Πριν από λίγες ώρες, όλοι οι
Αστακιώτες και όχι μόνο, αποχαιρετίσαμε ένα Παλληκάρι, έναν Άγγελο 21 χρονών,
τον Βασίλη Κλαδευτήρα, που τόσο άδικα
έχασε την ζωή του. Εκεί στο νεκροταφείο οι φίλοι του τον
αποχαιρέτισαν με το
τραγούδι από το ποίημα του Γιάννη
Ρίτσου Επιτάφιος:
πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς ποὺ κλαίω καὶ δὲ
σαλεύεις, δὲ γρικᾷς τὰ ποὺ πικρὰ σοῦ λέω;
και
ράγισαν καρδιές.
Φαίνεται πως κανένας ποιητής.......
όσο
σπουδαίος και να ήταν δεν θα μπορούσε να περιγράψει την συντριβή του Πατέρα Χρήστου και τον Επιτάφιο Θρήνο της Μάνας Νάντιας, που αντικρίσαμε εμείς που βρεθήκαμε εκεί.
Και όταν τον αποχαιρέτησε η αδελφή
του πατέρα του η Φωφώ με λόγια πόνου, αγάπης και λυρισμού για τον
αδικοχαμένο Βασίλη, ράγισαν ακόμη και οι
πέτρες.
Εγώ πέρα από το καλό ταξίδι στον
Βασίλη, μόνο μια λέξη μπορώ να αρθρώσω.
Κουράγιο καλοί μας φίλοι Χρήστο και Νάντια.
Αστακός 29/10/2014
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΑΪΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο