Το αντίβαρο στην εκάστοτε εξουσία είναι πάντα μία ισχυρή αντιπολίτευση και ο αντιπολιτευτικός λόγος, από όσους πρέπει να τον ασκούν. Εδώ προκύπτει το ερώτημα είναι τελικά απαραίτητος για τον έλεγχο, πρέπει να έχει κανόνες και αξίες;
Η άσκηση της κριτικής με επιχειρήματα και θέσεις, έναντι όσων κρατούν τα ηνία της εξουσίας, είναι αυτό που οφείλει να κάνει η αντιπολίτευση, ώστε να εξισορροπεί και να διαδραματίζει σωστά το ρόλο που πρέπει να έχει, με απώτερο σκοπό να μην αφήνει όσους κατέχουν την εξουσία να θεωρούν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο.
Όταν ο αντιπολιτευτικός λόγος, τον οποίο επέλεξε να ασκεί κάποιος, είναι και παραμένει εγκλωβισμένος σε διλήμματα που έχουν κριθεί από τους δημότες, και μάλιστα πρόσφατα, ή εμμείνει σε ένα αφήγημα το οποίο από πολλού χρόνου έχει καταδειχθεί ότι δεν συγκινεί τους δημότες και την κοινή γνώμη, τότε η αντιπολίτευση είναι για την αντιπολίτευση, και δεν έχει να προσφέρει τίποτα στους Δημότες.
Ευγενής άμιλλα είναι να επιδιώκεται η υπερτέρηση έναντι του άλλου, με θεμιτά και έντιμα μέσα, επίσης περιλαμβάνει και τον σεβασμό προς τον "αντίπαλο".
όταν αντιπολίτευση είναι ο γαλούνης με παράταξη με όνομα καθαρά χέρια τα λόγια περιτεύουν
ΑπάντησηΔιαγραφήλυπάμαι όσους τον ακολουθούν και κάθονται δίπλα του για να πάρουν από τη θετική του ενέργεια μη χάσουνε
μυαλό δεν έχουνε?????