ο οποίος τον Απρίλη του 1953 όταν πήγε να καρφώσει ένα παλούκι για να δέσει το άλογο στον κάμπο, κτύπησε σε μια νάρκη από τον πόλεμο και τον έκανε κομμάτια. Εάν είναι δυνατόν τέτοια σκληρή μοίρα γι΄ αυτήν την οικογένεια........
Λίγες ημέρες μετά τον τραγικό θάνατο του Στέλιου γεννήθηκε η γυναίκα μου και η χαροκαμένη γιαγιά της ζήτησε-απαίτησε να της δώσουν το όνομα του γιού της Λαμπράκη, ο οποίος έμεινε για πάντα στα βουνά της Αλβανίας και έτσι την ονόμασαν Λαμπρινή.
Αυτή ήταν η τραγική ιστορία της οικογένειας Κοράκη στον πόλεμο του 1940, που ξεκίνησε με τον θάνατο του Λαμπράκη στην Αλβανία και έκλεισε με τον διαμελισμό του Στέλιου στον κάμπο του Αστακού από την νάρκη.
Εμείς όλοι οφείλουμε τιμή, σεβασμό και ευγνωμοσύνη σε όλους τους γνωστούς και άγνωστους στρατιώτες και πολίτες, οι οποίοι θυσιάστηκαν για την Πατρίδα, πιστοί στα ιδανικά τους και να ευχηθούμε Ποτέ πια Πόλεμος.
Αστακός 28 Οκτωβρίου 2014
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΑΪΚΟΣ
Πολυ συγκινητική ιστορία Παναγιώτη που πράγματι ως Στρατιωτικός θέλω να πιστεύω ότι είναι από τις πιο τραγικές και συνάμα ένδοξες του πολέμου,αφού αυτοί οι αφανείς ήρωες και συγγενείς σου θυσιάστηκαν υπέρ βωμών και εστιών, για τη πατρίδα. Αιωνία τους η μνήμη. Από τα αρχεία που έχω, παραθέτω και εγώ άλλη μία συγκλονιστική περίπτωση που αφορά μία μάνα από την Κυπαρισσία.
ΑπάντησηΔιαγραφή" Ἑλένη Ἰωαννίδου, ἡ Ἑλληνίδα μάνα τοῦ 1940
Αυτή η Ἑλληνίδα μάνα όταν ἔχασε τὸ παιδί της στὸν πόλεμο, τηλεγραφεῖ στὸν τότε πρωθυπουργὸ Ἀλέξανδρο Κορυζή, ὡς ἄλλη Σπαρτιάτισσα, ἕνα νέο «ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς».
Πρὸς τὸν Πρόεδρον τῆς Κυβερνήσεως
Κύριον Ἀλέξανδρον Κορυζήν
Ὁ υἱός μου, Εὐάγγελος Ἰ. Ἰωαννίδης, ἀπωλέσθη εἰς τὰς ἐπιχειρήσεις τῆς Κλεισούρας.
Παρήγγειλα εἰς τοὺς τέσσαρας ἤδη ὑπηρετοῦντας υἱούς μου: Χρῆστον, Κώσταν, Γεώργιον καὶ Νίκον Ἰ. Ἰωαννίδην, νὰ ἐκδικηθῶσιν τὸν θάνατον τοῦ ἀδελφοῦ των.
Κρατῶ εἰς ἐφεδρείαν ἄλλους τέσσαρας: Πάνον, Ἀθανάσιον, Γρηγόριον καὶ Μενέλαον Ἰ. Ἰωαννίδη, κλάσεων 1917 καὶ νεωτέρων.
Παρακαλῶ κληθῶσιν ὀνομαστικῶς καὶ οὗτοι, εἰς πάσαν περίπτωσιν ἀνάγκης τῆς Πατρίδος ἢ τυχὸν ἀπωλείας ἑτέρου τέκνου μου πρὸς ἐκδίκησιν ἐχθροῦ.
Γνωρίσατε Βασιλέα μας ὅτι ὕστατον ἐπιφώνημα θέλει εἶναι:
ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΣ
Ἑλένη Ἰωάννου Ἰωαννίδου
Κυπαρισσία, 2 Φεβρουαρίου 1941
Αυτό το γράμμα πράγματι είναι συγκλονιστικό και υπάρχει αν δεν κάνω λάθος και προτομή αυτής της Ελληνίδας μάνας.
Όλοι πρέπει να αναφωνήσουμε
Τιμή και δόξα στους πεσόντες και μη ΗΡΩΕΣ αγωνιστές του 1940
Χρήστος Κολοβός Ταξίαρχος ε.α Δημοτικός Σύμβουλος. Φυτείες