"Εφαγα και χόρτασα, πεινάω και δε θέλω."

     

 Οι παροιμίες αποτυπώνουν την πείρα του λαού πάνω σε θέματα καθημερινής ζωής και μάλιστα με έμμετρο τρόπο, επίσης  αποτελούν το απόσταγμα της λαϊκής σοφίας. 

Μία παροιμία μας λέει, "έφαγα και χόρτασα, πεινάω και δε θέλω.", η παραπάνω χρησιμοποιείται και λέγεται όταν δεν αρέσει το φαγητό σε κάποιον, ο οποίος όμως πεινάει.

Τώρα θα πει κάποιος ωραία και τι θες να μας πεις με αυτό.

Σύμφωνα με τη σκέψη μου η παραπάνω λαϊκή έκφραση μπορεί να αποτυπώσει την αρθρογραφία, που έχει καθαρά και μόνο ως στόχο, την κριτική των πάντων, και μάλιστα πάντα με αρνητική διάθεση.

Έτσι λοιπόν από τη μία πλευρά, μας προβληματίζουν και κατακρίνουμε τις εκπτώσεις στις διαγωνιστικές διαδικασίες για έργα που μόνο πρόοδο και όφελος μπορούν να προσφέρουν στην τοπική κοινωνία.

Από την άλλη πλευρά κατακρίνουμε και τις γρήγορες διαδικασίες που ο νόμος ορίζει για την αποκατάσταση ζημιών που έχουν γίνει και την κήρυξη του Δήμου σε κατάσταση ανάγκης.

Επίσης θέλουμε καθαρές ακτές και πόλεις, αλλά όχι με εθελοντές επίσης κατακρίνουμε όσους προσπαθούν να προσφέρουν, να οργανώσουν, να παράγουν αποτέλεσμα. Ο τελικός κριτής είναι ο δημότης για να γνωρίζουν όσοι δεν το γνωρίζουν.

Ωραία η κριτική από τον καναπέ και τα πληκτρολόγια, αλλά όποιος ασχολείται με τα κοινά  έχει και την ευθύνη και απολογείται μόνο στον κόσμο και τους δημότες.

Τέλος οι κριτές των πάντων που γνωρίζουν βέβαια και τα πάντα της περιοχής, δεν τους έχουμε δει σε εκδηλώσεις ούτε σε κάποια από τα δημοτικά συμβούλια να παρακολουθούν.

Ελάτε καμία φορά σε κοπή πίτας, τόσες έχουν γίνει, να δείξετε και την αποδοχή σας στον κόσμο του Δήμου Ξηρομέρου. Σε κάνα δημοτικό συμβούλιο ανοικτές  είναι οι πόρτες.

Σκέψεις αναγνώστη του ΞΗΡΟΜΕΡΟNEWS.