ΚΕΝΤΡΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΑΠΟΘΑΜΕΝΩΝ
«ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΑΔΗ»
Αι’ τι έπαθα χτές στον ύπν’ μ. Λες κι είχα κοιλοστραγγίσει. Ναχα πέσει τα μπρούμτα ή τα απίστομα; Ναφτεγε αυτό;
Ακ τι έγινε. Στον ύπνο μ’, μ’ φανερώθκε ο σχωρεμένος ο άντρας μ’ , ο Μήτσους μ’. Ημασταν λέι, στο χωράφ’. Βλέπω να ξεκαμπάει ο Μήτσους και είχε στ’ χούφτα τ’ κάτι κατάμαυρα γατσούμπρα (βατόμουρα στην καθαρεύουσα).
-Στάκα, γατσούμπρα, μ’ λέει.
Πίσου βήμα ‘γω, μπροστά ο Μήτσους. Περίμενε μ’ λέι, γατσούμπρα, περίμενε...
Μα που να κάτσου ‘γω. Τσίγαλα (αμύγδαλα στη καθαρεύουσα) έλεγε ο Βόγλης στη ταινία, αλλά είδες που κατάληξε η μικρούλα, κατσ’ κατσ’ κοτούλα μ’.
Το παίρνω στο κουσί, από πίσω ο Μήτσους, μπροστά ‘γω , πίσω ο Μήτσους. Τελικά τ’ λάκισα. Όμως άκσα να μ’ κρένει ο Μήτσους: «Στ’ άλλο του χέρ’ εχω ένα γράμμα, αφού δε το παίρνεις μαζί με τα γατσούμπρα, θα σ’ στείλω με το ΚΕΑ» (Κέντρο εξυπηρέτησης αποθαμένων).
Πάω το μεσμέρι να ανάψου το καντήλ’ και αυτό είναι κέντρο εξυπηρέτησης. Το γράμμα πάνω απ’ το τάφου τ’........
