Ο σύντροφος Πάνος, παιδί αγροτικής οικογένειας, μετά από το Γυμνάσιο φεύγει στην Αθήνα, όπου έζησε και δούλεψε μέχρι και την συνταξιοδότησή του στα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Παράλληλα δούλεψε σαν επαγγελματίας οδηγός ταξί προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής, να μεγαλώσει τα παιδιά του χωρίς πολλές στερήσεις......
Με την συνταξιοδότησή του επιστρέφει στο χωριό, κάνοντας σχέδια γι το υπόλοιπο της ζωής του. Μπούσουλας η βοήθεια στα παιδιά. Δεν πρόλαβε. Τον πρόλαβε η αρρώστια και, αφού τον ταλάνισε με περίσσεια εκδίκηση, σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε να τον αποτελειώσει.
Ο Πάνος από τα νεανικά του χρόνια συμμετείχε στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Έδινε πάντα το παρόν. Είχε την άποψή του και την υποστήριζε επίμονα. Εξέφραζε με θάρρος τις αγωνίες του. Δεν έλειψε ποτέ από τα αγωνιστικά μας ψηφοδέλτια στους ΟΤΑ.
Ο Πάνος φεύγει και θα μας λείπει. Φεύγει νωρίς, τώρα που είχε ακόμα περισσότερα να δώσει στην οικογένειά του και στους αγώνες μας. Η απουσία του θα μας είναι ακόμα πιο αισθητή. Το δυσαναπλήρωτο κενό που μας αφήνει δεσμευόμαστε στη μνήμη του να το καλύψουμε, δίνοντας όλες μας τις δυνάμεις.
Στη γυναίκα του, στα παιδιά του και σε όλους τους δικούς του εκφράζουμε τα πιο θερμά συντροφικά μας συλλυπητήρια. Κουράγιο σε όλους τους δικούς του ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο