Λίλιαν (Αγγελική) Χέλμη-Μπάξερ: Η ζωντανή Ελληνική Σημαία

ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Λίλιαν (Αγγελική) Χέλμη-Μπάξερ: Η ζωντανή Ελληνική Σημαία

Αθήνα, πρωινό της 28ης Φεβρουαρίου 1943......

Την προηγούμενη ημέρα είχε αποβιώσει ο Κωστής Παλαμάς. Η Ελλάδα βρίσκονταν κάτω από την Γερμανική κατοχή και η είδηση του θανάτου είχε περάσει από στόμα σε στόμα. Οι δρόμοι άδειοι από το χειμωνιάτικο κρύο και από τον φόβο των ενισχυμένων Γερμανικών φρουρών.

Μια νεαρή μαθήτρια, βγάζει το χοντρό πανωφόρι που είχε πάνω από την μπλέ μαθητική ποδιά, ταχτοποιεί γύρω από τον λαιμό της τον κάτασπρο γιακά και στέκεται στο κέντρο του προαύλιου του εξατάξιου γυμνασίου που σπούδαζε. Στέκεται εκεί παρά το τσουχτερό κρύο. Σε ελάχιστα λεπτά, μια – μια οι συμμαθήτριές της ακολούθησαν την κίνησή της. Το προαύλιο γέμισε από μπλέ ποδιές και κάτασπρους γιακάδες. Η ζωντανή όψη της Ελληνικής σημαίας.

Βγήκαν στον δρόμο και κατευθύνθηκαν προς το Α’ νεκροταφείο Αθηνών. Το διάβα τους ήταν η σπίθα στο μπαρούτι, που ήταν έτοιμο με το βλέμμα όλων έξω από το εξώφυλλο κάθε Αθηναϊκού σπιτιού.

Ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους, έγινε μια μάζα με τις μαθήτριες, την ζωντανή Ελληνική σημαία, δίνοντας σε αυτές την αίσθηση ότι δεν ήταν μόνες, αλλά και την κάποια προστασία από το κρύο.

Εκείνη τη μέρα, όλη η Αθήνα, βρέθηκε στους δρόμους, εκείνη η ιστορική μέρα, η συρροή του απλού κόσμου, είχε αρχίσει από μια μαθητική ποδιά και ένα κάτασπρο γιακά.

Σήμερα, εμείς οι Αμφικτίονες, αποχαιρετούμε την πλήρη ημερών , την τότε νεαρή μαθήτρια. Οι τελευταίες αχτίδες ήλιου θα την βρούν ντυμένη με τα χρώματα της Ελληνικής σημαίας. Φόρεμα μπλέ με άσπρο.

Νοέλ μας. Συλλυπητήρια για την μητέρα σου.