Χρυσόστομος Πατούλας : Οι νέοι μας δεν ζήτησαν να γεννηθούν…

Χρυσόστομος Πατούλας  

Οι νέοι μας δεν ζήτησαν να γεννηθούν…

Η κοινωνία σήμερα βρίσκεται σε σύγχυση-αταξία και αυτό είναι κατακριτέο, αν όχι επικίνδυνο. Δεν αξιολογεί με σαφήνεια τάσεις και συμπεριφορές των πολιτών, που την απαρτίζουν και δεν επικροτεί με λογική την επιλογή, για ότι θαυμαστό και αξιόλογο επιτυγχάνεται και περιέχει πρόοδο και προοπτική......

Αυτά, οπωσδήποτε, αποτελούν τροχοπέδη στην ευημερία και ανάπτυξη και πολύ περισσότερο στην πρόοδο νέων, που θέλουν να ζήσουν το όνειρο.

Οι νέοι μας δεν ζήτησαν να γεννηθούν και έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν, αλλά και να απαιτούν αυτά που θέλουν. Και εδώ χρειάζεται το χέρι βοήθειας, να τους δείξουμε το σωστό δρόμο, που πρέπει να πορευθούν. Και εδώ υπάρχουν οι ευθύνες της κοινωνίας οι οποίες και αναλύονται:

Η ευθύνη για το λογικό άνθρωπο, τη μονάδα της κοινωνίας, που είναι στο χέρι του να δημιουργεί ευκαιρίες ποιοτικής ζωής. Πρέπει να αγκαλιάσει τους νέους, να τους δείξει κατανόηση στα θέλω τους, να σεβασθεί τις επιθυμίες τους και να τους διδάξει με τη διαγωγή του κανόνες ευθύνης και καλής συμπεριφοράς. Έχουμε καλούς νέους με ανοιχτά μυαλά.

Και η βοήθεια-ευθύνη μεγαλώνει, για την οικογένεια. Πρέπει να τους παρέχει ανόθευτη αγάπη και στοργή και να συμπάσχει με ειλικρίνεια στη χαρά και τον πόνο τους. Η μάνα να αφιερώνει ώρες, μήνες και χρόνους για την καλή ανατροφή τους και ο πατέρας να είναι δίκαιος, στοργικός, ιδανικός άρχοντας του σπιτιού. Να φροντίζει για να γεμίζει η καρδιά τους από αγάπη.

Η οικογένεια πρέπει να προσπαθεί με καρδιά και νου να κάνει τη ζωή τους όμορφη, λιγότερο ανιαρή, να τους δίνει περισσότερη πνευματική τροφή, μια ένεση πολιτισμού, ένα μπόλιασμα. Να παρακολουθεί άγρυπνη και ανήσυχη τις κινήσεις, τις παρέες και τις ύποπτες συμπεριφορές τους και να επεμβαίνει άμεσα. Να προσπαθεί να βρεθεί λύση στο κοινωνικό πρόβλημα της σχολικής βίας και του απαράδεκτου bulling, σε συνεργασία με δασκάλους και καθηγητές ψυχικής υγείας.

Και η βοήθεια-ευθύνη, μεγαλώνει ακόμα περισσότερο για το επίσημο κράτος. Είναι επιτακτική ανάγκη να βρει τρόπους η ζωή τους να αρχίζει και να τελειώνει με πρόγραμμα, να έχει ενδιαφέρον, περιεχόμενο. Να προσπαθεί να κάνει τη μηχανική τους απασχόληση δημιουργική ανάταση. Να τους κάνει μύστες του πολιτισμού, της παιδείας που εξημερώνει και να τους παρέχει απλόχερα μόρφωση. Τα πανεπιστήμια να γίνουν φωτεινές εστίες διακίνησης ιδεών και πρότυπα εκπαιδευτικά ιδρύματα με υπεύθυνους κατά κύριο λόγο τους πρυτάνεις.

Και οι νέοι μας;… Έχουν και αυτοί μερίδιο ευθύνης. Πρέπει να πορεύονται με ζυγισμένη επιλογή, να είναι σώφρονες, να σέβονται τους κανόνες καλής συμπεριφοράς, του καθαρού και ορθού λόγου, τους κανόνες της Δημοκρατίας. Να μην παραφέρονται, να μην παρανομούν και να ξέρουν πως η ελευθερία δεν είναι ασυδοσία. Και να θυμούνται πάντα πως η ευτυχία και προκοπή τους καθώς και της κοινωνίας, εξαρτάται από τα ίδια τους τα χέρια.