ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ: Το Ελληνικό WaterGate φέρνει εκλογές ;

Γράφει-Σχολιάζει

Ο ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ

 

       Εκεί, που αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε και να συμφιλιωνόσαστε με την ιδέα ότι η κυβέρνηση -κατά τα λεγόμενα του Πρωθυπουργού- θα εξαντλήσει την τετραετία, το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα, αυτή τη φορά, με πιο επιτακτικό και πιεστικό τρόπο. Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν, πλέον, ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, είναι απόλυτα εκτεθειμένοι από την εξέλιξη του ζητήματος και πολύ περισσότερο από τις διαστάσεις, που έχει λάβει, όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά κυρίως στο εξωτερικό και προπαντός στην ΕΕ και τα κοινοτικά όργανα. Και τούτο γιατί οι τηλεφωνικές υποκλοπές έχουν γίνει εις βάρος του κ. Ανδρουλάκη, μέλους του Ευρωκοινοβουλίου, επί σειρά ετών, και σημερινού προέδρου του τρίτου, σε ισχύ πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα, χώρα μέλους της ΕΕ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αμερικανικός τύπος -σχεδόν, στο σύνολό του- κάνει λόγο για ελληνικό waterGate ενώ Ευρωπαϊκοί θεσμοί και Κυβερνήσεις καταδίκασαν απερίφραστα την πρακτική της ΕΥΠ, η οποία βρισκόταν σε απευθείας γραμμή με το Μαξίμου και άρα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Ο κ. Μητσοτάκης όσο και αν προσπάθησε να προσποιηθεί άγνοια του γεγονότος, δεν κατάφερε να πείσει ούτε τον εαυτό του, αλλά αντίθετα έθεσε τις προϋποθέσεις για αυτογελοιοποίησή του, χάνοντας την οποιαδήποτε αξιοπιστία, απέναντι σε κάθε καλόπιστο πολίτη, που αξιώνει τη λειτουργία της Δημοκρατίας με όρους σοβαρότητας και πολιτικής αξιοπρέπειας. Για όσους γνωρίζουν καλά τους μιντιακούς κανόνες προβολής και επικοινωνίας, η τηλεοπτική εμφάνιση και μόνον αυτή καθεαυτή του κ. Μητσοτάκη, καθιστούσε απολύτως σαφή την απόλυτη γνώση του ζητήματος από τον ίδιο και την προσπάθειά του να συγκαλύψει τα ασυγκάλυπτα, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των τηλεθεατών, που, δικαιολογημένα, είναι αδαείς της επιδραστικής λειτουργίας των Μίντια.

Εδώ οι Σύμβουλοί του, αλλά και ο ίδιος απεδείχθησαν κατώτεροι των περιστάσεων και έχασαν εύκολα την πρώτη μάχη, αν και κατά κοινή ομολογία τα media είναι -αν όχι ελεγχόμενα- με το μέρος του και την κυβέρνηση.

Ωστόσο, η βαρύτητα του θέματος αυτή καθεαυτή και οι απρόσμενες διαστάσεις, που έχει λάβει, υπερκέρασαν την επιδίωξη Μητσοτάκη και Κυβέρνησης το θέμα να υποβαθμισθεί και να παραμείνει, ει δυνατόν, στην αφάνεια.

Είναι αυτό που λέμε, ότι κάποιοι υπερφίαλοι και αλαζόνες λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο…. Έτσι η κυβέρνηση, μετά την πασιφανή πρώτη ήττα της, σύρεται εκούσα άκουσα στην έκτακτη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου, εν μέσω καλοκαιριού, όπου θα δεχθεί τα αδυσώπητα πυρά σύσσωμης της αντιπολίτευσης, που σημειωτέον πρώτη φορά εμφανίζεται ενωμένη απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και πρακτική.

Τι μπορεί να ‘’βγει’’ από την συζήτηση; Είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσει κάποιος, όση εμπειρία και αν διαθέτει από τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, μετά την μεταπολίτευση. Κατά την ταπεινή μου άποψη, όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοικτά. Από το ενδεχόμενο να υπάρξει πρόταση μομφής, έως και την υποβολή παραίτησης από την κυβέρνηση. Ουδείς όμως μπορεί να υποβαθμίσει και το ενδεχόμενο η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης, να ξεπεράσουν το μείζον ζήτημα ‘’αβρόχοις ποσίν’’.

Αυτό όμως που μπορεί κάποιος να καταγράψει με βεβαιότητα είναι ότι η αποκάλυψη του ελληνικού WaterGate έφερε πολύ πιο κοντά τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την μετεκλογική συνεργασία των δύο πολιτικών σχηματισμών.

Αντίστοιχα, απομάκρυνε ακόμα περισσότερο την ιδέα της μετεκλογικής σύμπραξης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού….

Με αυτά ως δεδομένα, η 22α Αυγούστου, ημέρα συνεδρίασης του Κοινοβουλίου, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όχι μόνο από τους ‘’πρωταγωνιστές του έργου’’, αλλά και από πολλούς άλλους, εντός και εκτός Ελλάδος της Τουρκίας μη εξαιρουμένης, αξιωματούχοι της οποίας δήλωσαν ότι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Και όλα αυτά σε μια περίοδο, που το τουρκικό γεωτρύπανο Αμπντούλ Χαμίτ Χαν σουλατσάρει στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να ξέρει κανείς τις επόμενες κινήσεις του, στα πλαίσια της ‘’Γαλάζιας Πατρίδας’’ των γειτόνων μας. Οι Τούρκοι, κατά πάγια τακτική, καραδοκούν περιμένοντας, πάντα, την κατάλληλη ευκαιρία. Η ιστορία, παλαιότερη και νεότερη, έχει πολλά να μας διδάξει επ αυτού…

Υπ αυτήν την έννοια, οι χειρισμοί από πλευράς κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θα πρέπει να είναι άκρως προσεκτικοί και απολύτως μελετημένοι στο μείζον αυτό θέμα, που, αναμφισβήτητα, άπτεται και της Εθνικής Ασφάλειας.