του Γιώργου Βαρεμένου*
Περίπου δύο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα και κατά τις επτά με οκτώ το απόγευμα, το Αγρίνιο στο κέντρο μοιάζει σχεδόν έρημο. Ρωτάω τον Χρήστο, που έχει το μεζεδοπωλείο στον Άγιο Χριστόφορο και το σενιάρισε με συλλεκτικά αντικείμενα και με πινελιές του συγγενή του αγιογράφου Αντώνη: «Πώς πάει;» «Τι να πάει• ερημιά, λες και πρόκειται να γίνουν συλλήψεις!»....
Πιο κάτω, ο Άγγελος μου επαναλαμβάνει με στεντόρεια φωνή από το καφενείο: «Υπομονή, Γιώργο. Υπομονή κάνουμε.» Μου θυμίζει το άσμα του Ξαρχάκου σε σύγχρονη εκδοχή. Εστιάτορας στα Καραπανέïκα μου παραπονέθηκε τις προάλλες ότι δεν έβγαινε να πληρώσει ντούκου το ηλεκτρικό και του αρνήθηκαν διακανονισμό, πληροφορώντας τον ότι, αν δεν πληρώσει το σύνολο της οφειλής, απαγορεύεται να αλλάξει πάροχο. Μόνο που δεν του είπαν: Ψηλά τα χέρια!
Προχωράω στην κεντρική πλατεία και στρίβω στην Παπαστράτου. Το ζαχαροπλαστείο “Ελβετικόν”, που στέγασε στα τραπέζια του νεανικούς έρωτες και απογοητεύσεις, έχει κλείσει από το καλοκαίρι. Ένα τοιχοκολλημένο κείμενο ευχαριστεί από καρδιάς τους επί χρόνια πελάτες του. 1951-2022 αναγράφει, θυμίζοντας πένθιμο αγγελτήριο. Την ίδια ώρα, οι γύρω δρόμοι είναι γεμάτοι παρκαρισμένα αυτοκίνητα και ο φίλος Βασίλης κυκλώνει για κάνα τέταρτο το τετράγωνο για να βρει κενή θέση και να φθάσει στην πλατεία Δημάδη. Πού βρίσκεται αυτός ο κόσμος των αυτοκινήτων, αφού δεν κυκλοφορεί στο κέντρο; Μυστήριο….
Την άλλη μέρα, η κίνηση δεν θυμίζει σε τίποτε τα παληά, εκτός από μία λατέρνα που σπρώχνει ασθμαίνοντας ο λατερνατζής, ενώ η γυναίκα του κρατάει το κουτάκι με τις γλίσχρες εισπράξεις. «Από πού ήλθατε;» ρωτάω. «Από τα Τρίκαλα», μου απαντάει καλοσυνάτα η γυναίκα. Η Εγνατία και η Ιονία έφεραν τα Τρίκαλα πιο κοντά στο Αγρίνιο, χωρίς όμως να αλλάξουν την μοίρα του. Ο ήχος της λατέρνας ξεθωριάζει, όταν πέφτω πάνω σε παληό γείτονα από την εποχή της καπνοκαλλιέργειας. Μου διαμαρτύρεται έντονα επειδή, λέει, στην πλατεία πρόκειται να έλθει η Άννα Βίσση χριστουγεννιάτικα και το σώου θα κοστίσει 25 ή 30 χιλιάδες ευρώ – δεν συγκράτησα το ακριβές νούμερο. Κάθομαι για έναν καφέ και ρίχνω μια ματιά στο Ίντερνετ. Διαβάζω ότι οι διαπραγματεύσεις με την Βίσση κατέρρευσαν και ότι τελικά θα έλθει η Δέσποινα Βανδή. Αυτό άραγε είναι καλό ή κακό σημάδι για το 2023; Θα σας γελάσω και δεν το θέλω!
* Ο Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
Θυμάμαι Γιώργο πόσα πανηγύρια και χαρές έκαναν οι επαγγελματίες την 5ετια που ήσασταν κυβέρνηση. δεν μπορούσες να περάσεις από κόσμο και δεν υπήρχε μαγαζί ξενοίκιαστο!!.Για τζιρους μιλάμε τώρα όχι αστεία! Για έλα τώρα να μας πεις τη γνώμη σου και στο Ξηρόμερο. Έλα στον Αστακό να κάνουμε μια κουβεντούλα πολιτική για Π.Ο.Α.Υ, Α.Π.Ε, ΑΓΡΟΤΙΑ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ,για ελάτε να μας πείτε τη γνώμη σας και πως θα γλυτώσουμε από την Π.Ο.Α.Υ που στηρίζεις με τα μπούνια!
ΑπάντησηΔιαγραφή