«Αν είχα τον Τρικούπη, θα έκανα θαύματα στη Ευρώπη».
Κάιζερ
Γράφει ο Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος
Σήμερα η είδηση μεταφέρεται από την μια άκρη της γης στην άλλη σε χρόνο δευτερολέπτων. Χθες διαβάσαμε μέσα από το διαδίκτυο για την τελετή αδελφοποιήσεως δύο γεφυρών του Χαρίλαου Τρικούπη, της γέφυρας Μάναρη-Τρίπολης με τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου.
Ήταν μια πρωτοβουλία του Συνδέσμου Μαναριωτών Αττικής και την Άνοιξη αντίστοιχη εκδήλωση θα γίνει στο Ρίο – Αντίρριο. Πριν αναφερθώ συνοπτικά στο ιστορικό των δύο γεφυρών θα πρέπει ως Αιτωλοακαρνάν να πω για την τεράστια προσφορά των Τρικούπηδων, τόσο στον τόπο μας, Μεσολόγγι-Αγρίνιο-Αιτωλοακαρνανία, όσο και στην Πατρίδα μας γενικότερα.
Κατ΄ αρχάς η οικογένεια Τρικούπη υπάρχει από τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνα. Στην Πατρίδα μας έδωσε δύο Πρωθυπουργούς, πέντε Υπουργούς, έξι Βουλευτές, πολλούς Στρατιωτικούς, πολλούς Επιστήμονες και Κρατικούς λειτουργούς.
Ο Πρωτότοκος γιός του Ιωάννη Τρικούπη (1750-1824), Σπυρίδων έγινε ο πρώτος Πρωθυπουργός της Ελεύθερης Ελλάδος το 1828 με Κυβερνήτη τον Καποδίστρια και πρώτος Πρωθυπουργός το 1833 επί Βασιλέως Όθωνα. Ο Σπυρίδων με αδιαμφισβήτητο κύρος, ήθος και προσωπικότητα, συμμετείχε στην Α΄ και στην Β΄ Εθνοσυνέλευση προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στη διαμόρφωση των Ελληνικών Συνταγμάτων της εποχής. Ποιητής και λόγιος, άφησε σπουδαίο έργο γράφοντας την Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης......