Ανατριχιαστικά ευρήματα μαγείας σε σπήλαιο -βάραθρο στο Πετροχώρι Θέρμου (ΦΩΤΟ)

         Σε «μάγια» παραπέμπουν τα ευρήματα που βρέθηκαν σε σπήλαιο -βάραθρο στο Πετροχώρι Θέρμου και που έφερε στο φως ο σπηλαιολόγος-βιολόγος Κωνσταντίνος Μπακολίτσας.

          Η έρευνα έφερε στο φως ανατριχιαστικά ευρήματα απο μάγια και δεισιδαιμονίες του τόπου μας, όταν βρήκε στο εσωτερικό χώρο του σπηλαίου κέρινα ομοιώματα με καρφίτσες στο στήθος και στα πόδια, με διάφορα αντικείμενα όπως καρφιά, καρφίτσες, λουκέτο, σαπούνια, τρίχες, νύχια, και ένα πλήθος από άλλα αντικείμενα. 

      Αυτό το είδος της μαγείας ήταν παλιότερα πολύ διαδιδόμενο στην Ελλάδα και ο μάγος επί σαράντα μέρες έκανε επικλήσεις στο σατανά και συγχρόνως ονομάτιζε το αντικείμενο με το όνομα του ανθρώπου ή των ανθρώπων που ήθελε να βλάψει. Μετά κέρωνε το αντικείμενο με λειωμένο κερί που είχε πάρει από τάφο και κατόπιν έριχνε το αντικείμενο σε ποταμούς, λίμνες σε σημείο που να μη φαίνεται. 

       Ο Κώστας Μπακολίτσας με ανάρτηση του, σημειώνει:  "Vudu" Cave στο Πετροχώρι (Petroxori)... από την Κλασική Εποχή κι έπειτα έχουν βρεθεί ομοιώματα, κυρίως μολύβδινα (τα συγκεκριμένα είναι κέρινα), που παριστάνουν τα θύματα της βλαπτικής μαγείας. 

      Αυτά τα ομοιώματα (καταπασσαλεύσεις) οι μάγοι είτε τα έδεναν με δεσμά, είτε τα τρυπούσαν με καρφιά (στα δικά μας συμβαίνουν και τα δύο) και στη συνέχεια τα έθαβαν σε τάφους ή τα πετούσαν σε πηγές, ποταμούς ή λίμνες (στην περίπτωσή μας σε σπήλαιο-βάραθρο).........

ΔΕΙΤΕ και το κείμενο του Κώστα Μπακολίτσα: Καταπασσαλεύσεις … ευρήματα μαγείας στο βάραθρο του Πετροχωρίου!!!!!

              Οι καταπασσαλεύσεις ήταν κηρόπλαστα, μολύβδινα ή από άλλο υλικό ομοιώματα του θύματος, τα οποία οι μάγοι κατέδεναν με δεσμά και κατατρυπούσαν με πασσαλίσκους ή καρφιά στα σημεία όπου επιθυμούσαν να προξενήσουν βλάβη και, κατόπιν, τα έχωναν μέσα σε τάφους. Σε κάποιες περιπτώσεις, η κατάρα τού μάγου στόχευε στην απώλεια της ψυχής τού θύματος. Η κατάδεση των χεριών και των ποδιών εξομοίωνε την πρακτική των καταπασσαλεύσεων μ΄ εκείνη των καταδέσμων, όπου συναντάται η έκφραση: «καταδώ και... Δρόμωνα πόδας χείρας» ή «Μικίωνα εγώ ελαβον και κατέδησα τας χείρας και τους πόδας και την γλώσσαν και την ψυχήν».

        Ο λόγος, που οι «γοητείες» αυτές πραγματοποιούνταν στους τάφους ήταν η αντίληψη, ότι η μαντική δύναμη των νεκρομάντεων (γοήτων) προερχόταν από τούς νεκρούς. Αυτό οδήγησε τούς μάγους στην ιδέα να μετατρέψουν σε έργο την δύναμη, που αποδιδόταν στα φαντάσματα και να θάβουν στους τάφους τούς καταδέσμους, ώστε να στρέφουν εναντίον τού θύματος τη βλαπτική μανία των δυνάμεων τού Κάτω Κόσμου και των νεκρών.

           Αυτά τα ομοιώματα οι μάγισσες ή οι μάγοι τα έδεναν με δεσμά και τα τρυπούσαν με αιχμηρά αντικείμενα, όπου επιθυμούσαν να προξενήσουν κάποια βλάβη και τα έχωναν σε τάφους ή τα βύθιζαν σε πηγές ποταμούς ή λίμνες.

        Όταν μιλάμε για βλαπτική μαγεία, εννοούμε ξόρκια και μαγικές πρακτικές σχεδιασμένες για να βλάψουν ή να δεσμεύσουν. Με τον όρο αγαθοεργός μαγεία, εννοούμε τις γοητείες εκείνες ή τα βοτάνια που έχουν ως στόχο τους τη θεραπεία και συνδέονται συχνά με θεραπευτικά βότανα και άλλες μη παραδοσιακές θεραπευτικές πρακτικές. 

       Στη βάση των παραπάνω, οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τόσο τη βλαπτική, όσο και την αγαθοεργό μαγεία ως όπλο στην ερωτική τους δραστηριότητα. Οι κατάδεσμοι και οι καταπασσαλεύσεις, ήταν τα συνήθη εργαλεία τους, σε ό,τι αφορά στη βλαπτική μαγεία. Ο γόητας αυτής της επιθετικής μαγείας επικαλείτο τις δυνάμεις και κάρφωνε ή έκαιγε το ομοίωμα προσπαθώντας να επηρεάσει το άτομο που αντιπροσώπευε. Η πρόθεση ήταν να υποστεί ο άνδρας ή η γυναίκα που αντιπροσώπευε το ομοίωμα τους πόνους της λαγνείας σε τέτοιο βαθμό που να εγκαταλείψει την οικογένεια του ή της. Ο γόητας-μάγος επικαλείτο τον Έρωτα, τον Πάνα, την Εκάτη, ή την Αφροδίτη. Εκείνοι που ασκούσαν την αγαθοεργό μαγεία χρησιμοποιούσαν βότανα για να ωθήσουν τον άπιστο εραστή να επιστρέψει ή να αποκαταστήσουν την αρμονία μιας δυσλειτουργικής σχέσης. Σε αυτή την περίπτωση επικαλούνταν τη Σελήνη, τον Ήλιο ή την Αφροδίτη. 

          Και οι δύο τύποι ερωτικής μαγείας περιελάμβαναν συνήθως ξόρκια ή επικλήσεις, αλλά ο πρώτος συνδέεται στενότερα με τους κατάδεσμους. Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τύπων μαγείας είναι βασισμένη στη διαφορά μεταξύ των δύο τύπων αγάπης, του έρωτα και της φιλίας. Ο Faraone διακρίνει αυτούς τους δύο τύπους αγάπης και τη μαγεία που χρησιμοποιούν και θεωρεί ότι είναι βασισμένη στη διάκριση του γένους. 

       Οι άνδρες χρησιμοποιούσαν ξόρκια βασισμένα στην αγωγή του έρωτος [άγω=οδηγώ] προορισμένα να ελκύσουν τις γυναίκες προς το μέρος τους. Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν τα ξόρκια της φιλίας. Οι άνδρες χρησιμοποιούσαν τα ξόρκια για να κάνουν τις γυναίκες να φλέγονται από πάθος, ενώ οι γυναίκες ως αφροδισιακά. Οι άνδρες έδεναν τα ομοιώματα και τα βασάνιζαν. Χρησιμοποιούσαν επικλήσεις, βασανισμένα ζώα, φωτιά και μήλα. Οι γυναίκες εμπότιζαν με έλαια τα ρούχα των συντρόφων τους ή έριχναν ειδικά βότανα στην τροφή. Χρησιμοποιούσαν επίσης επικλήσεις, κόμβους, και ερωτικά φίλτρα.

      Ο πρωτόγονος άνθρωπος που πίστευε στη δύναμη της «συμπαθητικής μαγείας» και προσπαθούσε να γονιμοποιήσει τη γη, θάβοντας σύμβολα γονιμότητας, χρησιμοποιούσε ανάλογα σύμβολα για να εξαναγκάσει τα άλλα μέλη της κοινότητας σε δράση προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Πηγή: http://lifeincaves.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html